|
رهبر جمهوری اسلامی، روز گذشته برای مداحانی که به دیدار وی
برده شده بودند سخنرانی کرد. این پنجمین دیدار و سخنرانی وی،
پس از سقوط بشار اسد در سوریه و اگر اشتباه نکنیم هشتمین
سخنرانی ایشان پس از به خاک و خون کشیده شدن حزب الله لبنان
بود. در هر دو رویداد اسرائیل بخش های حساس و کلیدی سوریه و
لبنان را اشغال کرد.
کلیه سخنرانی های رهبر جمهوری اسلامی پس از حوادث لبنان و
سوریه، هدف، توجیه خودباختگی نیروهای نظامی ایران در لبنان و
سوریه بوده است. مخاطب این توجیهات پیش از آنکه مردم ایران
باشند که دیگر گوششان به این حرفها بدهکار نیست، پاسخ به آن
بحث هائی است که در نیروهای نظامی و بدنه نظام ، درباره نقش
منفعل نظامی و سیاسی جمهوری اسلامی در رویدادهای سوریه و لبنان
جریان دارد.
آقای خامنه ای در سخنان روز گذشته خویش وعده داد که جبنش
مقاومت بار دیگر در لبنان و سوریه به پا خواهد خاست. این وعده
ایشان، قطعا تحقق خواهد یافت، اما دیگر نه بنام اسلام، چرا که
اندیشه و ایدئولوژی اسلامی ظرفیت خود را در لبنان و غزه و
سوریه نشان داد و جنبش های انقلابی و استقلال طلبانه بار دیگر
به سنت های دهه 1960 بازخواهد گشت.
در میان توجیهاتی که رهبر جمهوری اسلامی روز گذشته در سخنرانی
خود بیان کرد، از جمله، این ادعا بود که ایران نیروی نیابتی در
منطقه ندارد. اگر مخاطب این جمله غربی ها باشد که آنها از سیر
تا پیاز فعالیت سپاه قدس اطلاع دارند و اگر آرام کردن افکار
عمومی باشد که آن هم ناممکن است زیرا به آسانی سئوال می شود:
1- اگر بموجب تبلیغات تمام سالهای گذشته نیروهای سپاه در سوریه
و لبنان و عراق نقش مستشاری داشته اند، پس حاصل مستشاری آنها
چرا در لبنان و سوریه بروز نکرد؟ مستشار نیروی نظامی تربیت می
کند، آموزش تسلیحاتی میدهد، رزم شب، رزم آسمانی، شبیخون و ...
یاد میدهد. ما در سوریه و لبنان شاهد این نتایج نبودیم.
2- اگر آن هزاران نیروی نظامی ایران که در سوریه و لبنان
بودند، مستشار نبودند بلکه رزمندگانی با تجربه جنگ ایران و
عراق بودند، پس چرا در سوریه و لبنان از میدان گریختند؟
مداحان که کاری به این کارها ندارند و رانت خودشان را در حکومت
می گیرند و می برند، اما برای بخش های مهمی از بدنه نظام و
بویژه نیروهای نظامی دو سئوال بالا مطرح است و پاسخ می خواهند.
این پاسخ را رهبر جمهوری اسلامی باید بدهد که فرمانده کل قوای
نظامی کشور است و حمله کنید و یا حمله نکنید و یا نیرو به
سوریه اعزام کنید و یا نکنید به فرمان ایشان بوده است. اگر
دهها دیدار دیگر و به بهانه های گوناگون برای ایشان ترتیب
بدهند تا سخنرانی کند، چنانچه پاسخ صریح و قانع کننده به دو
سئوال بالا داده نشود، کسی برای آن سخنان و توجیهات تره هم خرد
نمی کند.
امروز در بسیاری از زمینه ها و عرصه ها، سئوالات گرهی در باره
تعلل ها، ضد و نقیض گوئی ها و تصمیمات ناقض یکدیگر از ایشان
است، چرا که درست یا غلط، ایشان تبدیل شده به نماد یک حکومت
فردی که یک روز شعار نگاه به شرق میدهد و روز دیگر مانع امضای
قرار داد دو جانبه با روسیه می شود، که این تنها یک نمونه از
دهها نمونه دیگر است. قراردادی که بموجب همه نشانه ها و سابق
گذشته موافقت او شرط امضای آنست و از دولت رئیسی تا کنون این
امضاء معطل است.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت 23 دسامبر ۲۰۲۴ |
