سایت "کلمه" در آستانه سال نو و آغاز
نوروز ایرانی، با دکتر زهرا رهنورد – همسر
میرحسین موسوی- مصاحبه ای بر محور چند
موضوع روز انجام داده است: درباره جبنش
زنان و لوایح ضد زن که دولت به مجلس برده
است، درباره وزن و اعتبار تاریخی جنبش سبز
و نقش جنبش زنان در درون این جنبش، ماهیت
دولت احمدی نژاد، چهارشنبه سوری سبز و
بیگانه با خشونت ...
خلاصه ای از رئوس نکات مطرح شده دراین
مصاحبه را در ادامه می خوانید:
جنبش سبز در هر صورت باید بداند همچون
انقلاب اسلامی که زنان پیشتاز بودند در
این جنبش هم زنان پیشگامی،
فداکاری و از خود گذشتگی شگفت انگیزی نشان
دادند و نباید جنبش، حساب خود
را از زنان جدا کند. باید آرمانهای جنبش
زنان را در ادبیات خود لحاظ کند و
آنرا بخشی از آرمانهای خود تلقی کند. چند
جنبش بزرگ مثل
جنبش زنان، جنبش کارگران، جنبش دانشجویان
و جنبش معلمان در درون جنبش عظیم
سبز قرار دارند. جنبش زنان در عین وحدت،
به دلیل ویژگی کثرت گرایی جنبش لازم است
به طور جداگانه نیز فعال باشد.
بارها گفته ام، این دولت نامشروع است ولی
در هر حال چون مراحل تنفیذ
انجام شده و دولت، خودش، خودش را قبول
دارد، باید به وظایفش عمل کند و
بیش از این با بی اعتنایی به مطالبات
زنان، سرکوب زنان، با ارائه لوایح
ضد زن، به نام حمایت از خانواده، اما به
کام عشرت طلبان، در انهدام
خانواده و فلاکت زنان و کودکان مصر نباشد.
اگر خیلی مدعی دولت بودن است
باید و می تواند فورا لوایح ضد زن را پس
بگیرد و کار گروهی را برای اعاده
حقوق زنان معین کند و طی تعاملی در این
رابطه با مجلس و قوه قضاییه با
الهام از آرمانهای جنبش زنان عمل کند .
اگر چه این گونه کارها از دست این
دولت بر نمی آید
.
- البته- اصولا ساختار ذهنی این دولت
واپسگرا و خشونت جوست. اینها
وابسته به جریانی از گروه فشار سرکوبگری
هستند که از سالها پیش در زیر
بخشی از نا خوداگاه جامعه اسلامی اعمال
نفوذ می کردند، قتل های زنجیره ای
می کردند، تهمت می زدند، جو می ساختند،
مخالفین خود را در مجامع کتک می
زدند تا محیط بسته ای به وجود آورند .
امروز این جریان قدرت را در دست
دارند و با در دست داشتن اتوریته در مقام
اعمال نظر و عمل خود به صورت دلبخواه شان
هستند . البته حتی اگر کوته زمانی هم موفق
شوند در دراز مدت
شکست خواهند خورد . در مجموع من معتقدم
این دولت است که
به مجلس فشار می آورد تا لوایح ضد زن را
تصویب کند
.
یک مدتی ناخن هایشان را به هم می زدند و
لبه
های قیچی را به هم می کوبیدند و باتوم
هایشان را در هوا می چرخاندند و بر
کوس موفقیت می زدند که جنبش سبزی ها
ترسیدند، توبه کردند، باختند و نظایر
آن، تا روحیه مردم را خراب کنند که البته
موفق هم نشدند. همان موقع من به عنوان
فردی
از جنبش سبز و همدل و همراه مردم حرف مردم
را اعلام کردم. این حرف
دل مردمی بود که هر گز حاضر به عقب نشینی
نبوده اند و همانها هستند که
سران جنبش را به سوی خواست های آزادی
خواهانه و دمکراتیک خود هدایت می
کنند
.
آنها خیلی خوب توانایی های ذهنی، علمی و
اجرایی زنان را می شناسند و به
نقش متعهدانه و دلسوزانه من در جنبش سبز
هم واقفند و چون فعلا زندان کردن من
برایشان سودی ندارد، پس سعی می کنند به
خیال خود مرا در سطح خیابان و در
قلمرو رسانه ها شکنجه دهند. اما زهی خیال
باطل! هنوز جوهر خادم القرانی و
سی جلد کتابی که نگاشته ام در ذهن مردم
خوب مان خشک نشده که چنین تهمت می
زنند .
ضمنا من از این بیدها نیستم که به آن
بادهای سیاه طوفانی جادویی از
پا دربیایم . زیرا اکسیژن آزادی خواهی
جنبش سبز تمام ریه ها ی روح و جسم
مرا سرشار از شوق و وجد و جانفشانی کرده
است
.
همین جا به آنها می گویم من نمونه کوچکی
از زنان جنبش سبز
هستم و قطعا همه زنان جنبش سبز و زنان
ایرانی از رهنورد تواناترند. با
آنها چه می کنید؟
در تاریخ استبداد،
شکستن قلم ها، بریدن دست ها، از سرها
ساختن مناره، از کله ها پشته ساختن ثبت
شده است
.امیدوارم
حاکمیت فعلی و جمهوری عزیز ما از بدنامی
فجیع و تلخی این چنین
عبرت بگیرد و خود را در این رده تاریخ
قرار ندهد
.
انتظار داریم که رژیم
روزنامه ها و رسانه ها و روزنامه نگاران و
زنان و مردان و جوانان و پیران
را آزاد کند و به پادگانهایش گل بفرستد تا
به جبران جفاهای گذشته به مردم
تقدیم کنند. برای شکوفایی تولید،
صنعت و کشاورزی کمربندها را سفت کند تا
اشتغال و ازدواج و تحصیل جوانان
فزونی یابد. در سطح بین المللی نیز با
سیاستهای حساب شده و دوستانه اما
از دیدگاه منافع ملی موجب سر افرازی ملی
شود. مطالبات جنبش های زنان،
کارگران، معلمان و هنرمندان را بر آورده
کند. آزادی قلم و بیان واندیشه
را تضمین کند. این کارها و بیش از اینها
از دست و قلم و قدم هر نظام دلسوزی
بر می آید.
چهارشنبه سوری یکی از روزهای ملی و
باستانی ایرانی است. روز شادی هاست
.روزی
که زردی چهره ها می سوزد و دود می شود و
سرخی و شادی و حیات و آفرینش
بهاری گونه ها را گل رنگ می کند. دراین
روز یاد نداها، سهراب ها، سید علی
ها، اشکان ها و روح الامینی ها و… را
گرامی خواهیم داشت و هیچ گونه تندی و
خشونتی نخواهیم ورزید. ما همه مردم را
دوست خواهیم داشت، چه سبز باشند و چه
رنگ دیگر. به نظامی ها هم می گوییم شما را
هم دوست داریم، برادر مردم
باشید و به آنها گل تقدیم کنید نه باتوم و
گلوله. بنابراین اگر خشونتی
باشد بدانید از سوی خود حاکمیت است.
(مشروح
این مصاحبه را از
اینجا بخوانید) |