یک هفته سخنرانی و حضور در دانشگاه ها به بهانه سالروز 16 آذر، که همچنان ادامه نیز دارد، عملا روز دانشجو را تبدیل به هفته دانشجو و از آن فراتر، تبدیل به هفته سیاست و انتخابات در جمهوری اسلامی تبدیل کرد. همین حساسیت برای حضور در مجامع دانشگاهی و دانشجوئی خود نشان دهنده تاثیری است که جمعیت چند میلیونی دانشجوئی کشور می تواند بر سرنوشت انتخابات آینده ریاست جمهوری در ایران بگذارد. این تاثیر گذاری چنان است که علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی نیز نخواست از قافله عقب بماند و برای سخنرانی رفت به دانشگاه علم و صنعت. البته یگانه جلسه سخنرانی ای که بشدت دستچین شده و امنیتی برگزار شد تا کسی نباشد که سئوالی و اعتراضی بکند. حتی از میان بسیج دانشجوئی هم دستچین کردند و هر کسی را به جلسه سخنرانی رهبر راه ندادند. نظامی ها لباس شخصی پوشیدند و امنیتی ها نیز به همچنین و شدند دانشجو!

رهبر جمهوری اسلامی بار دیگر و علیرغم همه مستنداتی که در باره نتیجه سیاست های اقتصادی دولت نهم ارائه می شود، حتی از دهان رئیس مجمع تشخیص مصلحت، نماینده خود وی در شورای عالی امنیت ملی – حسن روحانی- رئیس مجلس و... که کمرنگ ترین و پر ملاحظه ترین آنها از دهان خاتمی خارج می شود، بار دیگر همه وزن خود را بعنوان فرمانده کل قوا پشت احمدی نژاد قرار داد. یعنی اگر همه ناراضی باشند، من و فرماندهان راضی هستیم! حمایتی که رهبر از احمدی نژاد در سخنرانی دانشگاه علم و صنعت کرد جز این معنا نمی دهد، چرا که حتی رئیس دفتر بازرسی خود او، یعنی ناطق نوری هم شاکی و مدعی این دولت است، همانگونه که روحانیون بلند پایه قم هستند.

سخنران دیگر روزهای اخیر و یا در حقیقت هفته سیاست در ایران، محمد خاتمی بود که در دانشکده فنی دانشگاه تهران سخنرانی کوتاهی کرد و به سپس به سئوالات پاسخ داد. خبرگزاری های وابسته به دولت – از جمله فارس- تلاش کردند با توجه به اعلام حمایتی که دفتر تحکیم وحدت از ورود به صحنه عبدالله نوری کرده، بلواسازی بسیجی ها و لباس شخصی های در دولت و حاکمیت قرار گرفته در جریان حضور خاتمی در دانشگاه تهران را اختلاف بین طرفداران خاتمی و طرفداران عبدالله نوری معرفی کند. این بازی کهنه ایست که پیش تر نیز بارها از آن استفاده شده است. از جمله بازی های نوبتی با به میدان فرستادن حشمت الله طبری زدی و یا منوچهر محمدی در سالهای اصلاحات و سپس زیر نام آنها اهداف خود را پیش بردن. دو چهره ای که خود نیز قربانی دستگاه امنیتی شدند.

استقبالی که از خاتمی در دانشگاه تهران شد، با آخرین حضور خاتمی در برابر دانشجویان در آخرین 16 آذری که رئیس جمهوری بود، کاملا متفاوت بود. این تفاوت انکار ناپذیر نشان داد که سه سال و نیم حاکمیت لباس شخصی ها و رئیس جمهوری احمدی نژاد بسیاری از چشم و گوش ها را باز کرده است.

عمده ترین و تکراری ترین سئوال و شعار در سخنرانی خاتمی مسئله به میدان آمدن او در انتخابات ریاست جمهوری بود. خاتمی پاسخی صریح نداد اما به نکاتی اشاره کرد که خود نشان دهنده موانعی است که بر سر راه او و یا کسانی مانند عبدالله نوری وجود دارد. شاید این اشارات که او از خود مثال می زد، عمدتا اشاره به موقعیت عبدالله نوری بود و ضرورت توجه دفتر تحکیم وحدت به موقعیت او. خاتمی از جمله گفت:

«... باید سعی شود كسانی كه نمی‌‏توان آنان را رد صلاحیت كرد و یا رد صلاحیت آنان هزینه سنگین دارد، و از طرفی حساسیتی که بر روی ما وجود دارد درباره آن‌ها صدق نمی‌کند در صحنه شركت كنند...»

خاتمی در بخش دیگری از سخنان خود بدرستی گفت که بدون تفاهم با همه ارگان های حکومتی و بدون حمایت این ارگان ها، حتی اگر مردم هم رای داده باشند نمی توان کار کرد. این اظهار نظر صریح چیزی جز آن معنی نمی دهد که تا پشت صحنه بر سر این تفاهم و همکاری توافقی بدست نیآید، نمی تواند اعلام ورود به صحنه کند و این در شرایطی است که بحران دولتی و حکومتی همچنان رو به تشدید است و بحران اقتصادی و نارضائی مردم چنان است که چنین نشست و تفاهمی را اجتناب ناپذیر خواهد کرد.