منطقه در انتظار واکنشی است که ایران قرار است در پاسخ به
بمباران موشکی کنسولگری ایران در دمشق توسط اسرائیل بدهد. در
ایران نیز همین انتظار طی روزهای گذشته، بویژه پس از نماز عید
فطر رهبر جمهوری اسلامی قوت گرفته است. بیش از ایران و کشورهای
منطقه، خود اسرائیل در انتظار این واکنش است و دلهره و انتظار
به داخل خانه های مردم اسرائیل رسوخ کرده است.
شب گذشته عبور یک شئی نورانی از روی آسمان ایران این توهم را
در میان مردم بوجود آورد که حملات نظام از جانب ایران علیه
اسرائیل آغاز شد، اما اندک زمانی بعد روسیه تائید کرد که یک
موشک قاره پیما را با موفقیت آزمایش کرده و آن نوری که در
آسمان ایران دیده شده ناشی از پرتاب همین موشک بوده است.
آیا پرتاب این موشک یک اخطار غیر مستقیم به امریکا برای پرهیز
از دخالت نظامی علیه ایران در صورت درگیری میان اسرائیل و
ایران بود؟ موشک قاره پیمان با کلاهک اتمی می تواند در اندک
زمانی از روسیه به امریکا برسد.
ظاهرا و براساس برخی خبرهای غیر رسمی، اگر اسرائیل با آتش بس
در غزه موافقت کند و ارتش خود را از این منطقه خارج کرده و
زندانیان فلسطینی را در مقابل آزادی گروگانهائی که در اختیار
حماس هستند آزاد کند، واکنش ایران تعدیل و یا حتی منتفی خواهد
شد. از آنجا که ایران با اسرائیل مناسبات دیپلماتیک ندارد،
تضمین های لازم را امریکا باید بدهد. شاید نتایج سفر
عبداللهیان به نیویورک نقش تعیین کننده در این زمینه داشته
باشد. فعلا فضای "می زند یا نمی زند" و نگرانی از بالا گرفتن
جنگ در خاورمیانه بر ایران و اسرائیل و منطقه حاکم است. تا
اینجا، ایران بسیار زیرکانه و دیپلماتیک شمشیر داموکلس را
بالای سر اسرائیل نگه داشته و تنش در داخل اسرائیل و مردم و
دولت نتانیاهو را تشدید کرده است. البته این تا زمانی است که
اسرائیل تن به عقب نشینی بدهد و الا دور از ذهن نیست که شمشیر
داموکلس پائین بیاید. فعلا فعالیت ها و تماس های دیپلماتیک از
هر سو در جریان است.
سرگئی ریابکوف، معاون وزیر امور خارجه روسیه که او را جانشین
"لاوروف" وزیر خارجه کنونی و با سابقه روسیه میدانند، روز
پنجشنبه گفت که روسیه با توجه به پاسخ احتمالی تهران به حمله
تلآویو به کنسولگری ایران در دمشق، در تماس دائمی با ایران
است و در داخل "بریکس" نیز انتظار میرود در آینده نزدیک
گفتوگوهای جدید و عمیقی درباره طیف وسیعی از مسائل مربوط به
خاورمیانه انجام شود. روسیه حمله اسرائیل به کنسولگری ایران در
دمشق را محکوم میکند و معتقد است چشم پوشی امریکا در برابر
اقدامات اسرائیل در خاورمیانه هسته اصلی سیاست واشنگتن و تا حد
زیادی عامل اصلی ادامه و وسعت گیری تراژدیهاست.
در ایران مردم جنگ نمی خواهند، اما از خنجری که اسرائیل در
سالهای اخیر با ترور و انفجار و کشتن فرماندهان نظامی ایران در
سوریه و دانشمندان اتمی در داخل کشور به پهلوی ایران فرو کرده
خشمگین هستند. آیا حکومت به خشم مردم پاسخ خواهد داد و یا مسیر
دیپلماتیک را همراه با تهدید به اقدام نظامی، در صورت نگرفتن
امتیازهای مورد نظرش ادامه خواهد داد؟ بخشی از پاسخ به این
سئوال را امریکا باید بدهد که اسرائیل دست پروده و وابسته به
آنست. شاید سقوط نتانیاهو نخستین و عملی ترین گام برای کاهش
تنش و تشنج در منطقه باشد. البته اگر سیاست امریکا کاهش تنش و
تشنج باشد و نه درگیر کردن ایران در یک جنگ ویرانگر و اسرائیل
نیز در پی کشاندن امریکا به این جنگ به بهانه حمایت از موجودیت
اسرائیل. ایران و اسرائیل و امریکا به آن چند راهی رسیده اند
که باید یکی از آنها را برای آینده انتخاب کنند. شاید امریکا
بتواند و بخواهد گوش اسرائیل را بکشد و یا شاید عزم ایران زدن
یک پس گردنی به اسرائیل است و خود را برای پس از این پس گردنی
آماده کرده و در روزهای اخیر نیز سرگرم مذاکره با متحدان جهانی
خود و برآوردهای لازم در داخل کشور بوده است.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۱۳ آوریل ۲۰۲۴ |