|
نرگس محمّدی نایب رئیس و سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر که در
زندان بسر می برد، روز گذشته از سوی کمیته جوایز صلح نوبل،
بدلیل فعالیت هایش برای حقوق بشر برنده این جایزه اعلام شد.
او بارها بازداشت، زندانی، آزاد و بار دیگر زندانی شده که
اکنون نیز زندانی است و گفته می شود که جمعاً 14 سال را در
زندان سپری کرده است.
این نکته پنهان نیست که اهداء این جایزه یک اقدام سیاسی بود و
قطعاً جمهوری اسلامی نیز روی این مسئله مانور و تبلیغ خواهد
کرد. اما حکومت و دستگاه قضائی و امنیتی آن باید از خود سئوال
کنند که چرا چنان کرده اند که چنین بشود؟ چه ضرورتی داشته و
دارد که امثال نرگس محمدی و یا تاج زاده و دهها فعال مدنی،
هنری، سیاسی و سندیکائی زندانی شوند؟ همه آنها، که به بهانه
های مختلف زندانی شده اند حق داشته و دارند و می توانسته اند
در چارچوب قانون فعالیت کرده و اگر از چارچوب قانون فراتر
رفتند، مطابق قانون به تخلف آنها رسیدگی شود. در اینصورت، ای
بسا مواضعی آرام تر و نرم تر از مواضعی که اکنون در زندان
اتخاذ کرده اند میداشتند. بنابراین، نیاز نیست روی سیاسی کار
اهداء کنندگان جایزه مانور کنید و یا فشار را بر امثال نرگس
محمدی بیشتر کنید، نیاز است که بالاخره به خود آمده و تن به
قانون داده و فعالیت قانونی مطبوعات، سندیکاهها، احزاب و
نهادهای مدنی را بپذیرید. در غیر اینصورت "خود کرده را تدبیر
نیست"!
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۷ اکتبر ۲۰۲۳ |
