|
درگیری هایی که امروزه در جهان شعله ور می شوند اینگونه است که
آتش سوزی عظیم استپی
را که
معمولاً با آتش های کوچک
آغاز می‌شود، ما
کاملاً با آنچه
که
عادت داریم اقدامات نظامی را
مورد ارزیابی قرار دهیم تفاوت دارد.
یک جنگ عجیب
در اوکراین
جریان دارد
که در آن هزاران مرد اوکراینی نه برای
دفاع از
سرزمین
خود
بلکه برای از دست دادن آن به مرگ حتمی
گرفتار می شوند.
خب!
یک جنگ خیلی عجیب در قره باغ
است
که ارتش ارمنستان اصلاً در آن
نقشی نداشت،
اما بنا به دلایلی این ایده در ارمنستان به وجود آمد که روسیه
باید برای آنها بجنگد.
هم
اکنون
7
اکتبر در اسرائیل
-
همانطور که آلیس کارول می گوید
"بیشتر
و عجیب تر"...
حتی مشخص نیست آنچه را که در پنجاهمین سالگرد جنگ
"یوم
کیپور"
در جنوب اسرائیل اتفاق می‌افتد، چه نام بگذاریم.
گروه های متعددی از مبارزان فلسطینی کنترل شهرها را بدست
گرفتند، ده ها
نفر را به
گروگان گرفته
و
تجهیزات نظامی دشمن را منهدم کردند و مردم را کشتند.
قاعده بر این بوده که
برای یک ارعاب بسیار بزرگ،
کمپینی
هماهنگ و اندیشیده
در نظر گرفته
شده
باشد.
در عوض، این نوع جدیدی از جنگ است که از نظر ساختاری از بسیاری
جهات شبیه به آنچه اکنون در صحنه عملیات اوکراین در حال وقوع
است
مشاهده می شود.
این جنگ جدید همه الگوهای معمول را
زیر و رو کرد و
هیچ کس واقعاً برای آن آمادگی
نداشت،
نه
نظامیان
و نه غیرنظامیان.
قبلا چطور بود؟ بمدت بیست سال تحت طلسم تاریک دکترین آمریکایی
«شوک
و هیبت»
زندگی کرد.
یک الگوریتم واضح وجود داشت:
قدرتمند ترین و غنی ترین ارتش جهان ابتدا یک حمله تبلیغاتی
گسترده علیه یک دشمن آشکارا ضعیف انجام می داد،
سپس آن را
با
بمباران
به عصر حجر تبدیل می کرد.
تهاجم زمینی انجام می
شد،
مراکز اصلی را اشغال می
کرد
و بی رحمانه
به
پاکسازی می
پرداخت.
همه این
موارد
حاکی از آن بود که کشوری که غنی تر و مجهزتر به فناوری است،
برق آسا
برنده می‌شود.
حمله حماس به اسرائیل بیهودگی فناوری پیشرفته را نشان داد.
تانک‌های مرکاوای اسرائیل که عملاً آسیب ناپذیر تلقی می‌شدند،
در اثر مواد منفجره ای که از پهپادهای ارزان قیمت پرتاب
می‌شد می‌سوختند.
نظامیان اسرائیلی که مجهز و با انگیزه بودند و از بالاترین
احترام جامعه برخوردار بودند، جان باختند و توسط مبارزان
فلسطینی که به معنای دقیق آن اصلاً ارتش نیستند، اسیر شدند.
یعنی خرج کردن در ارتش و رسیدگی به آن نیز نقش تعیین کننده ای
نداشت.
موساد افسانه ای اسراییلی، که کارکنانش، همانطور که می دانیم،
به طور دائم در نوار غزه
فعالیت
می کنند، نتوانست به رهبری کشور در
باره
خطر قریب الوقوع هشدار دهد.
در همان زمان، اطلاعات فلسطین با موفقیت کار کرد.
یعنی
کار مقدماتی برای حمله همزمان به چندین شهر، حمله به افرادی که
برای یک جشنواره موسیقی جمع شده بودند
و
ده ها نظامی و غیرنظامی دستگیر شدند، باید انجام می شد.
روزنامه انگلیسی گاردین،
توجه خود را به این واقعیت جلب می کند که طی دو سال گذشته،
اسرائیل بیش از
18
هزار مجوز کار برای ساکنان نوار غزه صادر کرده است.
این
تصمیم
برای آرام کردن فلسطینی ها و جلوگیری از حملات تروریستی در
مقیاس بزرگ
گرفته شده
بود.
در واقع
این سیاست
در مقابله
با
اسرائیل
نقش
بازی کرد:
فلسطینی‌ها که وفاداری سابق خود را حفظ کردند، می‌توانستند به
مبارزان حماس در انجام این حمله کمک کنند.
بنابراین، برای یک حمله موفق، شناسایی
همه جانبه
مورد نیاز است
تا شرایط
غافلگیری را فراهم کند.
