|
پیروزی امریکا و ناتو در جنگ اوکراین علیه روسیه، سنگی است که
به دیوار خورده است. قبول آتش بس در غزه آسان تر از قبول شکست
در اوکراین است. اما آیا گریزی از آن وجود دارد؟ ظاهرا پاسخ
این سئوال با توجه به بحران اقتصادی در اروپا و امریکا به همان
اندازه دشوار است که قبول جهان چند قطبی از سوی امریکا دشوار
است. انگیزه اصلی فاجعه ای که در غزه بدست اسرائیل آفریدند نه
نسل کشی و یا جدال مذهبی، بلکه سلطه بر نفت و گاز غزه به هر
قیمت بود، حتی به قیمت ترک ادعاهای مربوط به آزادی ها و فرود
آمدن آوار رسوائی و خشم جهانی علیه امریکا و اسرائیل و اروپا.
سلطه بر دریای مدیترانه و در اختیار گرفتن نفت و گاز غزه و
پیوند زدن آن به نفت سوریه که امریکا بالای آن خیمه نظامی زده
یک استراتژی است و به همین دلیل می توان حدس زد که این
استراتژی به اشکال مختلف دنبال خواهد شد، حتی با جنگ افروزی
دیگری. دو هدف در این استراتژی نهفته است:
۱- تامین نفت و گاز و انرژی اروپا و بی نیاز کردن آن از نفت و
گاز روسیه
۲- حادثه آفرینی در گذرگاههای انتقال نفت خلیج فارس به طرف چین
حاصل این استراتژی از نظر امریکا و متحدانش چیست؟:
مقابله اقتصادی با چین و فلج کردن مناسبات اقتصادی روسیه و
چین. مختل کردن طرح جاده ابریشم و فلج کردن سازمان بریکس. گام
های بعدی، همزمان و یا بدنبال آن برداشته خواهد شد. حتی با
گشودن جبهه جنگی جدیدی برای روسیه و چین.
فعلا، افکار عمومی جهان را که بشدت علیه جنایات اسرائیل و
امریکا درغزه برآشفته است می خواهند کنترل کنند و شکست در جنگ
اوکراین را به نحوی پذیرفته و تجدید قوا کنند برای آینده با
توطئه های دیگر و سازماندهی های نوین.
نگرانی کنونی امریکا و اسرائیل از ورود خبرنگاران به غزه و باز
شدن باز هم بیشتر چشم و گوش مردم جهان از آنچه در غزه گذشت،
برخواسته از همین ضرورت عقب نشینی تاکتیکی و تجدید سازمان و
تجدید قوا و به اجرا گذاشتن توطئه های نوین است. نه امریکا و
نه اروپا به این سادگی تسلیم طرح جهان چند قطبی نخواهند شد و
تمام زیرکی و مانورهای سیاسی چین و روسیه در حال حاضر همانا
تلاش برای عبور از کنار توطئه های امریکا و نیفتادن در دامن
جنگ بزرگ است.
سایت پولیتیکو می نویسد:
"مقامات دولت بایدن نگران هستند که در جریان آتش‌بس میان
اسرائیل و فلسطین، روزنامه‌نگاران به غزه رفته و حجم گسترده‌ی
ویرانی‌ها و کُشتار وحشتناک را از نزدیک ببینند و گزارش کنند."
با این نگاه به جهانی که در برابر ما قرار دارد و مقاومت
امریکا در برابر جهان چند قطبی و از اعتبار افتادن دلار، باید
نگاه ها بازهم بیشتر متوجه خلیج فارس و دریای عمان باشد و فشار
نظامی به امریکا برای ترک سوریه و عراق و منطقه. بنابراین، آتش
بس غزه به معنای پایان خطرات بزرگ نیست و ظاهرا، این نکته
ایست که در راس نظام جمهوری اسلامی به آن یقین وجود دارد و
شتاب برای برداشتن باز هم گام های بلند تر برای تولید موشک های
دوربرُد و کروز با کلاهک های پر قدرت، تقویت نیروی دریائی و
مجهز ساختن ناوگان هواپیماهای جنگی ایران همین را نشان میدهد.
همچنان که مقاومت علنی تر و محکم تر در برابر فشارهای جدید
سازمان انرژی اتمی و شورای حکام اتمی حکایت از پیش بینی حوادث
آینده در آب های جنوبی ایران دارد.
ابتکار روسیه برای برخی جبهه بندی های نوین نیز که سه روز پیش
در پایتخت جمهوری بلاروس با ۵ کشور نهائی شد، همین نگرانی نسبت
به آینده را نشان میدهد. اتحاد برای دفاع از خود!
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۲۶ نوامبر ۲۰۲۳ |
