در حالیکه اغلب روزنامه های داخلی (مانند جمهوری اسلامی) و سایت های خبری (مانند سهام نیوز و خبر آنلاین) و افرادی نظیر "فلاحت پیشه" (که متاسفانه در یک دوره در مجلس رئیس کمیسیون امنیت ملی هم بوده) اگر نگوئیم بصورت مشکوک و یا از روی کم آگاهی، حداقل از روی کم عقلی به روسیه ستیز ادامه میدهند، در راس حاکمیت، سیاست نزدیکی به روسیه ادامه دارد و با حوادثی نظیر آنچه در لبنان روی داد و خطراتی که ایران را تهدید می کند، این همکاری سرعت نیز گرفته است.

در چارچوب همین نزدیک شدن خطرات و سرعت گرفتن خطرات، رئیس جمهور  روسیه در دیدار با دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران (دکتر سردار احمدیان) که در آن دبیر امنیت ملی روسیه "شایگو" نیز حضور داشت، موافقت روسیه را با امضای معاهده مشارکت راهبردی میان ایران و روسیه را اعلام داشت.

مرحله پایانی این سند توسط وزارت خارجه روسیه طی شده است و ظاهرا در جریان سفر قریب الوقوع دکتر پزشکیان به روسیه، این سند امضاء خواهد شد.

هر تصوری بر این مبنا که چنین سندی می تواند موجب خشم و تلافی امریکا شود، بکلی غلط و به دور از واقعیات جاری در جهان است. نه امریکا و نه اسرائیل، ایران را در ابعاد و مرزهای کنونی نمی خواهند، حتی اگر حکومت ایران تغییر کند هم توطئه آنها برای تکه پاره کردن ایران پایان نمی یابد. بنابر این، محکم و استوار باید پیوند با جبهه شرق را بیش از گذشته تقویت کرد. تقویت این پیوند به معنای جنگ و جدال با غرب نیست، بلکه به معنای فراهم ساختن زمینه های حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور است. مگر چین و روسیه و برزیل و هند و افریقای جنوبی برای تشکیل بریکس با غرب وارد جنگ نظامی شده اند؟ ایران هم لازم نیست چنان کند و دست از حرف های شعاری هم باید بردارد و همزمان با حفظ مناسبات با همه کشورهای جهان و از جمله غرب، سیاست پیوند با شرقش را ادامه بدهد.