|
روز پذیرش شروع آتش بس در غزه توسط ارتش فاشیستی اسرائیل که
امید همه انسانهای آزاده و با وجدان جهان تداوم آن است، رهبران
کشورهای اصلی عضو ناتو از آمریکا، انگلیس و آلمان وارد کی‌یف
شده اند.
شاید قصد ظاهری آنها این باشد که به جهان بفهمانند که در جنگ
افروزی لحظه ای غفلت نمی کنند: چه در یوگسلاوی باشد، چه عراق
باشد، افغانستان، لیبی، سوریه، یمن، اوکراین و غزه. اینهایی که
نام بردیم، تنها جزئی از
۱۵
جنگی است که آمریکا با همراهی اقمارش فقط پس از انحلال اتحاد
شوروی در
۱۹۹۱
به راه انداخته است. در واقع، ایالات متحده آمریکا که به جز
یکی دو دهه، سرتاسر حیات خود را در جنگ بسر برده، تا پیش از
جنگ ناتو با روسیه در اوکراین،
۱۳
جنگ راه انداخته بود که به گفته اولیور استون، مستندساز
آمریکایی،
۱۴
تریلیون دلار هزینه مالی فقط برای مردم این کشور در پی داشته
است. البته، جنگهای نیابتی امریکا به کمک تروریست های القاعده
و داعش را در اینجا لحاظ نکرده‌ایم. امپریالیسم از جنگ سیر نمی
شود، زیرا حیاتش به جنگ وابسته است. لذا آمریکا با تجمیع
موثرترین رهبران ناتو قصد دارد به جهان بفهماند که آتش بس موقت
۵
روزه در غزه به این معنا نیست که ما از جنگ خسته شده‌ایم.
جنگ
۴۶
روزه غزه و آتش بس کنونی این فرصت را به امریکا داده که به
زلنسکی تفهیم کند که وعده ناتو برای یک جنگ ده ساله یا بیشتر
با روسیه امکان پذیر نیست. رهبران ناتو به زلنسکی گوشزد می
کنند که روسیه قوی تر از آن است که ائتلاف
۵۶
کشور (۳۰
عضو نانو و همراهان دیگر) بتوانند بر آن چیره شوند.
از سوی دیگر، اگر جنگ در غرب آسیا (خاورمیانه) به یک جنگ
فراگیر منطقه‌ای فراروید، غرب قادر به مقاومت در دو جبهه
(اوکراین و خاورمیانه) نخواهد بود. از سوی دیگر، در طول جنگ
غزه ارتش فدراسیون روسیه موفقیت های چشم‌گیری در جنگ اوکراین
کسب کرد که پیشروی در مناطق مهمی چون آودیفکا و کوپیانسک و
نابودی تسلیحات، مهمات و نیروهای رزمی وسیع اوکراین از آن جمله
اند.
لذا، گردهمایی رهبران ناتو در کی‌یف می تواند با این هدف باشد
که به رهبران نئونازی اوکراین بفهمانند که بر خلاف گذشته که
هر هفته میلیاردها دلار تسلیحات و مهمات به آن کشور پمپاژ
می‌شد، کمکها از این پس بیش از جیره‌بندی روزانه نخواهد بود.
این می تواند بدین معنا باشد که اوکراین چاره ای جز قبول شکست
در برابر روسیه ندارد و باید قید مناطقی را بزند که روسیه بر
آنها مسلط شده است، از جمله مناطق حیاتی چون دونتسک، لوگانسک،
زاپورژیه و خرسون که پیش از آغاز جنگ اوکراین در
۲۴
فوریه
۲۰۲۲
اعلام استقلال کردند و بعدها به سرزمین مادری خود، روسیه،
پیوستند.
گزینه دیگر ناتو، گماردن تدریجی مهره دیگری مانند ژنرال والری
زالوژنی، فرمانده کل نیروهای مسلح اوکراین، به جای زلنسکی است.
تفاوت زالوژنی با زلنسکی آنست که اولی بر خلاف دومی به دفاع در
برابر ارتش روسیه بیش از حمله بی نتیجه اعتقاد دارد.
البته
گزینه دیگری هم قابل تصور است:
با توجه به اوضاع سیاسی اقتصادی آشفته اوکراین، غرب ممکن است
با تغییر مهره، زمینه مذاکره صلح با روسیه را فراهم سازد تا
آنچه از اوکراین باقی مانده حفظ شود. صرف نظر از نیات آتی غرب،
جایگزینی زالوژنی به جای زلنسکی چیزی است که ظاهراً مورد
استقبال روسیه هم قرار خواهد گرفت. در همان روزهای نخست جنگ
اوکراین، ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه طی پیامی رسمی به
فرماندهان ارتش اوکراین گفته بود که «نظامیان قدرت را در آن
کشور در دست گیرند زیرا کار کردن با آنان آسان تر است».
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۲۶ نوامبر ۲۰۲۳ |
