لیست اعضای دولت و کابینه دکترپزشکیان روز گذشته در اختیار مجلس قرار گرفت و بحث درباره صلاحیت آنها بزودی در مجلس آغاز خواهد شد. از هم اکنون جبهه پایداری در برابر دولت و کابینه ای که هنوز کارش را آغاز نکرده جبهه بندی کرده است. این جبهه بندی روز گذشته در مجلس نمایان شد. فراکسیون 70 نفره جبهه پایداری در اعتراض به کابینه ای که هنوز تشکیل نشده و کارش را شروع نکرده، از روی صندلی های خود بلند شده و برای ایجاد تشنج در سطح مجلس شروع کردند به راهپیمائی!

بقول قالیباف، رئیس مجلس، آنها برای حرف زدن همیشه حاضرند اما تا موقع رای گیری می شود غایب اند!

بی شک، وزرای پیشنهادی با دشواری از سد مجلسی که بازندگان انتخابات ریاست جمهوری در آن صاحب قدرت و نفوذ هستند خواهد گذشت. ایران، 45 سال است که گرفتار همین کشاکش است و بخش عمده ای از فلج حکومتی و نداشتن یک سیاست واحد راهبردی که همه خود را ملزم به اجرای آن بدانند از همینجا بر می خیزد. شاید سرانجام، کار این کشاکشی که همه را خسته کرده به یک اقدام نظامی ختم شود. این پیش بینی نه غیر تئوریک است و نه عجیب. حتی رهبر سابق حزب توده ایران "کیانوری" پس از آزادی از زندان جمهوری اسلامی در یادداشت کوتاهی نوشت «این احتمال که سرانجام نبرد در حکومت به راههای غیر مسالمت آمیز ختم شود، روز به روز بیشتر می شود!»

فعلا پزشکیان موفق شد، پس از یک دوره وقفه ناشی از ماجرای ترور هنیه در تهران و هیجان سازی برای اقدام شتابزده نظامی علیه اسرائیل، توانست وزرای پیشنهادی خود را به مجلس معرفی کند. همانها که در پی نظامی کردن فضا و فلج کردن پزشکیان و در واقع نفی نتیجه انتخابات اخیر ریاست جمهوری بودند، حالا همان سیاست فلج دولتی را با جنجال بر سر وزرای پیشنهادی در مجلس دنبال خواهند کرد.

نگاهی به لیست وزرای پیشنهادی نشان میدهد که وزرای پیشنهادی اهل و زاده تهران، همدان، خراسان رضوی، آذربایجان شرقی، مازندران، خراسان جنوبی، کهکیلویه و بویراحمد، گیلان و خوزستان هستند.  میانگین سن آنها  زیر ۶۰ سال است و جوان‌ترین وزیر متولد ۱۳۵۵ و مسن‌ترین آنها متولد ۱۳۳۶ است. حضور یک زن در میان وزرای پیشنهادی یک گام به جلو بود.  گفته می شود ۶۰ درصد وزرای پیشنهادی از میان پیشنهادات کارگروه‌های مشورتی انتخاب شده‌اند.

متاسفانه در میان وزرای پیشنهادی، از اهل سنت وزیر پیشنهاد نشده، گرچه پیش بینی می شود که در سطح معاونان وزارتخانه ها از اهل سنت نیز استفاده شود.

دکتر جلیل رحیمی جهان‌آبادی، نماینده اهل سنت ادوار مجلس دراین باره دیروز نوشت: از ترکیب وزرای معرفی‌شده ۸ وزارتخانه به اصولگرایانی که مقابل پزشکیان ایستاده بودند انتخاب شدند اما به اهل سنت که با همه وجود ایشان را یاری کردند وزیری معرفی نشد.

ظاهرا جواد ظریف که سرپرستی کارگروه ها را برعهده داشت و حکم معاون راهبری ریاست جمهوری را هم دریافت کرده بود، بدلیل استفاده نشدن از همه پیشنهادهای کار گروه، کناره گیری خود از دولت و پیوستن به تدریس در دانشگاه را اعلام کرد.

پزشکیان پیشتر نیز گفته بود که در نهایت، لیست وزراء را پس از مشورت با رهبر جمهوری اسلامی و تائید وی به مجلس ارائه خواهد کرد. بدین ترتیب آن 40 در صدی که از میان پیشنهادات کار گروه ها انتخاب نشدند، حاصل همین همآهنگی با رهبر و یا شورای مشورتی بیت رهبری باید بوده باشد.

از سوی دیگر، بموجب برخی شنیده ها، کار گروه، لیست جالبی از کارشناسان صالح را در اختیار پزشکیان قرار داده که دولت قصد دارد از آنها در بدنه وزارتخانه ها و نهاد ریاست جمهوری استفاده کند. از جمله در معاونت ها و حتی مدیران کل و مدیران رده پائین تر. شاید با این هدف که آنها در عرصه عمل امتحان خود را پس بدهند و ضمنا تجربه کافی برای آینده کسب کنند.

آنچه که قطعی است و باید به آن توجه کرد، سیاست هائی است که دولت در عرصه داخلی و خارجی پیش خواهد برد. در این صورت وزراء تابع این سیاست ها خواهند بود و نه تابع نظرات شخصی خود و یا وابستگی های سیاسی و تشکیلاتی خود. باید دید چارچوب این سیاست ها چیست و چه زمانی اعلام خواهد شد. منظور سیاست های روز است و نه سیاست کلی مثلا در چارچوب برنامه هفتم. برای نمونه، اگر استراتژی نظام نزدیکی به جبهه شرق است، باید دید دولت و وزرای مربوطه این استراتژی را چگونه پیش خواهند برد! بحث اصلی اینجاست و نه بر سر این فرد و یا آن فرد دیگر که بعنوان وزیر پیشنهاد شده است.