بدنبال اعلام آتش بس در جنگ میان اسرائیل و ایران، رهبر جمهوری
اسلامی یک سخنرانی کوتاه که آن را پیام وی به مردم اعلام کردند
ایراد کرد. تقریبا تمام این سخنرانی کوتاه تاکید بر پیروزی بود
و اشاره کوتاهی به نظامیان و مردمی که در جریان ترور و بمباران
کشته شدند.
این که ایران توانست پاسخ حملات هوائی اسرائیل را با شلیک موشک
بدهد، یک دستآورد مهم بود و آن را باید به حساب نیروهای مسلح
ایران (سپاه و ارتش) گذاشت و باز این که مردم ایران یکپارچه و
برخلاف تصورات امریکا و اسرائیل که امید به شورش مردم بسته
بودند، پای دفاع از میهن ایستادند نیز یک دستآورد تاریخی بود.
اما سخنرانی و یا پیام رهبر جمهوری اسلامی همان چیزی بود که
مردم انتظار داشتند ایشان بعنوان فرمانده کل قوا مطرح کند؟
قطعا اینگونه نیست و به همین دلیل حساب رجزخوانی های صدا و
سیما و برخی مطبوعات و رسانه های داخلی را که جدا کنیم، مردم
بهت زده این سخنرانی را گوش کردند. این انتظار طبیعی بود که
ایشان به آنچه مردم به چشم دیدند اشاره کند و بگوید که ما در
این ماجرا، متوجه شدیم که در زمینه جلوگیری از نفوذ و جاسوسی
کوتاهی کرده بودیم، ما در مجهز کردن نیروی هوائی کشور به
هواپیماهای نظامی کوتاهی و تعلل کردیم، ما در حرف های تبلیغاتی
و شعاری، حداقل زیاد روی کردیم، دستگاه های امنیتی ما غفلت های
بزرگی کردند و در مجموع این کوتاهی ها و غفلت ها، نظامیان
ارزشمندی را از دست دادیم. برخی از دانشمندان هسته ای کشور را
از کف دادیم و نتوانستیم آنگونه که باید از جان و مال مردم
دفاع کنیم. بنده این ضعف ها را در این ۱۲ روزی که جنگ ادامه
داشت عمیقا متوجه شدم و بنا داریم این ضعف ها را جبران کنیم و
ملت بزودی شاهد تغییرات بزرگی خواهند شد.
رهبر جمهوری اسلامی اگر اینگونه سخن گفته بود و قبول مسئولیت
کرده بود، سخن دل مردم را گفته بود و قطعا به دل مردم هم می
نشست، همچنان که عکس این شیوه عمل کرد و سخن گفت و طبیعی هم
بود که به دل کسی ننشیند!
به تلگرام پیک نت بپیوندید
https://telegram.me/pyknet
@pyknet
پیک نت ۲۸ ژوئن
۲۰۲۵ |