|
اگر شبکه تلویزیونی سی ان ان این فیلم کوتاه خبری را پخش نمی
کرد بدشواری میشد به بینندگان آن قبولاند که اینجا یکی از
ایستگاههای مترو نیویورک است. از این تصاویر در فیلم های
هالیوودی خبری نیست و شاید ۹۰ در صد جوانانی ایران که در رویای
مهاجرت به امریکا بسر می برند، نتوانند این واقعیات را باور
کنند. این که امریکا کشوری است برای اقلیت نه برای اکثریتی که
در ایستگاههای مترو می خوابند و روزها برای یک وعده غذا کنار
غذاخوری های شهرداری های محلی صف می بندند. تاسیسات زیربنائی
در تمام شهرهای امریکا فرسوده شده و هر روز یا یک پل فرو می
ریزد و یا یک قطار از ریل فرسوده خارج می شود، هر روز در یک
گوشه شهرها عده ای با شلیک گلوله کشته می شوند، زندانها مملو
از زندانیانی است که سیاهان و رنگین پوستان در آن اکثریت
دارند. قیمت مواد خوراکی روز به روز بیشتر می شود و بر شمار
خانه بدوشان افزوده. این امریکائی است که حتی نهادها و موسسات
تحقیقاتی و تحلیلگران اقتصادی و سیاسی خود امریکا نسبت به
آینده آن هشدار میدهند و ضمن مخالفت با جنگ ناتو با روسیه در
اوکراین، جنگ داخلی را در صورت ادامه و تشدید این وضع پیش بینی
می کنند. نه تنها جهان از زیر هژمونی غارتگر و خونین امریکا
باید رها شود، بلکه در خود امریکا، مردم باید از شر نظامی که
پلیس آن در داخل و ارتش آن در خارج به چماق داخلی و جهانی
تبدیل شده اند خلاص شوند. در عرصه جهانی، خواست جهان چند قطبی
روز به روز تقویت می شود و در داخل خود امریکا نیز باید نظام
چند قطبی، جای نظام تک قطبی و منحصر به حکومت الیگارش ها،
تراست ها، صاحبان بانکها را بگیرد. تحول هم در عرصه جهانی و هم
در عرصه داخلی باید روی بدهد. جهان کنونی و مناسبات داخلی و
خارجی کنونی قابل دوام نیست و فاجعه بار است اگر این تغییر در
جریان یک جنگ جهانی همراه با شورش ها و جنگ های داخلی بخواهد
روی بدهد.
این درست همان وضعی است که در ایران حاکم است. ایران نمی تواند
عضو شانگهای شود که روز گذشته شد، عضو بریکس شود که در اجلاس
آینده رسماً خواهد شد، به جبهه شرق نزدیک شود و طرفدار دلار
زدائی در عرصه جهانی بشود، اما در داخل کشور دلار حاکم باشد،
الیگارش ها حکومت کنند و چماق حکومت بالای سر اکثریتی باشد که
خواهان تغییر وضع حاکم هستند. ادامه این تضاد در ایران هم به
انفجار ختم خواهد شد. مردم خواهان عدالت، تحصیل و درمان مجانی،
آزادی سندیکائی و آزادی تشکل های مدنی و آزادی احزاب هستند و
فرهنگ ارتجاعی آلوده به خرافات مذهبی را نمی خواهند. اگر حکومت
تن به این واقعیات بسپارد و همزمان و همراه با تغییراتی که
مردم آن را در تمام عرصه ها طالب آن هستند بدهد، آنگاه می
تواند به جنگ ابتذال فرهنگی که امریکا به تمام جهان تزریق کرده
نیز برود، در غیر اینصورت آن ابتذال قبله نسل جوانی می شود که
در بی خبری و کم آگاهی نگهداشته شده و پیوسته زیر بمباران
تبلیغاتی امریکا و اروپاست.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۴ ژوئیه ۲۰۲۳ |
