بشار اسد دو موقعیت و فرصت را در طول این سالها از دست داد.
نخست در آغاز اعتراضاتی که محدود به یکی از شهرهای سوریه بود و
نیازی به سرکوب خشن آن نبود. قطعا امریکا و اسرائیل تلاش
داشتند که از آن اعتراضات یک شورش کودتائی و باصطلاح انقلاب
مخملی و رنگی علیه دولت سوریه راه اندازی کنند، اما میشد در آن
ابتدای کار، مذاکره و مصالحه را هم آزمایش کرد که چنین نشد. در
این زمینه مشورت های منفی و خشن جمهوری اسلامی که دنبال مدل
سرکوب های ۸۸ می گشت هم نقش داشت.
اشتباه دوم را بشار اسد، اخیرآ مرتکب شد. زمانی که اردوغان به
او پیشنهاد دیدار و گفتگو بدون پیش شرط کرد ولی او آن پیشنهاد
را رد کرد. حتی اگر اردوغان حیله گرانه این پیشنهاد را کرده
بود، میشد قبول کرد و خواسته های او را شنید و خواسته های خود
را گرفت و نتیجه گیری را برد به اجلاس "آستانه" با حضور ایران
و روسیه. اسد برای این دیدار پیش شرط خروج ارتش ترکیه از خاک
سوریه را پیش کشید و نتوانست شرایط منطقه، حضور امریکا در
سوریه، درگیر بودن روسیه در جنگ اوکراین، خطر اسرائیل و موقعیت
ایران را درست ارزیابی کند.
کسی نمیداند دلائل و نظرات اسد، غیر از آنچه که مطرح کرد، یعنی
خروج ارتش ترکیه از سویه برای رد پیشنهاد اردوغان چه بود اما
ظاهرا می شد آن پیشنهاد را پذیرفت و گره را به انگشتان دست می
سپرد و نه دندان های تیز امریکا و اسرائیل و ترکیه.
ضمن تائید وطن پرستی و شجاعت بشار اسد و اعتقاد او به مبارزه
با اسرائیل و امریکا، باید این بخش از واقعیات را هم مطرح کرد.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۴ دسامبر ۲۰۲۴ |