امروز، روز جهانی کارگر (اول ماه مه) و
تعطیل عمومی است. البته نه در جمهوری
اسلامی! در سالهای اول برقراری جمهوری
اسلامی که نمی شد از زیر فشار انقلاب و
نقش کارگران در سرنگونی نظام سلطنتی
گریخت، این روز را به ترور آیت الله مطهری
گره زده بودند و آن را تبدیل به یک تعطیل
پیوندی کرده بودند. بتدریج که تمام
نهادهای صنفی کارگران را سرکوب کردند و
حتی خانه کارگر را نیز به حاشیه راندند و
مطهری را هم سکه یک پول کردند، آن تعطیل
پیوندی را هم فراموش کردند. به همین دلیل
است که اکنون سالهاست روز جهانی کارگر در
ایران تعطیل نیست. نه تنها تعطیل نیست،
بلکه از چهار سال پیش اجازه محدودترین
راهپیمائی را هم به کارگران نمی دهند. حتی
راهپیمائی در اطراف بهشت زهرا و یا در
محوطه بهشت زهرا! دولت احمدی نژاد در این
عرصه سنگ تمام گذاشته و جلوی هر گونه
راهپیمائی کارگران را گرفته است.
امسال نیز به بهانه محاسبه سال کبیسه و
خبیثه و جفت و جور کردن آن با شمسی و
میلادی، بهرحال گفتند در ایران روز کارگر
یک روز جلوتر از همه نقاط دیگر جهان است.
( از شتر پرسیدند چرا.... از پس است، گفت
چی چیم مثل همه کس است؟) اجازه تجمعی هم
دادند، البته زیر یک سقف. ورزشگاه مسقف و
کوچک معتمدی در حوالی میدان شوش. سخنران
نیز علیرضا محجوب دبیر خانه کارگر بود که
برای او هم دیگر نفسی باقی نگذاشته اند.
شماری از کارگران مقابل دفتر مرکزی خانه
کارگر تجمع کردند و سپس از سوی مقامات
وابسته به نهادهای معلوم به ورزشگاه شهید
معتمدی هدایت شدند. شهدای زنده در ورزشگاه
شهیدی که درجنگ با عراق شربت شهادت نوشیده
است!
(عکس ها:لحظاتی از مراسم روزکارگر در
سالن کوچک ورزشگاه معتمدی.) |