|
همگان میدانند که
گلوی اینترنت در ایران، پس از تکرار یک جمله از رهبر جمهوری
اسلامی در دیدارهای نوبتی اش گرفته شد و فاجعه فیلترینگ و
بوجود آمدن مافیای فیلترشکن محصول همین یک جمله بود. آن جمله
این بود که "اینترنت نباید "ول" باشد!"
امروز هم نشست و
برخاست های سران سه قوه و تیم فضای مجاری و بقیه، به این دلیل
بی نتیجه است و اینترنت نمی شود که رهبر جمهوری اسلامی همچنان
اعتقاد دارد اینترنت نباید "ول" باشد.
دراین عنوان اول
کوتاه، بحث درباره فیلتر و فیلترینگ نیست، چرا که بارها از
زوایای مختلف این مسئله مطرح شده است. باید و نبایدها و ضرر و
زیان های آن.
بحث اینست که اگر
اینترنت نباید "ول" باشد، چرا گروه های فشار باید "ول" باشند؟
اگر اینترنت "ول" می تواند هموار کننده بحران های امنیتی باشد،
گروه های فشار که بیش از اینترنت هموار کننده بحران های امنیتی
برای کشورند. نگاه کنید به حملاتی که به سفارت عربستان و
انگلستان شد، نگاه کنید به قتل های زنجیره ای، نگاه کنید به
زمینه سازی شورش علیه حجاب اجباری و نقش آفرینی گروه های فشار،
نگاه کنید به اسید پاشی ها و... راه دور نرویم. نگاه کنید به
همین نقشی که همین گروه های فشار در جریان راهپیمائی ۲۲ بهمن
امسال در تهران و برخی شهرها آفریدند. از جمله با راه اندازی
کارناوال دستگیری ترامپ (البته مجسمه مقوائی او)، در یکی از
بحرانی ترین دوران های سیاسی نه تنها ایران، بلکه جهان. این
اغراق نیست. امریکا ترورهای مهمی را داشته است. کندی و
لوترکینگ دو نمونه اند. حتی ترور ناتمام ترامپ در جریان
کارگزار انتخاباتی اش. همه میدانند و رسانه های نیز بارها مدعی
شده اند که ایران قصد ترور ترامپ را دارد. تردید نیست که ایران
قصد چنین تروری را ندارد، اما رسانه های امریکا و بویژه آنها
که وابسته به مافیاهائی اند که ترامپ و ایلان ماسک علیه آنها
وارد عمل شده اند بی وقفه از قصد ایران برای ترور ترامپ جعلیات
منتشر می کنند. در چنین فضای مسمومی کارناوال دستگیری ترامپ در
روز 22 بهمن در تهران راه اندازی می شود. حتی مردم کوچه و
بازار هم میدانند که این گروه های فشار به کجا بندند و از کجا
فرمان می برند، بنابراین باید از مقامات حکومتی و امنیتی پرسید
که چرا سرکرده این گروه ها را دستگیر نمی کنید تا معلوم شود
سرنخشان به کجا در داخل و خارج بند است؟ آن نهادهای امنیتی که
با یک فراخوان برای مخالفت با ادامه حصر موسوی و همسرش در
مقابل دانشگاه تهران فورا وارد میدان شده و دعوت کنندگان آن
فراخوان را در خانه هایشان دستگیر می کنند، نمیدانند که در روز
۲۲ بهمن چه کسانی کارناوال دستگیری ترامپ را می خواهند راه
اندازی کنند و یا آن هائی را که با زشت ترین شعارها و دشنام ها
دنبال حسن روحانی در روز ۲۲ بهمن راه افتاده بودند نمی شناختند
و نمی شناسند؟ تا کی باید این بازی ۴۶ ساله ادامه یابد؟
فاطمه مهاجرانی،
سخنگوی دولت می گوید تجمعات به مجوز از وزارت کشور نیاز دارند.
چرا وزیر کشور که خود یک سردار سپاهی است مهر سکوت در باره
آنچه که در بالا نوشتیم بر لب زده است؟
این "ول" بودن،
تنها شامل گروه های فشار نمی شود. امام جمعه ها - از موقت و
تا غیر موقت- نیز "ول" اند. اگر ول نبودند که در اردبیل و
قزوین دسته گل اخیر را در ارتباط با جمهوری آذربایجان به آب
نمیدادند و یا در همین جمعه که دیروز باشد، احمد خاتمی امام
جمعه موقت تهران حرف هائی در باره ترامپ نمی زد که ادامه همان
کارناوال دستگیری ترامپ در راهپیمائی ۲۲ بهمن بود.
این که ترامپ کیست
و چه می کند و چه خواهد کرد، بحث جداگانه ایست، سخن ما در باره
"ول" بودن هائی است که ۴۶ سال است در ایران بحران و جنایت
آفریده است.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۱۵ فوریه ۲۰۲۵ |
