|
"معاهده مشارکت جامع راهبردی" میان فدراسیون روسیه و جمهوری
اسلامی ایران از ۱۰ مهر "دوم اکتبر" لازم الاجرا شد. این قرار
داد، پس از کشاکش های بسیار میان دسته بندی های حکومت ایران و
با تاخیر بسیار ۲۷
دی
۱۴۰۳
توسط ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه و مسعود پزشکیان،
رئیس‌جمهور ایران در مسکو امضا شد.
در این قرار داد یک بند بسیار مهم و استراتژیک وجود داشت که
روسیه با آن موافقت داشت اما ایران این بند را از هویت خارج و
بی خاصیت کرد. این بند تاکید بر دفاع دو جانبه از یکدیگر در
صورت حمله نظامی به هر یک از دو کشور داشت. ایران این بند را
به این صورت مضحک تغییر داد که "هیچیک از دو طرف حق ندارند در
صورت حمله نظامی به آنها، به حمله کننده کمک کند!"
هنوز معلوم نیست که این دسته گل را چه کسانی در جمهوری اسلامی
از روی نادانی و ساده لوحی به آب دادند و یا مامور بودند و
نفوذی برای بی دفاع کردن ایران در برابر حمله امریکا و اسرائیل
و بطور کلی غرب.
پس از جنگ ۱۲ روزه و هزینه انسانی و نظامی که امریکا و اسرائیل
به ایران وارد کردند، اکنون در تفسیر این قرار داد اشاره به
همکاری نظامی هم می شود و این درحالی است که در متن قرار داد
صحبت از همکاری نظامی در حد دفاع دو جانبه از یکدیگر وجود
ندارد. شاید تاکید بر همکاری نظامی بدان دلیل مطرح می شود که
پس از چنگ ۱۲ روزه وسیع ترین کمک تسلیحاتی از روسیه به ایران
ارسال شده است. از جمله سامانه های ضد هوائی و جنگنده های چند
منظوره.
نه روسیه و نه چین زیر بار اسنپ بک نرفته و علاوه بر ادامه و
حتی گسترش همکاری ها و مناسبات اقتصادی، همکاری های نظامی خود
با ایران را گسترش داده اند.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۵ اکتبر
۲۰۲۵ |
