درهمان هفته های اول سقوط رژیم شاه، آیت الله طالقانی که از زندانیان سیاسی دوران شاه در زندان اوین بود، از زندان اوین که خالی از زندانی بود بازدید کرد و پس از پایان بازدید و خروج از زندان، روی یک صندلی ارج کنار در ورودی زندان نشست و خطاب به خبرنگارانی که اطرافش جمع بودند گفت: ما این زندان را تبدیل به دانشگاه خواهیم کرد!

45 سال از آن وعده و خوش خیالی گذشت و زندان اوین نه تنها دانشگاه نشد، بلکه اوین های دیگری هم در تهران و شهرهای دیگر ایران روئیدند.

حالا، عارف معاون دکتر پزشکیان در جریان یک سخنرانی گفته است که اوین دانشگاه خواهد شد و دولت در این وعده مصمم است. پزشکیان نیز در یادداشت های روزنانه خود از این وعده عارف حمایت کرده است.

آنچه که عارف گفته و پزشکیان تائید کرده، بیشتر بازی با الفاظ است تا واقعیت. چرا که بحث بر سر این نیست که ساختمان های زندان اوین و محوطه سرسبز آن تبدیل به دانشگاه شود. چنان که زندان قصر را باغ موزه قصر کردند و زندان کمیته مشترک را موزه عبرت، اما آنچه که در آن زندانها انجام میشد به ساختمان ها و زندانهای دیگر منتقل شد. بنابراین، اوین هم که دانشگاه شود، گرهی از مشکل اصلی باز نمی شود، مگر آن که زندان اوین را از حافظه تاریخی نسل های آینده بزدائیم. چنان که درباره زندان قرل قلعه شد و آن را تبدیل کردند به میدان تره بار و یا زندان فلک الافلاک لرستان را کردند موزه و زندان برازجان را هم به همچنین. آیا دولت و حکومت قصد دارند جلوی فاجعه را بگیرند و یا نام آن را می خواهند تغییر بدهند؟ بحث اینست! و الا اسدالله لاجوردی هم می گفت که اوین دانشگاه است. یعنی زیر ضربات شلاق و شکنجه قرار است زندانیان فارغ التحصیل سیاسی شوند!