در نشست سینماگران با وزیر کشور که گزارش آن در شماره دیروز
پیک نت منتشر شد و عمدتا بر محور معضل اعتیاد در ایران دور می
زد، رحمانی فضلی وزیر کشور ورئیس ستاد مبارزه با مواد مخدر نیز
سخنرانی صادقانه ای کرد که بخش هائی از آن را می خوانید:
دست استمداد ما به سوی هنرمندان برای حل
مشکل مواد مخدر دراز است. دوستانی که با من آشنایی
دارند میدانند که معلم دانشگاه هستم و سوابقی هم در صدا و
سیما،
دیوان محاسبات، مجلس و... داشتهام و در همه این مسوولیتها،
این نگاه توسعهمحور را در نظر گرفتهام.
برمبنای این رویکرد، ما فعالیتهایمان را در
وزارت کشور و ستاد مبارزه با موادمخدر بر بحث اجتماعیشدن قرار
دادهایم. علیرغم شهدا و هزینههای
فرهنگی، اجتماعی زیادی که تاکنون برای کنترل گسترش موادمخدر
دادهایم، اما اعتراف میکنم که ما هنوز از قاچاقچیها و
معتادان عقب هستیم. فکر میکنم اگر بخواهیم در قالب همان
ساختار سنتی بحث پیشگیری و درمان را با پیچیدگیها و در عین
حال ظرافتهایی که دارد پیش ببریم، رسیدن به این قاچاقچیها و
معتادان بسیار مشکل خواهد بود.
موادمخدر بیش از یکهزار میلیارد دلار در دنیا گردش مالی دارد
که سه میلیارد دلار آن در ایران می گردد. از سوی دیگر ما در
شرایطی هستیم که در مرحله تبلیغات و برای هر
مشکلی مانند استرس، وزن زیاد، ناتوانی جنسی و... پیشنهاد
میشود که از موادمخدر گوناگون استفاده کنند.
ما در ستاد مبارزه با موادمخدر سعی کردیم ارتباطتمان را با
بخشهای مختلف جامعه افزایش دهیم و در این راستا با
NGOها،
نویسندگان، ورزشکاران، هنرمندان و... جلسه گذاشته یا خواهیم
گذاشت تا از آنها در حوزه فرهنگسازی کمک بگیریم.
در کشور ما حدود یک میلیون و
۳۵۰
هزار نفر معتاد داریم که
اگر آن را ضربدر خانواده کنیم، میتوان گفت ما حدود
۵/۵
میلیون نفر فرد درگیر با مساله اعتیاد داریم.
باید تمام
تلاشمان را انجام دهیم که مردم به سمت موادمخدر نروند، چرا که
در این صورت مواد به راحتی در دسترس است. به عنوان مثال
میتوانم بگویم که ما در دو، سه ماه اخیر حدود
۲۰۰
لابراتوار
تولید موادمخدر در کشور کشف کردهایم اما متاسفانه باید گفت که
در حال حاضر موادمخدر خیلی در دسترس خواهان آن است. این در
شرایطی است که
۸۰
درصد از کسانی که معتادند، خودشان
توزیعکننده هم هستند و طبیعتا چنین ابتلایی جلورونده خواهد
بود. پس در این حوزه باید یک مصونیت ذهنی برای فرد ایجاد کرد
که هنرمندان قطعا میتوانند کمک زیادی به ما کنند.
ما در دو، سه ماه اخیر
۱۶
هزار معتاد را از خیابانها جمع کردیم و از بخشهای مختلف کمک
گرفته و آنها را اردوگاهها و کلینیکها اسکان دادهایم. در
حال حاضر
۸۰
درصد از کسانی که کمپها،
اردوگاهها و کلینیکهای مربوط به معتادان را در اختیار دارند،
از بخش خصوصی و
NGOها
هستند. اما هنوز هم باید بگویم که ما
خیلی راه داریم که بتوانیم تمام معتادانمان را به این مراکز
بفرستیم.
من توفیق داشتم فیلم
سینمایی «دهلیز» را ببینم. موضوع
فیلم در ذات خیلی خشن بود، اما به نرمی ابریشم و لطافت نسیم آن
را مطرح کرده بود. در واقع میخواهم بگویم که شما سینماگران و
هنرمندان میتوانید موضوع را آنطور که باید مطرح کنید و ابزار
کار را در اختیار دارید.
ما باید در حوزه صیانت کاری
کنیم که این خانوادهها مورد پوشش قرار بگیرند
این در حالی است که لایههای اجتماعی
ما تا متوجه میشوند خانوادهای یک فرد
معتاد دارد، آنها را طرد میکنند.
ما صدها خیریه ایتام و مدرسهسازی
در کشور داریم اما شما
یک خیریه کمک به معتادین نمیبینید. با یک جمله در یک فیلم
میتوان تاثیرگذاری بسیار زیادی را در
اجتماع شاهد بود. به همین دلیل امیدوارم خداوند این جلسه را
منبع یک عمل صالح قرار دهد چرا که همه شما که
در این جلسه جمع شدهاید، دلتان برای
کشور، مردم و انقلاب میسوزد.
پیک نت 28
آذر |