اردشیر امیر ارجمند، مشاور میرحسین موسوی، در گفتگوئی کوتاه با سایت "کلمه"، که نزدیک ترین سایت به جنبش سبز است، ضمن تفسیری کوتاه از آنچه در مصر و تونس و دیگر کشورهای منطقه می گذرد، این تحولات را در پیوند با جمهوری اسلامی اینگونه تشریح کرد:

حرکت دموکراسی‌خواهی و عدالت‌جویانه که از ایران و با جنبش سبز آغاز شد، امروز سراسر منطقه - از تونس تا مصر- را فرا گرفته است. قطعا حرکت‌های اعتراضی در کشورهای مختلف، ویژگی‌های خاص خود را دارند، اما وجه اشتراک آنها، مبارزه با دیکتاتوری و فساد است.

مردم منطقه نشان دادند که خواستار حق تعیین سرنوشت از طریق ایجاد حکومت‌های دموکراتیک هستند. مسلمانان در ایران، تونس، مصر و جاهای دیگر نشان دادند که مخالف دیکتاتوری هستند و خود را ناگزیر از تحمل خودکامگان نمی‌دانند؛ چه به نام دین، چه به نام سکولاریزم و چه در لباس نظامیان.

مردم ایران در تظاهرات میلیونی ۲۵ خرداد که تاکنون در هیچ‌یک از کشورهای منطقه تظاهراتی به مانند آن برگزار نشده، بلوغ سیاسی خود را برای اصلاحات مسالمت‌آمیز نشان دادند.

جای آن دارد که اکنون خودکامگان تهران، حتی در کسوت دیکتاتوری، از خود هوش و شعور بیشتری نشان داده و قبل از آنکه کشور را دچار خشونت‌های کور نمایند، به رای مردم گردن بنهند.

دیکتاتوری فراعنه ایران و لشکریان امنیتی و نظامی آنها، قطعا از دیکتاتوری بن‌علی و مبارک مخوف‌تر و غیر‌اخلاقی‌تر است، زیرا این دو حداقل برای استیلای دیکتاتوری خود از دین استفاده ابزاری نکرده‌اند.

دیکتاتوری، سرکوب و قتل و جنایت است؛ چه در قاهره باشد چه در تهران. اگر آقایان در تهران راست می‌گویند و مخالف دیکتاتوری هستند، به مردم ایران و جنبش سبز در آستانه‌ی انقلاب شکوهمند ۲۲ بهمن اجازه راهپیمایی و تظاهرات مسالمت‌آمیز بدهند تا معلوم شود آیا وضعیت آنها در ایران بهتر از مبارک و بن‌علی در مصر و تونس است یا خیر.

ما از همه‌ی فعالان و همراهان جنبش سبز در سراسر جهان خواستاریم با حمایت از جنبش‌های دمکراتیک مردم مصر و تونس، پیام همبستگی مردم ایران را به آن برسانند.

بدلیل مناسبات با دولت احمدی نژاد
دولت های امریکای لاتین
زیر فشار افکار عمومی ملت ها
لوموند دیپلماتیک- ترجمه احسان تحقیقی

سرمقاله راه توده
وعاظ الولایت، در محاصره

روحانیون مخالف دیکتاتور ولایت

با هر شعله حریق قیام مردمی در کشورهای عربی، حاکمیت کودتائی ایران در سر درگمی بیشتری فرو رفته و بر سر چند راهه توجیه سرکوب مردم معترض به کودتای 22 خرداد و "فتنه" اعلام کردن آن، و اکنون تائید قیام خیابانی و یا همان "فتنه" توسط مردم مصر و تونس و اردن و یمن گیر می کند.

موضع گیری های خنده دار مقامات و ارگان ها و مطبوعات تابع اتاق فرمان ستاد کودتا، به یک مضحکه تبدیل شده است.

خبرگزاری "ایرنا" که به زیر مجموعه احمدی نژاد تبدیل شده، روز گذشته مدعی شد که برای حریق و چپاول و آتش سوزی در قاهره، از اسرائیل کماندو وارد مصر شده است.

این درحالی است که حسنی مبارک و حزب نیمه نظامی او باندازه کافی اوباش برای اینگونه اقدامات دراختیار دارد. همانگونه که کودتاچی های 22 خرداد شبکه اوباش مداحان و لباس شخصی ها و بسیجی های چماقدار را دراختیار داشت و همان کاری را در تهران و برخی شهرهای ایران کرد که حالا می گویند کماندوهای اسرائیل در قاهره می کنند!

