|
سرانجام و در آستانه بازگشت ترامپ به کاخ سفید، میان اسرائیل و
حماس آتش بسی اعلام شد که بموجب آن بسیاری از زندانیان سیاسی
فلسطینی در قبال آزادی گروگانهای عملیات ۷ اکتبر حماس آزاد
خواهند شد.
این آتش بس در همان ساعات اولیه چند بار نقض شد که ظاهرا دلیل
آن خواست های بیشتر حماس و گنجانده شدن آن در توافقنامه آتش بس
بود. قرار است اسرائیل پس از کشتاری تاریخی که در غزه و لبنان
مرتکب شد، سرزمین های اشغالی در طول جنگ غزه و لبنان را ترک
کند.
این آتش بس با استقبال وسیع و شادی مردم غزه و لبنان روبرو شد
و در جمهوری اسلامی نشانه پیروزی و غلبه بر اسرائیل. آن شادی و
استقبال طبیعی بود و حق فلسطینی ها، آما آن ادعای پیروزی که در
جمهوری اسلامی تبلیغ می شود، نه "خود فریبی" زیرا خود میدانند،
بلکه مردم فریبی و بویژه فریب نیروهای بدنه سپاه و بسیج است که
از سیاستهای نظام در غزه و بویژه در لبنان و سپس سوریه انتقاد
دارند.
اسرائیل در این جنگ موفق شد تقریبا تمام فرماندهان نظامی حزب
الله لبنان و حماس را به همراه رهبران آنها ترور کند و یا
بکشد. از جمله حسن نصرالله رهبر حزب الله لبنان و اسماعیل هنیه
رئیس دفتر سیاسی حماس را درتهران و "سنوار" رهبر نظامی و شجاع
و مبتکر حماس را. اسرائیل 50 هزار کشته و ویرانی عظیمی را از
خود بر جای گذاشت. نفوذ در میان شبکه های حزب الله از تهران تا
بیروت و شهرهای تحت نفوذ و رهبری حزب الله، پیروزی محور مقاومت
نیست، بلکه ضعف بسیار مهم آنست. آنچه که در سوریه روی داد نیز
ادامه همین فاجعه بود که در آن نیز تعلل های جمهوری اسلامی و
بی دست و پائی سپاه قدس نقش داشتند. سپاهی که از درون عوامل
نفوذی اسرائیل توانستند اطلاعات لازم برای ترور برخی فرماندهان
سپاه مانند سردار زاهدی و سردار نیل فروشان را بدست آورند.
فرماندهانی که بسختی برای آنها جانشین پیدا خواهد شد. بویژه
نیل فروشان که عکس برگردان سردار سلیمانی بود.
بجای تبلیغ پیروزی باید این کارنامه را با دقت و موشکافانه
بررسی کرد و از آن برای آینده درس گرفت. زنده باد آتش بس، به
آن شرط که "زنده باد درس گرفتن از گذشته".
ایران میتوانست از همان فردای عملیات ۷ اکتبر نقش پدرخواندگی
را برای مذاکره میان حماس و حزب الله و اسرائیل و امتیاز گرفتن
از اسرائیل ایفاء کند و مانع ۵۰ هزار کشته و چند برابر آن
مجروح و بی دست و پا و بی خانمان و عظیم ترین ویرانی در غزه و
لبنان نشود. این موقعیت تحت تاثیر شعار زدگی و توهم سقوط قریب
الوقوع اسرائیل از دست رفت. غافل از آن که اسرائیل زمانی از
بین می رود و یا حاضر به همزیستی با فلسطینی ها و طرح های
پیشنهادی مناقشه خونین چند دهساله می شود که امریکا دیگر رهبری
جهان را برعهده نداشته باشد. اینست آن نکته کلیدی در باره
اسرائیل و آینده آن.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۱۸ ژانویه ۲۰۲۵ |
