|
تا شفاف و بی
پرده درباره فساد
ریشه یافته در
ساختار نظام سخن
گفته نشود و عزم
نظام برای آگاهی
عمومی از عمق
فاجعه برای مردم
ثابت نشود، نه
تنها فساد از
درون حاکمیت جمع
نمی شود، بلکه
ریشه های آن که
تا اعماق جامعه
نیز رسوخ کرده
خشک نخواهد شد.
گام اول در این
زمینه شکستن سد
سانسور و تهدید
رسانه ها و سپس
همراهی رسانه ها
و در راس آنها
صدا و سیما برای
با عزم نظام برای
فساد زدائی است.
کاری که روسیه با
بهره گیری از
تجربه ویرانگر
اتحاد شوروی به
آن رسید و اکنون
آن را دنبال می
کند. دزدی و
اختلاس و فسادی
نیست که در شبکه
های تلویزیونی
این کشور پخش
نشود. مدیران
شرکت های خلافکار
ساختمانی و جاده
سازی به تلویزیون
کشیده می شوند،
وزیر و شهرداری
که مچ دستش را
گرفته اند باید
مقابل تلویزیون
توضیح بدهد.
کسانی که رسانه
های روسیه را
دنبال می کنند
شاهد این حد از
گسترش اطلاع
رسانی هستند و
این یگانه راه حل
مبارزه با فساد
گسترده ایست که
روسیه پیش و بعد
از فروپاشی اتحاد
شوروی گرفتار آن
بود و همچنان
هست.
آیا در جمهوری
اسلامی چنین
جسارت و عزمی
وجود دارد؟ در
همین شماره پیک
نت بخش هائی از
سخنرانی جهانگیری
معاون روحانی را
می خوانید که در
آن از فساد می
گوید اما همچنان
وعده میدهد در
زمان لازم گفته
خواهد شد. کدام
زمان؟ کدام
شرایط؟ جان مردم
به لبشان رسیده
است. بگوئید در
مملکت چه گذشته
که چنین فاجعه ای
حاکم است؟
جهانگیری میگوید:
«فساد باید از
نظام اقتصادی و
اداری ایران
برچیده شود اما
متاسفانه امروز
فساد در برخی
سطوح که تصور آن
را نمی
کردیم رسوخ کرده
و اطلاعات مربوط
به این تخلفات در
اختیار ما است که
در زمان لازم
بازگو خواهیم کرد.»
اطلاعات در جیب
دولت و نظام که
بدرد نمی خورد.
مردم باید بدانند
چه خبر است. |
