یکی از
ویژگی
های
روحانی
مصداق
این ضرب
المثل
ایرانی
است "به
در میگم،
دیوار
بشنود".
نمونه
های
متعددی
را
میتوان
از این
ویژگی
روحانی
هنگام
سخنرانی
ها و یا
مصاحبه
ها ذکر
کرد.
مثلا در
جلسه
مجلس که
او را
برای
پاسخ به
سئوالات
احضار
کرده
بودند و
او در یک
جمله
کوتاه
فقط گفت
"امیدوارم
بتوانم
نظر
رهبری را
در آرام
نگهداشتن
فضای
جامعه در
این
سخنرانی
تامین
کنم".
یعنی اگر
واقعیت
ها را
نمی گویم
فکر
نکنید
نمیدانم
و یا نمی
توانم
بلکه جای
دیگری
قرار شد
چیزی
نگویم.
مخالفان
دولت
اشاره را
گرفتند
اما به
شلوغ
بازی شان
در مجلس
ادامه
دادند.
روحانی
آن جلسه
مجلس را
پشت سر
گذاشت و
سرجایش
ماند.
طرح
استیضاح
نگرفت
اما آنها
که از
بیرون
هدایت
کار را
برعهده
داشتند
آن را
بصورت
تقاضای
خبرگان
رهبری از
رهبر
برای
برکناری
روحانی
دنبال
کردند که
آنجا نیز
تیرشان
به سنگ
خورد.
دو نمونه
دیگر را
در اعلام
خبر رای
مجلس به
4 وزیر
جدید
کابینه
هم می
نویسیم:
روز
گذشته در
دفاع از
4 وزیر
جدید نیز
روحانی
در مجلس
یک جمله
پر معنا
در سختی
مانور و
عبور از
فیلترهای
مختلف
حکومتی
برای
انتخاب 4
وزیر
گفت:
"برای
انتخاب
هرکدام
از وزرا
دهها
ساعت فکر
و مشورت
کردم.
گاهی
استخاره
هم با ما
همراه
نبود."
در دیدار
با
محققان
علوم
اجتماعی
و اساتید
جامعه
شناسی
دانشگاهها
نیز یک
جمله
کوتاه
گفت که
جان کلام
بود.
گفت:
"انتقاد
خوبه اما
اگر با
دستور از
بیرون
نباشه!"
و در
ادامه
انگشت
روی یکی
از
بزرگترین
مشکلات
حکومت با
مردم
گذاشت و
گفت:
کاهش
اعتماد
عمومی
بزرگترین
معضل
است. بعد
از
انتخابات،
تازه
دوره
انتقام
گیری
رقبا
شروع شد،
حتی به
قیمت
لطمه زدن
به مردم
و کشور
مشکلاتی
را برای
دولت و
جامعه
ایجاد
میکنند.
حالا با
تکمیل
شدن
کابینه،
باید
منتظر
بود و
دید
ادامه
توطئه ها
و
کارشکنی
ها از
کجا
ادامه
پیدا می
کند. |