|
با آغاز دولت احمدی نژاد و درآمد ۱۲۰ میلیارد دلاری نفت که به
جیب دولت ریخته شد، بانکهای خصوصی مثل قارچ در سر هر چهارراه و
گذرگاهی باز شدند. آنها بتدریج شبکه در هم تنیده ای از قدرت
اقتصادی و سپس سیاسی را در کشور بنا کردند که بند نافشان به
دلار گره خورد. از سال ۱۳۸۴ تا امروز، این بانکها نقش زالو را
دارند که خون مردم و اقتصاد کشور را بلعیده و می بلعند. به
هولیندگهای بزرگ اقتصاد گره خورده اند و در اتاق بازرگانی هم
کرسی دارند. به این ترتیب است که تا تکلیف این بانکها و
بانکداری در جمهوری اسلامی حل نشود، مشکل دلار و نرخ ارزهای
خارجی و دست دراز مافیاهای اقتصادی بر گلوی مردم حل نمی شود.
این همان نکته ایست که روز گذشته، حسین راغفر، تحلیلگر اقتصادی
با صراحت آن را بیان کرد و گفت:
«بانکها غده سرطانی اقتصاد کشور هستند و هیچ قدرتی را یارای
مقابله با این کانون جنایتکار سرمایه داری ایرانی نیست.
وقتی که حرفهای رهبر ج.ا بعنوان عالی‌ترین مقام سیاسی کشور
توسط مافیای بانکی و صاحبان سرمایه تحمل نمی‌شود، تکلیف باقی
ارکان حاکمیت مشخص است.
(اشاره به مخالفت رهبر جمهوری اسلامی با بنگاهداری بانکها و
بنر این جمله را پس از ۴۸ ساعت از خیابانهای تهران جمع
کردند!)"
راغفر اضافه می کند:
"اختاپوس هفت شر فساد و غارت ثروتها، در درون مافیای بانکی
لانه کرده است. هرگونه تحول به نفع مردم باید انقلابی و از
مقابله با کانون بانکها آغاز شود."
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۲۷ ژانویه ۲۰۲۴ |
