فضای سیاسی ایران در هفته های اخیر آشکارا تحت تاثیر احتمال حمله اسرائیل به ایران قرار گرفته است. اما همه بیم مردم از امروز و آینده، تنها خطر حمله احتمالی اسرائیل به ایران نیست، بلکه بیم و سرگردانی مردم ناشی از تزلزل ها، دو گانگی ها، نداشتن عزم لازم برای تصمیمات قطعی است که تحت تاثیر سیاست خارجی و خطرات داخلی روز به روز بیشتر تشدید می شود.

سیاست خارجی ایران در یک سال گذشته در تله مثلث نتانیاهو – ترامپ – بایدن گرفتار شده و با این هدف که گویا تنش را افزایش ندهد ابتکار عمل را به اسرئیل و امریکا سپرده است. این در حالیست که امریکا و اسرائیل هیچ وقعی به تلاش های صلح خاورمیانه نمی گذارند و از هیچ اقدامی برای افزایش کشتار، زدن ضربه به گروه های مقاومت و تشدید تنش در منطقه فروگذار نمی کنند، اقداماتی که در نهایت هدف آن قطع انگشتان دست ایران در منطقه و منزوی کردن و به زانو در اوردن ایران است.

ریشه نارضائی های مردم حتی اگر توان تحلیل و تفسیر آن را هم نداشته باشند ناشی از همین سرگردانی و تزلزل های حکومتی است که بالاخره نمی دانند که حکومت ایران از میان این همه صندلی که زیرپای خود گذاشته روی کدامیک می خواهد بنشیند.

سیاست جلوگیری از افزایش تنش که ایران خود را مدافع آن اعلام می کند، در منطقه می توانست ناکارامد نباشد اگر همراه بود با گام های قدرتمند ایران برای قرار گرفتن در جبهه جهانی مقابله با غرب و تقویت پشت جبهه داخلی که به این دو نیز توجه جدی نشده است. نگاه کنید به عزم راسخ ونزوئلا و نیکاراگوئه و حتی کوبا، که زیر بار سنگین ترین فشار تحریم ها، تزلزل در سیاست خارجی خود بروز ندادند و به راه خویش ادامه میدهند. و این تازه جداست از عزمی که روسیه و چین در این زمینه از خود نشان میدهند و دامنه متحدان خود را در سازمان های شانگهای و بریکس روز به روز گسترش بیشتری میدهند. درست بر خلاف تزلزل و چند پهلو حرکت کردن ایران که بتدریج نه تنها در داخل کشور موجب دلسری و نا امیدی مردم شده، بلکه در میان کشورهای جبهه شرق، به کشوری نا مصمم تبدیل شده است.

ایران حاضر نیست از ظرفیت عظیم اقتصادی چین برای بهبود و راه اندازی اقتصاد ایران بهره شایسته ای بگیرد و بجای انکه به طرح های بزرگ عمرانی، جاده سازی، راه اهن، گسترش بنادر و زیرساخت ها که چین در انها در جهان امروز حرف اول را می زند بپردازد، کار با چین را به اتاق بازرگانی سپرده تا ارزانترین و بی کیفیت ترین اجناس را با ارزان ترین بها و بیشترین سود وارد کشور کنند. این غیر از کارشکنی است که محافل قدرتمندی در ایران در کریدور شرق به غرب که چین را به اروپا و خاورمیانه وصل می کند همسو با محافل جنگ طلب غربی و اسرائیلی انجام می دهند. اگر این کارشکنی ها نبود و ایران در راه این کریدور مانع ایجاد نکرده بود شاید خیلی زودتر تمام منطقه از نظر اقتصادی به یکدیگر متصل و وابسته شده بود و در اینصورت اجرای نقشه های جنگی در منطقه و برای تکه تکه کردن ایران بسیار دشوارتر از ان چیزی می شد که امروز شده است.

علاوه براین تعلل در امضای قرارداد راهبردی ایران و روسیه نیز روزبروز پیامدهای زیانبار خود را اشکارتر می کند. طرفداران غرب در ایران که خواسته و ناخواسته در سمت تجزیه کشور عمل می کنند در این عرصه نیز نقش مخرب خود را ادامه می دهند. محافل وسیعی در حکومت ایران که پیوندهای ناگسستنی اقتصادی، سیاسی و حتی خانوادگی با غرب و بویژه امریکا دارند و فرزندان انها مانند حساب های بانکی شان در غرب است امروز در رسانه ها با دامن زدن به روسیه ستیزی مانع اتحاد نظامی ایران و روسیه و قرار گرفتن ان زیر چتر این اتحاد می شوند. اتحادی که با اعلام آشکار آن، دشمنان ایران، ناچار می شوند روی آن حساب کنند.

سردرگمی که امروز در جامعه مشاهده می شود و مردم نمی دانند بین غزه و لبنان و اسرائیل کدامیک را انتخاب کنند بازتاب مستقیم سردرگمی خود حکومت در نشان دادن یک راه و یک امکان جایگزین به مردم است. وقتی مردم می بینند که پیوستن ایران به بریکس و شانگهای و خرید نفت چین از ایران و باز کردن بازارهای ارواسیا به روی انها تاثیر ملموسی در زندگی انها نگذاشته و علاوه بر ان با خطر جنگ و نابودی کشور هم مواجه هستند، خودبخود به ان سمتی گرایش پیدا میکنند که احساس می کنند قدرتمندتر و پیروزمند نهایی است. اگر ایران با قاطعیت از ظرفیت اقتصادی چین و اوراسیا و ظرفیت نظامی روسیه نه بصورت زیر میزی (با گرفتن اس 400 و سامانه منحصر به فرد الکترونیکی مورمانسک از روسیه و سامانه لیزری از چین) استفاده می کرد قطعا چند کانال تلویزیونی خارجی و رسانه های داخلی هسمو با انها نمی توانستند کشور و مردم را دچار چنین سردرگمی و نارضایتی سازند. ان سخن حکیمانه کهن که مردم به دین حاکمان خود هستند در ایران امروز بیش از هر زمان دیگر خود را نشان می دهد. مردم ایران نیز به دین حاکمان خود می روند و سردرگمی و امید به غرب و امریکا از داخل حکومت است که به کل جامعه تزریق می شود، هر قدرهم که با دورویی و زیر پوشش مخالفت با غرب عرضه شود.

تلگرام راه توده:

https://telegram.me/rahetudeh