|
انهدام ساختارهای تولیدی کشور از کارکردهای اتاق های بازرگانی
است. تملک رانتی انواع و اقسام کارخانه های تولیدی کشور توسط
سرمایه داران اتاق و به شکست کشاندن تعامدی آنها ریشه در تفکر
دلالی و زمینخواری و برج‌سازی این اتاق دارد. تفکری که باعث
شده است دو اتهام جدی متوجه حسین سلاح‌ورزی رییس پرتنش فعلی
اتاق بازرگانی شود؛ تملک شبهه دار و از کار انداختن دو کارخانه
چرم و پوست لرستان و کارخانه نساجی پارسیلیون لرستان برای
تغییر کاربردی زمینهای هکتاری این دو مجموعه.
تنش های امروز در اتاق بازرگانی فارغ از اینکه چه کسی رییس است
میراث چهل سال تسلط اندیشه شکست خورده تجارت دلالی خصوصی سازی
و نئولیبرالیسم است. حسین سلاح‌ورزی نماد شکست خورده این تفکر
است. تفکری که یک حامی سلاح‌ورزی سر در بیت بلند میکند، حامی
دیگرش فرزند رشید "حاج آقا علا" (میرمحمد صادقی) سوپر میلیاردر
و بانکدارمعروف اصفهانی در مجلس قد بلند میکند. تفکری که
اقتصادی ورشکسته آلوده به فساد و رانت و تورم بجا گذاشته،
تفکری که امنیتی ترین بخش های حکومت را رانتخوار و بازاری کرده
است. تفکری که چنان توان اقتصادی ساخته است که قوه قضاییه
همیشه در مقابلشان آچمز است. تفکری که ثروت را نماد ارزش
انسان‌ها کرده است.
تفکری که صدها کارخانه تولیدی را برای تصاحب زمین و حراج کردن
ماشین آلات آنها تعطیل کرده است. تفکری که بهداشت و آموزش
عمومی مردم را گروی سودآوری بخش خصوصی کرده است. تفکری که
همزمان هم برای حجاب سینه چاک میکند و هم برای آزادی
لیبرالیستی اشک میریزید. تفکری که اقتصاد را به انواع و اقسام
مافیا سپرده است. مافیای مسکن و برج سازی و مافیای خودرو.
مافیای چای و برنج. مافیای دلار و صرافها. تفکری که استارت
اقتصادش را به اعلام نرخ دلار در دبی و هرات و سلیمانیه سپرده
است. تفکری شکست خورده که نیازمند خانه تکانی جدی است.
نام اتاق بازرگانی بعنوان کنشگر اصلی بخش خصوصی دهه‌هاست بطور
روزانه در اخبار و رسانه‌هاست. اتاق بازرگانی همزمان با انقلاب
و سپس جنگ ایران-عراق توانست سمتگیری اقتصاد ایران را
پایه‌گذاری کند. انتخاب علینقی خاموشی از حلقه بازار برای چهار
دوره نخست پس از انقلاب نه تنها بنای اتاق را بر واردات و
دلالی گذاشت و تولید را به محاق برد بلکه اقتصاد کشور را نیز
بر همین چارچوب استوار ساخت. روندی که باعث سلطه سرمایه‌داری
تجاری بر اقتصاد ایران شد.
دست‌اندرکاران اتاق وظیفه‌ای جز نظارت بر کم‌کردن تعرفه‌های
گمرکی، برنامه‌ریزی برای بلعیدن بودجه واردات و به انحصار
درآوردن تامین مایحتاج عمومی برای خود متصور نبودند.
اگر چه اتاق بازرگانی پسوند صنایع و معادن را هم به یدک میکشد
ولی قدرت فائقه در اتاق تجارت، دلالی و ایجاد رانت از منابع
ارزی کشور بوده است. همزمان با تسلط اتاق بر واردات کشور
انحصارهای قدرتمندی در اقتصاد کشور شکل گرفت. انحصارهایی که
مردم بعنوان سلطان شکر، سلطان لاستیک خودرو، سلطان برنج یا
سلطان واردات لوازم خانگی و غیره شنیده اند.
اتاق بازرگانی همچون دیگر ساختارهای ج‌اسلامی دستخوش تحولات
سیاسی بوده است و همزمان با تغییرات دهه هفتاد تکنوکراتهای
نولیبرال و غرابگرا توانستند برای چند دوره فعالیتهای اتاق را
در کنترل خود نگه دارند. بهزادیان، نهاوندی و آل اسحاق
سرشناسترین افراد این دوره هستند که همزمان با اتاق مسئولیت
های مهمی در دولت‌ها نیز داشتند. اگر چه تسلط تکنوکراتها بر
اقتصاد کشور روندی نهادگرا و مدون ایجاد کرد ولی اعتقاد و
اعتماد بیش از حد آنها به غرب منجر به وابسته کردن اقتصاد به
غرب شد که با اعمال تحریم‌ها نه تنها تکنوکرات ها را به شکست
کشاند بلکه منجر به پیدایش نسل جدیدی از سرمایه داران ایران شد
که از تحریم‌ها سودهای کلان هزاران میلیارد ی بدست آوردند و
اقتصاد کشور را با بی‌ثباتی، تورم، افزایش مدام نرخ ارز آمیخته
کردند.
اتاق بازرگانی همیشه متهم درجه نخست کشور در بحران‌های اقتصادی
بوده است. با شروع خصوصی سازی های لجام گسیخته در دهه ۹۰ و
برون سپاری های مغول گونه در دولت احمدی‌نژاد، اتاق بازرگانی
مجددا تحت مدیریت جناح سنتی بازار قرار گرفت که چندین دهه از
تجارت و دلالی پروار شده بود و سرمایه آنها بسیار فراتر از
واردات و تامین مایحتاج عمومی بود. فاجعه بزرگ ایجاد انواع و
اقسام نهادهای مالی از جمله صندوق های قرض‌الحسنه در سطح کشور
خارج از نظارت بانک مرکزی از شاهکارهای مسئولان اتاق بازرگانی
دوره نهم است که نام سوپر میلیاردر ایرانی مورد اعتماد آیت
الله خمینی از سران بازار معروف به "حاج آقا علا" در این دوره
میدرخشد. از دیگر فسادهای اتاق در این دوره آلوده کردن مقامات،
کارکنان و مرتبطین سازمانهای متعدد اطلاعاتی کشور به رانت‌های
اقتصادی است. موریانه‌ای که کماکان بر پیکر اقتصاد و اطلاعات
کشور لانه ساخته و نه تنها دریچه نفوذ در مهمترین ارکان
اطلاعاتی کشور شده است بلکه هر پروژه اقتصادی کشور را دچار
رانت و فساد کرده است.
اتاق‌های بازرگانی در استان‌های مختلف جز دلالی برای
سرمایه‌داران مرکز نقشی برای خود قائل نیستند. کارت های
بازرگانی اجاره‌ای یکبار مصرف، شرکت‌های صوری برای پیروزی در
مناقصه ها با توسل به پشتوانه امنیتی، حساب‌های بانکی اجاره ای
برای پولشویی و فرارهای مالیاتی به ساختار فکری مسئولان
اتاق‌های بازرگانی در شهرستانها تبدیل شده است که هر چند سال
یکبار با انواع ترفندها انتخاب می‌شوند.
---------------
عکسها: میرمحمد صادقی معروف به حاج آقا علا و فرزندش حسین
میرمحمد صادقی و سلاح ورزی که برای حفظ خودش در راس اتاق
بازرگانی دست و پا می زند.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۸ ژوئیه ۲۰۲۳ |
