درباره اجلاس گسترده ناتو در شیکاگو هر نوع حدس و گمان و بزرگ
نمائی ماجرای خروج نظامی از افغانستان مطرح شد، اما در باره
ماهیت و هدف نهائی این اجلاس کمتر سخن گفته شد. این در حالی
است که در قطعنامه پایانی این اجلاس، به این نکات اساسی اشاره
شده بود، اما در لابلای مسائل حاشیه ای. اجلاسی که در آن
رهبران و نمایندگان 60 کشور جهان حضور یافته و نزدیک به 60
میلیون دلار هزینه برپائی آن برآورد و اعلام شده است.
بموجب همان اشاراتی که در لابلای حاشیه ها گم شده، این اجلاس
با هدف دفاع از برنامه ریاضت اقتصادی در سراسر جهان به سود
بانک ها و بورس ها برپا شد و در ادامه همین هدف، مقابله با
جنبش های اعتراضی و انقلابی مورد بررسی قرار گرفت. بویژه که
این بار جنبش های اعتراضی و انقلابی نه در امریکا لاتین و یا
خاورمیانه و یا آسیای جنوب شرقی، بلکه در قلب نیویورک "جنبش
والستریت" و در همه کشورهای عضو اتحادیه اروپا شکل گرفته است.
بنابراین، هدف از اجلاس ناتو در شیکاگو آرایش نظامی برای سرکوب
جنبش های انقلابی بود. به همین دلیل فرانسه و رئیس جمهور تازه
انتخاب شده آن که از حزب سوسیالیست این کشور است و ساز دیگری
را کوک کرده، بیش از دیگران در این اجلاس زیر فشار بود.
از بیانیه پایانی اجلاس شیکاگو بخوانید:
1- دفاع از
استمرار برنامه های ریاضت اقتصادی
2- جلوگیری از کاهش منابع مالی ناتو
3- حفظ قدرت و تقسیم مسؤلیت ها
4- تحکیم شبکه ناتو متحدان و شرکای آن در سراسر جهان
5- جمع بندی و درس های دخالت نظامی ناتو در لیبی و آماده شدن
برای مقابله با بحران اتمی ایران و بحران سوریه
6- مقابله با بحران های امنیتی ناشی از بحران اقتصادی
7- گسترش شبکه متحدان و شرکای ناتو، با هدف حفظ امنیت سرمایه
داری؛ در دوران اجرای برنامه ریاضت اقتصادی.
این بندها نه بصورت شماره گذاری – آنگونه که ما دسته بندی
کردیم- و نه با این جمله بندی و صراحت، بلکه در قالب جملات چند
پهلو که خواص بدانند و عامه مردم نفهمند در بیانیه مشروح و
طولانی پایانی اجلاس گنجانده شده است. بموجب این نکات، ناتو از
این پس می رود تا جانشین سازمان ملل متحد شود و یا البته
سازمان مسلح بین المللی.
|