این که نسل دوم و سوم روحانیون پس از انقلاب ۵۷ به روز می شوند
و با جامعه آشنا، پدیده مثبتی است، گرچه مردم به این پدیده با
چشم شک و تردید و گاه تمسخر روبرو شوند. زمانی که انقلاب شد و
روحانیون از حوزه ها خارج شدند، نه میدانستند داستان و رمان
چیست، مترجمین زبانهای مختلف کیستند، دوبله چیست، نقاشی و
نقاشان ایران چه کسانی هستند، سینما چرا هنر هفتم است و دهها و
دهها پدیده اجتماعی دیگر که آنها در گوشه حجره ها از آنها خبر
نداشتند و لای کتاب های فقه عقب دنیای امروز می گشتند. البته
بودند در میان آنها روحانیونی که با پدیده های ذکر شده در بالا
آشنا بودند اما این گروه در اقلیت کامل بودند. آن اکثریت وقتی
از حوزه بیرون آمدند و افتادند در رودخانه بزرگ جامعه، سعی
کردند خلاف آن شنا کنند که کردند و این مقاومت به قیمت از دست
رفتن خیلی چیزها در ایران شد تا آنکه بر شمار آن اقلیت بتدریج
افزوده شد. بویژه از نسل دوم و سوم روحانیون که یک نمونه اش را
می خوانید:
«در مجمع انتخاباتی هیئت بولینگ و بیلیارد استان خراسان شمالی،
حجت الاسام رضا منصوریان به مدت چهار سال به عنوان رئیس این
هیئت انتخاب شد.» بولینگ و بیلیارد و روحانیون؟!
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۱۸ اکتبر
۲۰۲۵ |