|
لایحه عفاف و حجاب که عفاف آن توهین مستقیم به زنان است، به یک
قوطی در بسته می ماند که هنوز معلوم نیست در آن چیست و هر روز
به اقتضای اوضاع سیاسی و اجتماعی جامعه یکی از مقامات و یا
روحانیون و حتی نمایندگان مجلس که آن را تصویب کرده اند یک
ادعائی درباره محتوای این لایحه می کنند.
ابتدا برای چندمین بار بنویسیم که تدوین کنندگان این لایحه سری
به فرهنگ دهخدا بزنند تا از معنای عفاف اطلاع و آگاهی پیدا
کنند و بدانند که این کلمه و این اسم یا صفت ماورای حجاب است.
به زنان تن فروش می گویند عفاف ندارند و حالا چطور می توان
لایحه ای برای عفاف زنان در جامعه ای که نیمی از آن زنان هستند
تصویب کرد؟ یعنی نیمی از زنان ایران عفاف ندارند و حالا با این
لایحه قرار است با عفاف شوند؟ خجالت آور است که البته تدوین
کنندگان و تصویب کنندگان این لایحه نمیدانند خجالت کیلوئی چند
است.
حالا بازگردیم به تازه ترین اظهار نظر یک عضو کمیسیون باصطلاح
فرهنگی مجلس که گفته است:
"در لایحه عفاف و حجاب پلیس موظف است
۵
گروه که در جامعه ترویج بی‌حجابی می‌کنند را بازداشت کند.
۱- فردی که عرفا برهنه باشد. (که البته معلوم نیست منظور از
برهنگی چیست؟ هیچ انسان عاقلی زن یا مرد در خیابان برهنه نمی
شود. مگر منظور تصویب کنندگان مثلا لباس رنگی زنان و یا دامن
زیر زانو و یا بلوز آستین کوتاه باشد. و یا هدف باز گذاشتن دست
پلیس برای آنست که خود تشخیص بدهد فلان خانم که از مقابل چشمش
رد شده برهنه است یا برهنه نیست.)
۲- اتباع خارجی که اوراق شناسایی نیز همراه نداشته باشد.
(روی دیگر این جمله آنست که مثلا اگر فلان اتباع خارجی اوراق
شناسائی همراه داشته باشد می تواند به زعم و تعریف آقایان
برهنه تشخیص داده نشود.)
۳- کسی که متعرض زنی محجبه شده باشد. (موردی که تاکنون سابقه
نداشته است. نه در سالهای پیش از انقلاب و نه سالهای پس از
انقلاب. مگر در دوران رضاشاه که پاسبان های نظمیه و شهربانی حق
داشتند زنان چادری را اگر در خیابان می دیدند به کلانتری جلب
کنند و پس از احضار شوهر یا پدر و گرفتن تعهد از وی زن را آزاد
می کردند. در همین دوران هیچ آخوندی حق نداشت با عمامه و عبا
در خیابان ظاهر شود و به همین دلیل آخوندهای روضه خوان عمامه
وعبا را در بقچه ای زیر بغل می زدند و تنها زمانی که وارد خانه
محل روضه می شدند عمامه را بر سر گذاشته و عبا را به تن می
کردند و بالای منبر می رفتند و یا روی صندلی نشسته و روضه می
خواندند و پس از تمام شدن روضه و گرفتن پول روضه که عموما در
یک نعلبکی به او میدادند، عبا و عمامه را از تن بیرون آورده و
عمامه را هم برداشته و در بقچه می گذاشتند و وارد خیابان می
شدند. در همین دوران نه نظامی ها و نه پاسبان ها و یا افسران
شهربانی و یا ارتش حق نداشتند در غیر از ساعات کاری و ماموریت
با لباس نظامی در خیابان بگردند.)
۴- فردی که با کشورهای خارجی معاند ارتباط داشته باشد. (ما
نمیدانیم ارتباط با کشورهای خارجی معاند چه ارتباطی به حجاب
وعفاف دارد. )
۵ - کسانی که سازمان‌یافته ترویج بی‌حجابی کنند. مثلا پلیس با
یک جمعی روبرو شود که با هم هماهنگ کرده و در خیابان حاضر شده
و ترویج بی‌حجابی کنند. (منظور تظاهرات باید باشد والا پلیس از
کجا می داند آن چند خانمی که در خیابان بی حجاب ظاهر شده اند
قصدشان ترویج بی حجابی است؟)
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۱۹ می ۲۰۲۴ |
