ادعای نزدیکی آخرالزمان یک پروژه جهانی است که از آمریکا و اسرائیل ریشه می‌گیرد و بیش از همه در این دو کشور تبلیغ می‌شود. و جزیی از پروژه یک جنگ اتمی است. تبلیغ مهدویت درایران را در درون این فضای جهانی برای قربانی کردن مردم کشور ما باید درک کرد. یعنی یا تسلیم محض به امریکا و اسرائیل یا پذیرش خطر نابودی اتمی. احمدی نژاد و دست‌هایی که پشت سر او هستند - چه در داخل و چه در سطح جهان - برای هر دو اینها برنامه ریزی می‌کنند.

"آرماگدون" در تفکر صهیونیسم مسیحی همان نبرد آخرالزمان است که امروزه در دو منطقه اروپا و آمریکا، هفتاد میلیون هوادار سرسخت دارد که برای استحکام بخشیدن به بنیانهای فکری و نظری خود، هر تلاشی چه در عرصه ملی و چه در عرصه بین المللی انجام می‌دهند.

آرماگدون نام عبری تپه‌ای است در شمال فلسطین و در کرانه باختری رود اردن. "بنیادگرایان مسیحی معتقدند برای ظهور و بازگشت دوم مسیح، جنگی هسته‌ای و اتمی در محل آرماگدون به وقوع می‌پیوندد که دارای فجایع بسیار زیادی است و به واسطه این نبرد عظیم، اکثر شهرهای جهان دچار تخریب و نابودی خواهند شد.

این ادعا وجود دارد که در نبرد مورد نظر دو نیروی خیر و شر با یکدیگر وارد درگیری می‌شوند که نیروی شر نیروئی بی ایمان است که فرماندهی آنها را فردی به نام "دجال" بر عهده دارد که ضد مسیح است و شریکان او عبارتند از "اعراب، مسلمانان و حامیان روسی آنان که ارتشی چهارصد میلیونی را تشکیل می‌دهند.

می‌توان فهمید و حدس زد که چنین ادعاها و تبلیغاتی چه فشاری روی افکار عمومی مردم خرافی اسراییل می‌آورد که وعده‌ها و داستان‌های تورات و انجیل را باور دارند و تا چه اندازه آنان را به وحشت می‌اندازد. در میانه همین تبلیغات احمدی نژاد نامی ظهور می‌کند و شبانه روز راجع به انرژی اتمی صحبت می‌کند و خواهان محو اسراییل می‌شود. دولت صهیونیست اسراییل نیز به همین بهانه افکار عمومی را به سمت پیشدستی در بکارگیری سلاح اتمی علیه ایران سوق می‌دهد.

ماجرای آخرالزمان در غرب به همینجا ختم نمی شود. در تبلیغ نزدیکی "ظهور"، مسیحیان و یهودیان بنیادگرا با یکدیگر متحد شده‌اند. مثلا جری فالول ( Jerry Falwell ) كه یکی از مبلغان سرسخت و جدی مسیحیت صهیونیستی می‌باشد و در کاخ سفید هم هواداران بسیاری دارد، در این رابطه چنین می‌گوید: "روسیه و هم پیمانان آنها، ایران، آفریقای جنوبی (حبشه)، آفریقای شمالی (لیبی)، اروپای شرقی، قفقاز در خیل سپاهیان شر قرار دارند و این جنگ فراگیر و اتمی است و عده زیادی از بین خواهند رفت.

اما گروه دوم، یعنی باصطلاح گروه خیر؛ همان حامیان اسرائیل هستند که به رهبری مسیح وارد جنگ می‌شوند و اینان دارای خصوصیتی ویژه هستند و آن اینکه حامل نور و خیر و خوبی هستند. اما نتیجه جنگ این است که مسیح، اولین ضربه را با سلاح‌های کشنده خود، بر نیروهای شر وارد می‌کند و این ارتش را از بین خواهد برد به گونه‌ای که گفته شده آنچنان حمام خونی به راه افتد که تا افسار اسبان در آن فرو خواهند رفت.

آیت الله محی الدین حائری شیرازی، از هواداران سرسخت احمدی نژاد و فرقه او در مصاحبه‌ای با رونامه جام جم در مورد ظهور چنین می‌گوید:

"باید این مسائل پیش‌بینی شود و آن چیزهایی که ممکن است در عصر ظهور اتفاق بیفتد باید قبلاً خودش را نشان دهد. مردم باید بصیر شوند. هرچه فشرده‌تر شویم،‌ هرچه غربال شویم و هرچه عددمان کم شود بهتر است. آن روزی که حضرت می‌خواهد قیام کند، گروه بسیار فشرده‌‌ای دارد و یاران او 313 نفر هستند."

