حجت الاسلام
تقوی، رئیس شورای ائمه جمعه، در یک
مصاحبه اعلام کرد «بحث حضور آقای
هاشمیرفسنجانی در نمازجمعه مطرح نیست.»
محمد هاشمی عضو سابق مجمع مصلحت و رئیس
اسبق صدا و سیما در واکنش به این ادعای
"تقوی" با روزنامه بهار مصاحبه کرد و گفت:
رهبری انقلاب امسال را سال حماسه سیاسی و
حماسه اقتصادی عنوان کردند.
یکی از ویژگیهای حماسه مشارکت مردمی و
شرایط ویژه برای مشارکت است. در ایام
نوروز و در دید و بازدیدها با آقای
هاشمی مطالبه هائی از طرف مردم مطرح
میشد. تحلیل مردم از خلق حماسه سیاسی در
سال 92 حضور آقای هاشمی در کسوت نامزد
ریاست جمهوری است. حتی عدهای از مردم بر
این اعتقاد بودند که در سطوح بالا
توافقاتی برای نامزد شدن آقای هاشمی انجام
شده و دلیل نامگذاری امسال نیز با نام
حماسه سیاسی همین موضوع است. درحقیقت مردم
بر این اعتقادند که خواسته رهبری برای
حماسه سیاسی با نامزدی هاشمی در انتخابات
محقق میشود. این اظهارنظری بود که از
جانب مردم، بهصورتهای متفاوت، در سطح
کشور بیان میشد.
بازگشت هاشمی هم به نمازجمعه میتواند یک
قدم برای برطرفکردن موانع باشد. مسائلی
هم که ما در ایام تعطیلات نوروز دیدیم
نشاندهنده این موضوع بود. احتمالا آقای
تقوی هم با مطرحکردن این موضوع خواسته به
مطالبات مردم واکنش نشان دهد.
آنچه مشخص است این که عدهای نگران از
محبوبیت هاشمی هستند.
90 کیلومتر آنسوتر و یا اینسوتر از
نیروگاه اتمی بوشهر، اینست زندگی مردمی که
فقیرانه ترین سرپناهشان را زلزله ویران
کرد. هیچکس بدرستی نمی داند زلزله بوشهر
با نیروگاه اتمی بوشهر چه کرده است، شاید
مانند همیشه، بسیار از خبرهای دیگر در
آینده منتشر شود، اما با زندگی مردم این
شده است که می بینید.
دوستان عزیز - بوی بدی از وضعیت
ایران به مشام می رسد. اگر روز
شمار حوادث سوریه و لبنان را ظرف
سالهای اخیر مشاهده کنید سفر ملک
عبداله به سوریه و امیر قطر به
این کشور و خواهش آنها از سوریها
و لبنانی ها را مشاهده می کنید،
تا اکنون که علنا سعودی ها به
بشار اعلام جنگ می دهند. روزی را
به یاد بیاورید که ملک عبداله دست
بشار را گرفته و از هواپیما در
بیروت پیاده شدند.
قدیم ها وقتی می خواستند عروس را
به خانه شوهر ببرند خانواده عروس
در خانه را باز نمی کردند تا بعد
از کلی زدن و رقصیدن مراجعین در
را باز می کردند تا عروس را
ببرند.
روزی خانواده عروس برای باز کردن
در بیش از حد ناز کرد. مدتی گذشت
و صدایی از بیرون خانه برنخواست.
با احتیاط در را باز کردند. دیدند
خانواده داماد قهر کرده و دارند
می روند. عاجزانه درخواست کردند
که برگردند و عروس را ببرند.
شاید سرنوشت مذاکرات اتمی و
مذاکرات دو جانبه با امریکا هم
سرنوشت همین عروس بردن شود.
سر آغازی
برای
سال 92
باز آمدیم.
با بهار 92 و به استقبال اخبار و
حوادث و رویدادهائی که گمان نمی
بریم کمتر از سال گذشته باشند، و
ای بسا، پرشمارتر و مهم تر. دراین
دو هفته، صف خوانندگان سایت های
فارسی زبان، بدلیل سفرهای نوروزی
و تعطیلات 18 روزه ای که دولت
بیکار ساز احمدی نژاد هدیه نورزی
داده بود، چنان پراکنده بود که
ترجیح دادیم انتشار پیک نت را به
پایان تعطیلات و بازگشت همه به
سرمنزل خود و آغاز زندگی عادی
موکول کنیم. چنان که تقریبا
کردیم. این که می نویسم "تقریبا"
به این دلیل است که هنوز تا شنبه
ای که در پیش است تعطیلات "افتان
و خیزان" ادامه دارد. میدانیم که
نوروز امسال بساط نوروز در خانه
میلیون ها ایرانی چنان فقیرانه
بود که با سفره خالی طول سال
رقابت کرد. "پسته خندان"، نبود،
اما "چشم گریان" میلیون در میلیون
بود!
نمی خواهیم شماره نخست سال 92 را
با ذکر مصیبتی آغاز کنیم که شاید
خود بهتر از ما بدانید. همچنان که
نمی خواهیم از گلایه خود از
خوانندگان پیگیر پیک نت شروع کنیم
که در همین دو هفته ما را پیام
باران و ای میل باران کردند که
چرا منتشر نمی شویم، اما فراموش
کردند از خود سئوال کنند: چرا
آبونمان خود را پرداخت نمی کنیم؟
حتی در آن دو نوبت و هر نوبت 24
ساعتی که در طول دو هفته گذشته
چراغ ما خاموش شد، ما را سئوال
پیچ کردند تا دلیل آن را بدانند و
نگرانی خود را بیان کنند، اما باز
یادشان رفت که این چراغ به یک
دلیل ساده خاموش شده بود: پول
ماهانه "سرور" را نتوانستیم به
موقع پرداخت کنیم و شرکتی که ریش
ما در گرو آنست و شاید حتی نداند
ایران در کجای جهان واقع است، چه
رسد به این که نگران خوانندگان
اخبار آن باشد، کلید را زد و پیک
را قفل کرد. سپاسگزار آنهائی
هستیم که دراین تنگنا به دادمان
رسیدند و با همت آنها توانستیم
پول را داده و پیک را نجات بدهیم.
این گله کوچک را هم باید طرح می
کردیم، تا بدانید چرا در این دو
هفته، 2 روز پیک نت غیب شده بود.
ما نه از پارلمانی اروپائی کمک
مالی دریافت می کنیم و نه از دولت
و انجمن و حزب و سازمان و
تشکیلاتی – چه از نوع ایرانی آن و
چه از نوع خارجی آن- مائیم و
آبونمان خوانندگان.
به هر روی، آمدیم و هستیم و یاری
کنید که در سال پرحادثه 92 بمانیم
و چراغمان خاموش نشود!