|
روزنامهٔ "دنیای
اقتصاد"، ارگان سرمایه‌داری مالی نولیبرال ایران، در گزارشی از
"۵
روز سرخ" در بورس تهران خبر داد و تأکید کرد که خروج پول از
بازار سهام همچنان ادامه دارد. در این گزارش آمده است که
"اکنون ۱۷
روز معاملاتی است که ارزش معاملات خُرد بازار سهام نتوانسته از
مرز ۱۰
هزار میلیارد تومان عبور کند و قرار گرفتن ارزش معاملات در
سطوح کنونی، گویای رکود حاکم بر معاملات این روزهای بورس تهران
است... خروج پول از بازار نیز برای ششمین روز متوالی ادامه‌دار
بود و حدود
۷۵۱
میلیارد تومان پول حقیقی از بازار سهام خارج شد. در شش روز
معاملاتی اخیر حدود
۷
هزار میلیارد تومان پول حقیقی از بازار سهام خارج شده است."
در ادامه گزارش
آمده است که پس از بازگشایی بازار، که بدنبال پایان "جنگ
۱۲
روزه" انجام شد، در مجموع: "حدود
۴۴
هزار میلیارد تومان پول حقیقی در این۲۲
روز معاملاتی از بازار سهام خارج شده است."
این گزارش به
زبان بی‌زبانی می‌خواهد دو پیام اصلی را به دولت منتقل کند:
اولاً: اگر
سیاست خارجی اصلاح نشود، بازار سرمایه خواهد مرد. عباراتی
مانند "بازار بعد از اتمام جنگ تحمیلی۱۲
روزه باز شد ولی در
۲۰
روز از ۲۲
روز معاملاتی پول از بازار خارج شد" به روشنی می خواهد بگوید
که سرمایه‌گذار داخلی، یعنی همان سرمایه دارانی که دولت را
گروگان گرفته اند، آیندهٔ سیاست خارجی کشور را منفی می‌بیند و
در حال خروج از بازار اند. این در واقع تهدیدی است به دولت که
اگر به بن‌بست دیپلماتیک ادامه دهید و با آمریکا و اروپا
مصالحه نکنید، بی‌ثباتی سیاسی و فشار تحریم‌ها بازارهای داخلی
را از درون فرو خواهد پاشید. نه بورسی باقی می‌ماند، نه
سرمایه‌ای، و نه اعتمادی.
ثانیاً: دولت
باید به کمک بورس بشتابد. یعنی مجموعه‌ای از سیاست‌های حمایتی
از کلان سرمایه داران بورسی را در پیش بگیرد. مانند کاهش
مالیات بر نقل و انتقال برای معاملات کوتاه مدت بمنظور
افزایش انگیزه خرید؛ خودداری از تصمیمات ناگهانی یا دستوری در
حوزه‌هایی چون تقسیم سود شرکت‌ها، دامنهٔ نوسان قیمت سهام،
مالیات بر عایدی سرمایه؛ افزایش جذابیت سودآوری شرکت‌ها از
طریق سیاست‌های کلان مانند تسهیل صادرات، تنظیم سیاست‌های ارزی
یا گمرکی و بالاخره کاهش مداخلات قیمتی دولت در محصولات بورسی
مانند فولاد، پتروشیمی و خودرو.
در واقع این
گزارش با ظاهر یک تحلیل خبری از بازار سرمایه، یک ابزار فشار و
پیام چندلایه به دولت است:
فشار سیاسی:
بدون توافق خارجی، امکان تثبیت مالی کشور وجود ندارد.
فشار اقتصادی:
بازار سرمایه در حال سقوط است؛
فشار اجتماعی:
مردم در حال فرار از بورس‌اند؛
این دعوت تلویحی
از سوی سرمایه داری مالی جهانی با شناسنامه ایرانی است که در
لفافه‌ای فنی و بورسی بیان می‌شود. در حقیقت، آنچه در بورس
می‌گذرد، بیش از آن‌که بازتاب رفتار مردم باشد، نتیجهٔ بازی
هدفمند شرکت‌های بزرگ بورسی است که با استفاده از ابزار خروج
سازمان‌یافته سرمایه و ایجاد فشار روانی، قصد دارند دولت را
وادار به عقب‌نشینی در سیاست خارجی، به بن بست کشاندن سمتگیری
گردش به شرق و بریکس و شانگهای، و امتیازدهی به آمریکا کنند؛ و
البته برنامه هایی در جهت سودآوری بیشتر برای خود را در داخل
کشور فراهم کنند.
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۳۰ ژوئیه
۲۰۲۵ |
