روز گذشته دکتر حسن روحانی، در سی و دومین
"همایش افق رسانه ملی" حضور یافته و طی
سخنانی هم یک جمع بندی از انتخابات ارائه
داد و هم سمت گیری دولت آینده را اعلام
داشت. ما این سخنرانی را تا آنجا که امکان
داشت خلاصه کرده ایم و البته تمام تلاش
خود را نیز به کار گرفته ایم تا هیچ نکته
مهمی و گرهی از قلم نیفتد.
روحانی در این سخنرانی از آیت الله بهشتی
یاد کرد و در ابتدا اشاره ای به سانسور
صحنه های انتخاباتی از جانب صدا و سیما.
او گفت که سیما، منظره های بسیار باشکوهی
از انتخابات را پخش نکرد که خود شاهد بوده
است.
روحانی گفت که "انتخابات 92" به همه شبهات
پایان داد. همه باید بخوبی پیام این
انتخابات را بگیرند و به آن احترام
بگذارند و در چارچوب آن عمل کنند. مردم
راه جدیدی را برگزیدهاند و بر آن تاکید
دارند. مردم در این انتخابات گفتند ما
خواهان تغییر و تحول هستیم و بهترین زبان
مردم و بیان مردم صندوق آراء و انتخابات
است. دولت آینده باید در چارچوب رای
اکثریت حرکت کند؛
برخی کسانی که در این انتخابات شرکت
نکردند هم میگویند اگر میدانستیم این
انتخابات به این زیبایی برگزار میشود
شرکت میکردیم و در واقع از شرکت نکردن
خود پشیمان هستند.
دشمن خواسته است که جمهوری اسلامی ایران
را در صحنه جهانی با چهره امنیتی معرفی
کند و ما باید این نقشه دشمن را بشکنیم.
میخواهم صدا و سیما اعتدال را در ابعاد
مختلف که مورد رای و نظر مردم بوده است و
دولت خود را متعهد به اعتدال میداند با
حضور صاحبان اندیشه تببین و تشریح کند.
به صراحت میگویم بحثهای مطرح شده-
درباره اعضای کابینه - صرفا گمانه زنی است
و نسبت به هیچ فردی در کابینه آینده تصمیم
گیری نشده است.
تصور نادرست این است که فرض کنیم رسانه
صرفا یک تریبون است، اما دوران منولوگ (تک
گوئی) سپری شده است. اگر ظلم بد است برای
همه بد است. فرقی بین مرکز کشور و دور
ترین روستا و البته اقوام مختلف وجود
ندارد. پس اگر تعدی، توهین، و افترا بد
است، برای همه بد است. افترای خوب و بد
نداریم، گرچه بد اندیشهایی هستند که برخی
گروهها را تشویق کردهاند و گفته اند که
در برابر دیگران هر کاری میتوانید بکنید
و هتاکی و توهین اشکال ندارد. سلیقه رسانه
ملی باید برآیند سلیقه ملی باشد. حقوق
بشر، حقوق بشر است، حال شما تعبیر حقوق
بشر اسلامی یا هر تعبیر دیگری را داشته
باشید. آنجا که عملی در غرب را به عنوان
یک عمل زشت محکوم کنیم باید حواسمان باشد
که در دام معیارهای دوگانه گرفتار نشویم. |