درک این مسئله بسیار ساده است که، کافی است یک اسرائیلی در خیابان های قاهره و اسکندریه به چنگ مردم بیفتد تا وحشت دولت اسرائیل از آنچه در مصر می گذرد، صد چندان شود.

ستاد کودتا، عده ای از چماقداران را به مقابل ساختمان سفارت مصر در تهران فرستاد تا شعار بدهند "مبارک حیا کن- سلطنت را رها کن". خودشان هم میدانند که "کل اگر طبیب بودی- سر خود دوا نمودی". مردم مصر خودشان میدانند با مبارک چه کنند. فکری برای سلطنت آقای خامنه ای که جمهوری و انقلاب را یکجا بلعیده باید کرد!

روزنامه کیهان، همچنان مشغول حزب الله سازی در تونس و قاهره است. البته در ستاد کیهان و برای آرام کردن آقا و فریب بسیجی ها وحزب اللهی های مسئله دار شده!

احمدی نژاد، روز گذشته خود را به مجلس رساند و در آنجا سخنرانی کرد. بی آن که جرات کند در باره قیام مردم مصر و تونس و بقیه کشورهای عربی سخن بگوید. یگانه جمله ای که او گفت و قابل تفسیر است آنست که "از اول فروردین قیمت ها کاهش خواهد یافت!"

همین جمله کافی است تا حدس زده شود که بزرگترین بحث در پشت صحنه حکومتی، وحشت از گرانی و شورش است و حتی در دیدار غیر علنی احمدی نژاد با مجلسی ها، بحث همین بوده و به همین دلیل احمدی نژاد گفت: نگران نباشید قیمت ها کاهش خواهد یافت.

روی دیگر سکه این سخن احمدی نژاد عقب نشینی از اجرای طرح هدفمند کردن یارانه هاست. مسئله ای که بی شک آن نیز در پشت صحنه گرهی ترین بحث است.

این احتمال نیز قوی است که حاکمیت کودتائی در این خیال و آرزو باشد که دولت های اسلامی در قاهره و تونس و اردن تشکیل شده و با جمهوری اسلامی متحد شوند.

این خواب و خیال، حتی اگر دولت  هائی مرکب از احزاب اسلامی در این کشورها تشکیل شود نقش برآب است، زیرا خواست مردمی که به پا خواسته اند اسلام سرکوبگر و ارتجاعی نیست. آنها که در قاهره زندگی کرده اند میدانند که دراین کشور قوانین ارتجاعی عملا حاکم است و برای نخستین بار زنان برای مقابله با همین قوانین و تبعیض میان زن و مرد به خیابان آمده اند. بنابراین، ریشه قیام و خواست مردم مصر نیاز به حاکمیت ارتجاع مذهبی نیست.

دراینصورت است که متحدی برای جمهوری اسلامی کنونی در انتظار حاکمیت نیست. حداکثر اسلامی که حاکم شود، همان است که در ترکیه حاکم است که چند میدان مشق با جمهوری اسلامی فاصله دارد. بدین ترتیب، باید در انتظار حکومت های ملی و مترقی در کشورهائی که به قیام عربی پیوسته اند بود. با اکثریتی سنی که سنخیتی با شیعه ایران ندارد.

این تبلیغ که قیام کنونی در کشورهای عربی، تحت تاثیر انقلاب 32 سال پیش ایران است نیز، تبلیغی ارزان و بی پشتوانه است. نسلی که در خیابان های قاهره و تونس و اردن و مراکش و یمن است، زیر 30 سال دارد و اگر چیزی از ایران هم در ذهن داشته باشد جنبش سبز است که اتقاقا تشابهات مشترکش با جنبش سبز بسیار است. همانگونه که تشابه سرکوبگری حکومت مصر با سرکوبگران جمهوری اسلامی زیاد است.

می ماند اسرائیل و آینده روابطش با کشورهای که در آنها مردم علیه دولت های مستبد و وابسته قیام کرده اند. اسرائیل نیز مانند حاکمیت کودتائی ایران، پیش از آن که از دولت های آینده و بر آمده از قیام و انقلاب مردم در همسایگی اش نگران باشد، باید نگران سرایت این قیام به داخل خود اسرائیل و آغاز فصل تازه و بکلی متفاوت با گذشته در اسرائیل باشد!