سلاح‌هایی که به راحتی از طریق انواع کانال‌های غیرقانونی به
دست می‌آیند،
آنها
در اوکراین
به
وسیع ترین
شکل
به
هر طرف
فروخته می‌شوند.
گروه های کوچک خرابکار متحرک، همچنین
خدمت کاران
خود در آن سوی مرزها.
با چنین زرادخانه ای، یک کشور فقیر و عقب مانده از نظر فناوری
ممکن است به خوبی بتواند ضربه
مهلکی
به حریف ثروتمند و توسعه یافته خود وارد کند.
مزیت دیگر یک کشور فقیر در این شرایط قیمت پایین زندگی انسان
است،
آنها
نه برای جان خود ارزشی قائل هستند و بطبع
نه
برای جان دشمنان.
به راحتی می توان دید که چگونه این
نوع عملیات
از نظر ساختاری شبیه عملیات نظامی در اوکراین است.
نقش عظیم پهپادها، اهمیت شناسایی و ضد جاسوسی، حملات گروه های
کوچک خرابکار در مناطق مرزی، مشکل
خدمتکاران و...
نیروهای مسلح اوکراین خودشان می میرند و به زندانیان
نیز
رحم نمی کنند.
ارتش ما تلاش می کند تا همه جان ها، از جمله جان اوکراینی های
اسیر شده را نجات دهد.
در زمینه اطلاعات، نوع جدیدی از جنگ نیز بسیار غیرعادی به نظر
می رسد.
از یک طرف، فیلم های خونین اسرائیل
در
تمام جهان
بطور
زنده دیده می شود.
از سوی دیگر، صحبت
دیگران
در
باره
این موضوع بسیار خطرناک است.
یک کلمه
و یا حرف
بی دقت
شما را
به
یک درگیری
می کشاند.
یکی از طرفین توییت شما را می خواند، الهام می گیرد و طرف دیگر
درگیری را
ایجاد می کند
و ناگهان
شما
خود را ضد یهود یا
دوست
اعراب می یابید.
در نتیجه، ظلم خالص و بی کلام حاکم است.
صحنه هایی از کشتارهای هولناک مبارزان فلسطینی.
حملات موشکی اسرائیل به ساختمان های مسکونی در غزه.
درد و مرگ و رنج هزاران نفر به صورت زنده پخش می شود و جامعه
جهانی می نشیند و می ترسد زبان باز کند تا
به تریج قبای
کسی
بر نخورد.
البته ما در حال حاضر در
باره
حمله برق آسا از جانب فلسطین صحبت نمی کنیم.
برعکس،
صحبت از
نوع جدیدی از جنگ
است که منجر
به طولانی شدن
آن خواهد شد.
به هر حال، در مناطق شهری متراکم اتفاق می افتد و نشان دهنده
تناوب خرابکاری، حملات تروریستی و حملات موشکی است.
بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، با درک این موضوع، از
هموطنان خود خواست تا برای جنگی طولانی و خونین آماده شوند.
برای جمعیت غیرنظامی، نوع جدیدی از جنگ یک کابوس کامل است.
هیچ قاعده ای وجود ندارد، هیچ شفقتی
بروز داده نخواهد شد،
کنوانسیون ژنو به
حساب نمی آید،
همه چیز با اشتیاق
با
خشونت اداره می شود.
در حوزه اطلاعات، وظیفه ترساندن دشمن است، بنابراین قلدری و
شکنجه، گلوله باران غیرنظامیان و استفاده از آنها به عنوان سپر
انسانی به امری عادی تبدیل خواهد شد.
افسوس که چند سالی است که همه این اقدامات توسط نیروهای مسلح
اوکراین در دونباس به ما نشان داده شده است.
هیچ کس
و هیچ نیرویی
نخواهد بود که از غیرنظامیان دفاع کند.
جامعه جهانی ترجیح می دهد سکوت کند یا به شیوه ای بسیار بی
طرفانه صحبت کند.
ساکنان دونباس درک می کنند که من در مورد چه
چیزی
صحبت می کنم:
آنجا
در سکوت کامل و کر کننده تمام فعالان حقوق بشر و روزنامه
نگاران نافرمان کشته شدند.
این بدان معناست که حفاظت از غیرنظامیان بر عهده ارتش عادی
است
و جنگیدن در چنین شرایطی برای آن دشوارتر خواهد بود.
به طور کلی، جنگ همانطور که از گزارش‌های
CNN
و فیلم‌های هالیوود می‌دانستیم در حال تبدیل شدن به موضوعی است
که
می توان گفت در حال تغییر جهت گیری است.
این خبر بدی است نه تنها برای ارتش، بلکه برای غیرنظامیان.
اگر شک دارید، می توانید ویدیوهایی از اسرائیل، لبنان و فلسطین
را در روزهای
گذشته
تماشا کنید.
https://ria.ru/20231008/ataka-1901315829.html
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۱۰ اکتبر ۲۰۲۳ |
