|
با کمال تاسف، جامعه در سالهای اخیر چنان سیاست گریز شده که
حتی بسیار به ندرت مردم و حتی افراد سیاسی، مباحث مجلس را
دنبال کرده اند تا حداقل بدانند تک صداهائی در همین مجلس فشل
بوده اند که از فیلتر شورای نگهبان عبور کرده و دارای مواضعی
بر حق هستند.
آنها گاهی در نطق های پیش از دستور مجلس سخن گفته اند، هرچند
هیاهو کنندگان اجازه نداده اند صدای آنها به کسی برسد.
اصلا کسی مجلس و مباحث آن را دنبال نکرده تا بداند درون آن چه
می گذرد.
سهم اصلی را در این گریز از مجلس و حکومت، خود حکومت دارد و
سیمای بی اعتبار و برنامه های مردم گریز از آن.
نتیجه آن که امروز که به سر پل انتخابات رسیده ایم و حکومت تا
مرز التماس از مردم برای شرکت در انتخابات پیش رفته، کسی گوشش
بدهکار نیست.
کار افتاده است دست پایداریچی ها و قالیبافچی ها که هر کدام
سرنخشان به نوعی به مافیاهای اقتصادی بند است و کشاکشی که بین
خود دارند بر سر تقسیم گوشت گوسفند قربانی تا بلکه راسته و
فیله اش را برای کباب ببرند.
آن چند نماینده ای که در این مجلس بوده اند نیز با آنکه تائید
صلاحیت شده اند آنقدر برای مردم ناشناس هستند که اگر در لیست
دو دسته بندی بالا نباشند امیدی به راه یافتنشان به مجلس آینده
نیست.
در این آخرین فرصت ها چه توصیه ای می توان کرد؟ نه به مردم که
زیر بمباران تلویزیون های خارج از کشور برای نرفتن پای صندوق
رای هستند و ظاهرا گوش خود را گرفته اند تا توصیه ای را در
داخل کشور نشوند، بلکه به آن افرادی که به مجلس رفتن آنها، در
وانفسای کنونی به سود مردم و مملکت است.
در اخبار روز گذشته بود که پایداریچی ها که تاکنون چند نفری از
این نمایندگان خوش نام مجلس را در رقابت با گروه مقابل در لیست
خود گنجانده بودند، پس از تفاهم با گروه روبرو آنها را از لیست
خود حذف کرده اند و حالا آنها هم معلق مانده اند روی هوا.
ما توصیه می کنیم این چند نماینده که شمار آنها نزدیک به
۱۰
نفر است،(اگر
همه آنها تائید صلاحیت شده باشد)
فورا جمع شده و یک لیست واحد از هم اندیشان و همراهان خود که
تائید صلاحیت شده اند را تهیه و اعلام کنند.
بویژه اگر در کنار و یا حتی در درون این لیست، افرادی از
اندیشکده تحریریه هم اضافه شوند.
در اینصورت باید از مردم خواست تا به این لیست رای بدهند.
مهم نیست که شمار آنها
۱۰
یا
۱۵
نفر است، مهم اینست که یک فراکسیون با رای آگاهانه مردم به
مجلس بروند.
حمایت از چنین لیست احتمالی، هیچ نیازمند آن نیست که بیانیه
هائی با پیشوند و پسوندهای ایدئولوژیک صادر شود.
مشک آنست که خود از درون ببوید!
این اعلام حمایت های احتمالی نباید به گونه ای باشد که مستمسک
های تبلیغاتی علیه آن افراد ساخته شود.
مهم آنست که آن نمایندگان نیز در چند خط کوتاه، مهم ترین اهداف
خود را برای رفتن به مجلس اعلام کنند.
مهم اینست که آنها نظر و هدف خود را اعلام کنند و نه آنکه
اعلامیه نویسان و بیانیه صادر کنندگان بگویند چه می خواهند و
شرط و شروط تعیین کنند.
با چه زبانی، ساده تر از این می توان خطاب به این دو طیف،
(نمایندگان
و نامزدهای انتخاباتی که توصیه می کنیم لیست واحد بدهند و آنها
که این روزها شرط و شروط های خود را برای شرکت درانتخابات
بصورت بیانیه های ایدئولوژیک اعلام کرده اند)
دراین روزهای پایانی مهلت انتخاباتی سخن گفت؟
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۱۷ فوریه ۲۰۲۴ |