(نگاه کنید به پیک نت – 11 مرداد 1389)

این سخنان یعنی چه؟ یعنی از 70 میلیون مردم ایران، در زمان ظهور، تنها 313 تن انسان صالح وجود خواهد داشت که در کنار حضرت خواهند بود. با اینگونه اعتقادات، ادعای آنکه ظهور نزدیک است و "دعای فرج" و شعار حجتیه‌ای "مهدی بیا، مهدی بیا" در چنین چشم اندازی چه معنا دارد؟ جز اینکه اکثریت مردم جزو مخالفان امام مهدی شده‌اند و ایشان باید ظهور کند و آنان را از دم تیغ بگذراند؟ جز اینکه نظر و رای و انتخاب چنین مردمی بی بصیرت و ناصالح چه ارزشی دارد و اگر بمب اتمی هم بر سر آنان بیفتد و همگی نابود شوند چه اشکالی دارد؟ مگر امام مهدی سرانجام همان قتل عامی را به راه نخواهد انداخت و همان بر سر این مردم نخواهد آورد که بمب اتمی خواهد آورد؟

این زمینه‌ی تفکر کسانی است که امروز پشت سر احمدی نژاد قرار گرفته‌اند و با پیش بینی نابودی میلیون ها ایرانی، طرفدار افزایش جمعیت و بچه دار شدن خانواده ها شده اند، تا این بچه ها، جانشین قربانیان فاجعه دهها میلیونی شوند!

در راه اوین

تاج زاده نیز بدنبال صفائی فراهانی، راهی اوین شد. آنها به این جرم که علیه سردار مشفق، معاون سازمان امنیت سپاه پاسداران و سخنرانی وی در مشهد، علیه عاملین کودتای 22 خرداد اعلام جرم کرده بودند، به اوین احضار شدند و به جمع دیگر زندانیان پیوستند.

فکر نکنید به این راحتی به اینجاها رسیده ایم. کسانی که به ظاهر دوست ما هستند اما در پشت دیوار خانه مان (اشاره به مجلس) می نشینند و طرح می دهند که مثلاً به بهانه تجمیع انتخابات طول دوره ریاست جمهوری بنده را کم بکنند تا شاید زودتر از دست من خلاص شوند، اما دیدید که به نتیجه نرسیدند و نمی دانستند که ما حالا حالا ها در خدمت آنان خواهیم بود.

اولین اشتباه در سیاست آخرین اشتباه هم خواهد بود. به نظر شما چرا هرچقدر به ما فشار آوردند که یکی از نزدیکترین همراهان حاضر در این جمع «اشاره به مشایی» را از قطار دولت پیاده کنیم، زیر بار نرفتیم؟ چون اگر زیر بار برویم داستان ادامه پیدا می کند و رویای کسانی که می خواستند زمستان ٨٧ دولت را از اکثریت بیندازند تحقق پیدا می‌كند. کسانی بودند که می خواستند با اختیاراتی که با امضای ما به دست آورده بودند(علی لاریجانی) با این تصور که از قدرت فراوانی برخوردارند مسیر پرونده هسته یی را عوض کنند ولی دیدید نتوانستند و ناچار صحنه را ترک کردند. هرچند اکنون در جای دیگری مشغول حفر سنگر برای مقابله با دولت اند و برخلاف قول و قرارها، کارهایی می کنند که قول داده بودند انجام ندهند که البته این اقدامات از دید ما پنهان نیست و آن را به حسابشان میگذاریم. همه شما می دانید من در عزل و نصب مقامات دولت هیچ ملاحظه یی ندارم. اما به همان میزان هم که از ناحیه خارج حتی آن بالایی ها(خامنه ای) یا قم به بنده برای عزل و نصب ها توصیه یا فشار وارد شود من زیر بار نمی روم ومحترمانه می گویم شما یا کاره یی نیستید که در این صورت الزامی به پذیرش رای شما ندارم و اگر هم قانون به شما اجازه عزل و نصب داده است، خوب خودتان از اختیار قانونی تان استفاده کنید چرا می خواهید بنده مایه بگذارم درحالیکه به همکارانم اعتماد کامل دارم.

بسیاری از خوانندگان پیک نت، از این که تصمیم گرفته ایم در طول ماه رمضان دعای "ربنا" را با صدای شجریان روی صفحه اول خود حفظ کنیم استقبال کرده و آن را تائید کرده اند. یکی از تائید کنندگان این تصمیم، یکی از آخرین ترانه های فریدون فروغی را همراه با یادداشت کوتاهی برای ما ارسال داشته و توصیه کرده است، این ترانه را نیز در پیک نت قرار دهیم. این توصیه را هم قبول کرده ایم، بویژه که این اجرا مربوط به آخرین دوران حیات فریدون فروغی است. خواننده ای که صدایش دهه سیاه و خونین 1350 را به یاد می آورد. دهه ای که جمهوری اسلامی نیز آن را زنده کرده و در جاده آن قدم بر میدارد. دهه ای که به انقلاب 57 انجامید. فروغی یادگار آن دوران است، که در این دوران نیز، با صدائی خسته برای نسل جوان ایران امروز، که دهه 50 را نه دیده و نه بخاطر دارد خواند و آنها که پیکرش را تا بهشت زهرا بدرقه کردند، از همین نسل بودند. فروغی در ایران ماند و دو نسل پیش و پس از انقلاب را به هم پیوند داد. یادش با همین ترانه که از آخرین ترانه های اوست و چند سال پیش بی سر و صدا در تهران اجرا کرد، گرامی باد!