شبکه دوم تلویزیون، مستندی درباره جلال آل احمد پخش کرد که در نوع خود بی نظیر بود. رضا سید حسینی درباره سبک ادبی جلال صحبت کرد و سخنرانی جلال درباره نیما یوشیج پخش شد. برای نخستین بار کافه نادری که امروز قنادی شده، نشان داده شد و مستندساز تلویزیون با صاحب کنونی کافه درباره سرنوشت غم انگیز فعلی آن بگو مگو کرد. خانه جلال و سیمین در کوچه فردوسی تجریش نشان داده شد و همچنین قبر مهجور جلال در قبرستان فیروزآبادی شهرری. و در پایان هم میکائیل شهرستانی بازیگر تئاتر و گوینده مستند، شعر مشهور شاملو را خواند:

هرگز از مرگ نهراسیده ام

اگرچه دستانش از ابتذال، شکننده تر بود

هراس من – باری – همه از مردن در سرزمینی است

که مزد گورکن

از بهای آزادی آدمی

افزون باشد

دیدن چنین مستندی از تلویزیون بسیار غنیمت بود و لذت بخش. خدا جلال را بیامرزاد که بهانه خوبی شد برای یادآوری چنین چیزهایی!  درست است که جلال توانست و خواست که آخرین سنگ بر گور گذشتگانش باشد، ولی فکر می کنم ما حتی شجاعت این را هم نداریم که سنگی بر گور جلال و هم نسلانش باشیم!

راستی! در این مستند، سنگ قبر جلال را هم نشان دادند که چند ماه پیش در راستای نوسازی قبرستان فیروزآبادی، آن را هم نابود کردند! و اکنون تنها می توان با یک پلاک، قبر جلال را پیدا کرد.