|
برخی ها در ایران ریشه افول آمریکا و غرب را ناشی از اشتباهات
تاکتیکی میدانند که امریکا و به تبع آن اروپا خواهد توانست آن
را اصلاح کند. آنها درک نمی کنند و یا اگر درک می کنند هم نمی
خواهند به آن اعتراف کنند که ریشه این افول در رشد نیروهای
مولده و ضرورت و نیاز جهان به سمت یک تعادل و توازن بیشتر است
که به شکل پیدایش قدرت های نوظهور خود را نشان می دهد. این
نیرو دیگر نمی خواهد از نظم کهنه پیروی کند. مناسبات کهنه
مبتنی بر هژمونی و تسلط بر کشورها روز بروز بیشتر زیر علامت
سئوال می رود. آنچه روسیه و چین فهمیده اند و مناسبات خود با
جهان را می خواهند بر شالوده آن تنظیم کنند، ناشی از درک و پیش
بینی همین تعادل جدیدی است که جهان به سمت آن حرکت می کند و
سرعت آن روز به روز بیشتر می شود. حتی اگر به قیمت جنگ افروزی
های بیشتر امریکا در جهان تمام شود.
در خود امریکا و کشورهای اروپائی اقمار امریکا نیز هنوز از
تسلط هژمونیک امریکا و سرمایه داری جهانی و از روابط بین
المللی آمریکائی دفاع می شود. آنها همچنان حفظ ناممکن تسلط
آمریکا بر جهان را تبلیغ می کنند، گرچه روز به روز در فهم روند
کنونی جهان عاجز می مانند. آنها در اسارت نافهمی این روند در
جا می زنند و گرفتار منافع کوته بینانه خود هستند. کسانی که
نگاه انتقادی نسبت به سیاست ها و تسلط آمریکا بر جهان دارند
(از جمله در ایران) باید بتدریج بتوانند خود را از زیر بار
تحلیل جهان بر مبنای ادامه سلطه آمریکایی بر جهان بیرون بکشند.
امروزه، نظریه پردازان و تحلیگرانی نظیر "جان بلامی فوستر"،
"سمیر امین"، "نوام چامسکی"، "مدیا بنیامین"، "جک باو"، "دیوید
وین"، "فرانسوا اسلینو"، ماهنامه "مانتلی ریویو" در آمریکا،
منابع حزب کمونیست روسیه، وبسایت های تحلیلی مانند "بنیاد
فرهنگ استراتژیک روسیه" و بسیاری دیگر که شمارشان در جهان رو
به افزایش است نگاه انتقادی به مناسبات جهانی و تسلط امریکا
دارند و همه شواهد نشان میدهد که درک آنها از واقعیات جهان
هوشیارانه تر از دیگر تئوری پردازان امریکائی و اروپائی است که
سرنوشت خود را به ادامه هژمونی امریکا گره زده اند. آن گردش به
شرق و نگاه به شرقی که بسیاری از کشورهای جهان آن را مبنای
سیاست های اقتصادی و اجتماعی داخلی و خارجی خود قرار داده و در
ادامه آن، روز به روز بیشتر تلاش می کنند دندان "دلار" را
بکنند، به این دوراندیشی رسیده اند. در ایران نیز زمزمه پذیرش
این نگاه در سیاست خارجی و نه در سیاست داخلی منعکس است و
ظاهراً تا عزمی برای کشیدن دندان دلار اتخاذ نشود، این زمزمه
ها به صدایی بلندتر و پیوند زدن سیاست های داخلی با آن تبدیل
نخواهد شد.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۲۶ آوریل ۲۰۲۳ |
