در جمهوری اسلامی هر
مقامی مختار است در
هر زمینه ای اظهار
نظر کند. خیلی آدم
صادقی باشد توجیه
کننده اشتباهات و
رویدادهاست و جنسش
خرده شیشه داشته باشد
(که معمولا دارد) از
حربه دروغ استفاده می
کند. 42 سال این شیوه
در جمهوری اسلامی
رایج بوده و مضحک آن
که اغلب نیز بنام
مردم سخن می گویند و
چک بی محل می کشند.
فرق نمی کند که
گوینده امام جمعه
باشد یا فرمانده
سپاه، رهبر باشد و یا
سخنگوی وزارت خارجه و
...
این ماله کشی روز
گذشته سخنگوی وزارت
خارجه که با دستپاچگی
خواسته جمهوری اسلامی
را از اتهام راکت
پرانی به منطقه سبز
بغداد مبرا کند را
بخوانید:
«حمله به اماکن
دیپلماتیک و مسکونی
مردود است، ما دنبال
تنش نیستیم. در گذشته
اماکن دیپلماتیک
ایران در عراق مورد
حمله قرار گرفته بود.
سیاست ایران حسن
همجواری است و در هیچ
مقطعی اختلافات خود
را در منطقه دیگری حل
نکرده است. بارها به
کشورهای همسایه و
دوست گفتهایم در
برابر سرکشیهای رژیم
حاکم بر کاخ سفید
وظایف خود را انجام
دهند.»
بطور همزمان چهارمین
کنفرانس تاریخ روابط
خارجی ایران با
سخنرانی ظریف افتتاح
شد که تمرکز آن روابط
ایران با کشورهای
آسیایی بود.
اما همزمان با این دو
خبر یک خبر دیگر هم
در
ایران منتشر شد و آن
برگماری "کرد میهن"
فرمانده عملیات حمله
به سفارت عربستان در
تهران و آتش زدن و
غارت آن بسمت مسئول
فرهنگی فدارسیون جودو
بود. بقول بچه تهرانی
ها "این خبر را مردم
ایران ومنطقه کجای
دلشان بگذارند؟" |