شورش کور در بنگالدش، پس از خروج شیخ حسینه، نخست وزیر از کشور خاتمه یافت. پس از خروج وی از کشور، شورشیان جوان و بی خبر از همه جا، به خانه شیخ حسینه حمله کردند و در آن عکس یادگاری گرفتند.

پس از خروج شیخ حسینه از بنگلادش، یک هموطن او که برنده جایزه نوبل است به کشور بازگشت و نخست وزیر موقت شد. از غم انگیزترین صحنه های این شورش، آن صحنه ای بود که نسل جوان و بی خبر از تاریخ گذشته، با دیلم و چکش و طناب به جان مجسمه تمام قد شیخ مجیب رحمان پدر شیخ حسینه افتادند تا آن را سرنگون کنند و سرانجام نیز موفق شدند. مردی که رهبر حزب "عوامی لیک" و قهرمان استقلال بنگالدش پس از یک دوره طولانی جنگ با ارتش پاکستان بود. آن جوان های 17- 18 ساله از هیچ چیز خبر نداشتند و صرفا پیاده نظام شورشی توطئه ای شدند که امریکا و انگلیس ترتیب داده بودند.

شیخ حسینه، چند روز پس از خروج از بنگلادش طی پیامی خطاب به جوانان و دانشجویان کشورش که سهم بزرگی در شورش داشتند گفت:

«اگر من حاکمیت جزایر سنت مارتین را واگذار کرده و به ایالات متحده آمریکا اجازه می‌دادم خلیج بنگال را تحت نفوذ خود داشته باشد، همچنان در قدرت می ماندم. من از مردم سرزمینم استدعا دارم، اجازه ندهند افراطی‌ها شما را بازیچه ‌دست قرار دهند.»

جزیره سنت‌مارتین، چسپیده به میانمار است و امریکا و دیگر کشورهای غربی که در حال دسیسه چینی علیه دولت نظامی حاکم بر میانمار هستند تلاش داشتند با حضور در این جزیره، کمک‌های تسلیحاتی و مالی و تدارکاتی بیشتری به شورشیان میانمار برسانند. شیخ حسینه که مناسبات نزدیکی با چین داشت و میدانست که شورش در میانمار چین را هدف گرفته، با تسلط امریکا بر سنت مارتین مخالفت کرده بود.