|
ماجرای بیانیه پایانی اجلاس شورای کشورهای عرب خلیج فارس در
مسکو و اشاره به گفتگو برای حل مناقشه بر سر سه جزیره ایرانی
خلیج فارس میان ایران و امارات متحده عربی، نقش آبی را داشت که
به لانه مورچگان سرازیر شده باشد. طرفداران سازش با امریکا و
غرب - حتی به قیمت تسلیم نظامی و اتمی-، مانند مورچگانی که با
راه یافتن آب به لانه شان بیرون می ریزند، شتابزده برای بهره
گیری ازموقعیت بیرون ریختند. شمار آنها از حد افزون است و این
نشان داد که روسیه ستیزی و چین گریزی چه وسعتی در ایران دارد و
سیاهی لشکر اتاق بازرگانی که در رسانه ها فعالند چقدر وسیع
است. درمیان آنها، شمار چهره های معروف به اصلاح طلب نیز بسیار
است. همه آنها مخالف سیاست نگاه به شرق خامنه ای و شخص او
هستند اما جرات حمله مستقیم به این سیاست و شخص او را ندارند و
به همین دلیل فرصت استفاده از بیانیه مورد بحث را نمی خواهند
به آسانی از دست بدهند. آنها بر این تصورند که شکست اتحاد
روسیه- چین و ایران، منجر به بازگشت آنها به حاکمیت خواهد شد،
بی خبر و بی اطلاع از آن که آن شکست که برای آن تلاش می کنند،
اگر هم به نتیجه برسد، به سلطه امریکا بر ایران و تکه تکه شدن
مملکت ختم می شود و نه حاکمیت آنها. "گره" مسئله اینجاست و
این که آنها درک و اطلاعی از اوضاع جهان ندارند و روسیه و چین
را نمی شناسند و نمی دانند که اگر آنها نباشد امریکا چه پوستی
از کله همه جهان و از جمله ایران خواهد کند.
موقعیت کنونی روسیه در جهان از نظر نظامی یک سد بازدارنده
اساسی در برابر سیاست های تجاوزکارانه و نظامی امریکا و پیمان
نظامی ناتوست و باید قاطعانه از آن دفاع کرد. نگاه کنید به
سرنوشت لیبی و عراق و افغانستان که می خواستند سوریه را هم به
همان سرنوشت دچار کنند. اما با همه ویرانی که به آن کشور تحمیل
کردند، نتوانستند بر آن سلطه پیدا کرده و آن را بین خود تقسیم
کنند.
همکاری روسیه و جمهوری اسلامی در عرصه نظامی و بویژه در سوریه
هیچ ارتباطی به نارضائی مردم ایران از سیاست های داخلی حکومت
ندارد. این نارضائی یک امر داخلی است. بنابراین، نباید در
جریان مخالفت با جمهوری اسلامی تسلیم روسیه ستیزی شد و اگر
زورمان به حکومت نمی رسد، حکیم باشی (روسیه) را دراز کنیم.
بخش مهمی از نارضائی و حتی خصومت کنونی جوانان و یا حتی
روشنفکران و سیاسیون ایران از روسیه، باز می گردد به کم آگاهی
و ساده انگاری آنهائی که تصور می کنند روسیه جمهوری اسلامی و
یا آقای خامنه ای را حفظ کرده است. این مخرب ترین تحلیل از
حاکمیت و جنبش نارضائی مردم و موقعیت حکومت در ایران است، چرا
که اگر قدرت خارجی می توانست حکومتی را نگهدارد امریکا و غرب
شاه را نگهداشته بودند. بنابراین، بجای این تحلیل وتفسیرهای
ساده و سطحی ، باید روی توان جنبش و امکانات موجود و قدرت مردم
برای تحولات حساب کرد و نه روی توان و امکان روسیه برای حفظ
حکومت.
از ما انتظار نداشته باشید که دنباله رو تلویزیون های بی بی سی
و "من و تو" و "صدای امریکا" و "ایران اینترنشنال" باشیم .
آنها که کعبه آمالشان امریکاست و روسیه ستیزی را پیشه کرده
اند، نمی خواهند قبول کنند که این کعبه آمال اگر بتواند با
ویرانگر ترین موشک ها شهرهای ما را خواهد زد و پایگاه های اتمی
ایران را بی اعتناء به فجایع و کشتاری که به بار می آورد
بمباران خواهد کرد و زمین سوخته را تحویل ما خواهد داد.
اگر از قدرت نظامی ایران و تقویت آن و از شتاب در فعالیت های
اتمی ایران دفاع می کنیم، همین خطرات بر شمرده شده را در نظر
داریم.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۱۶ ژوئیه ۲۰۲۳ |
