|
۹
ماه می، سالروز پیروزی ارتش سرخ بر فاشیسم هیتلری و شکست ارتش
آلمان نازی است.
روزی که ارتش سرخ به برلین رسید و پرچم پیروزی را بر فراز
رایشتاک آلمان برافراشت.
در شهر برلین یادگارهائی از این پیروزی
در مرکز این شهر همچنان پا برجاست، اگر چه دولت کنونی آلمان که
با نازی های اوکراین پیوند برقرار کرده، امسال کوشید مراسم
سنتی سالگرد این روز را کمرنگ کرده و حتی اجازه حمل پرچم روسیه
را ندهد که سرانجام و
۲۴
ساعت پیش از آغاز مراسم سنتی مجبور شد نظر خود را پس بگیرد.
حمایت همه جانبه آلمان از نازی های حاکم بر اوکراین و قرار
گرفتن در قلب ناتو برای جنگ با روسیه در اوکراین، آشکارا نشان
داده است که آلمان شکست در جنگ دوم را قبول کرد اما در باطن و
عمق اندیشه و آرزوی خود آن را نپذیرفته و همچنان در آرزوی
متلاشی کردن روسیه و چنگ انداختن بر غنائم پس از فروپاشی روسیه
است.
هیتلر، دقیقا با همین هدف به روسیه حمله کرد.
با این ارزیابی، می توان گفت جنگ اوکراین، ادامه جنگ دوم جهانی
است و آن جنگ هنوز تمام نشده است.
البته، این بار جبهه مقابل که در راس آن روسیه و چین قرار
گرفته اند، مستقیما با امریکا نیز پنجه انداخته اند و آلمان را
انگشتان دست امریکا میدانند.
قدرت اقتصادی چین، قدرت نظامی روسیه، بحران اقتصادی امریکا و
اروپا و پیوستن کشورهای جهان باصطلاح سوم به جبهه چین و روسیه
علیه هژمونی امریکا بر جهان، آرایش نظامی ادامه جنگ دوم جهانی
را متفاوت کرده است.
رضا شاه که دارای خوی استبدادی و فاشیستی بود، از همان آغاز
جنگ دوم، عملا به متحد آلمان هیتلری تبدیل شده بود و همین
مسئله موجب اشغال ایران توسط متفقین
(انگلستان،
شوروی....)
و سقوط سلطنت رضاشاه و تبعید خود او از ایران شد.
این بار و در ادامه جنگ دوم جهانی ایران در موقعیت دیگری قرار
گرفته و در کنار جبهه چین و روسیه قرار گرفته است.
رضاشاه هم عصر آتاتورک در ترکیه بود اما دوراندیشی او را نداشت
و ایران را در جنگ دوم نه تنها بیطرف نگه نداشت بلکه با اعزام
همسرش
"تاج
الملوک"
به آلمان و دیدار با هیتلر، پیام اتحاد برای هیتلر فرستاد.
در همین دوران صدها نظامی و مامور ویژه آلمان هیتلری در ایران
بسر می بردند و شبکه جاسوسی پرقدرتی را سازمان داده بودند.
در میان مردم و حتی روشنفکران نیز، گرایش سنتی نسبت به آلمان
قوی بود.
در همین دوران راه آهن تهران-
شمال با کمک مهندسان اتریشی که خود بخشی از آلمان به حساب می
آمد ساخته شد که پل
"ورسک"
آن مشهور است.
این پل قرار بود، پل حمله به شوروی و تبدیل به پل پیروزی آلمان
شود.
بویژه که راه آهن شمال، جنوب و دریای عمان و اقیانوس هند را به
مرزهای شوروی وصل می کرد و آلمان نقشه سلطه دریائی در جنوب
ایران را هم داشت.
بدین ترتیب، ایران، بر خلاف ترکیه در همسایگی ایران در گرداب
جنگ دوم جهانی افتاد.
واقعیت سقوط رژیم رضاشاه و سقوط و تبعیدش از ایران اینست نه
آنچه سلطنت خواهان و پهلوی پرستان می گویند و می نویسند.
متاسفانه در جمهوری اسلامی نیز این واقعیت به مردم گفته نمی
شود و از آن غم انگیز تر آن که اسناد مربوط به این دوران
(بویژه
اسناد مذاکرات همسر رضا شاه با هیتلر و عکسهای آن نیز)
منتشر نمی شود.
از دلائل سمبلیک تشکیل کنفرانس تهران با حضور رهبران انگلستان،
اتحاد شوروی و امریکا نیز به نوعی متصل به واقعیات سقوط رژیم
رضاشاه و کوتاه شدن دست آلمان هیتلری از ایران بود.
آتاتورک نیز دیکتاتور بود، اما آنقدر هوشیار و هوشمند بود که
سیاست بیطرفی در جنگ را به سود حفظ تمامیت ارضی ترکیه تشخیص
بدهد و با انواع مانورها، ترکیه را به دامن جنگ دوم نیاندازد.
شکست امپراطوری عثمانی درس های بزرگی به روشنفکران وسیاسیون
ترکیه داده بود.
حال بازگردیم به مراسم امسال سالگرد روز پیروزی در ایران که
بموجب گزارش های تصویری بخش فارسی خبرگزاری اسپوتنیک، این
مراسم با راهپیمائی و نثار تاج گل در اقامتگاه تابستانی سفارت
شوروی سابق و روسیه کنونی در
"زرگنده"
تهران برگزار شد.
تصاویری از این مراسم و همچنین مراسم سالگرد روز پیروزی در
پایتخت آلمان و در مسکو را هم ضمیمه این عنوان اول می بینید!
عکسها:
- مراسم سالروز شکست آلمان هیتلری در سفارت تابستانی روسیه در
زرگنده تهران
- آتش جاودان در مسکو نثار تاج گل بر سر سرباز گمنام شوروی در
جنگ دوم جهانی
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۱۰ مه ۲۰۲۳ |
