|
پس از یک هفته
تظاهرات وسیع
مردم در تمامی
شهرهای خوزستان
ایران علیه بی
آبی که بسرعت
تبدیل به تظاهرات
علیه جمهوری
اسلامی و شخص
رهبر جمهوری
اسلامی شد، روز
گذشته، آقای
خامنه ای نظر خود
درباره این
تظاهرات را بیان
کرد. با آنکه
مطابق معمول نقش
اپوزیسیون دولت
را بازی کرد، اما
از روش متهم کردن
مردم ناراضی به
بازی خورده های
قدرت های خارجی و
نفوذی ها در میان
مردم و این
تعابیر پرهیز کرد
و از در دیگری
وارد شد. از در
همراهی و همصدائی
با مردم و گفت:
«مسئولان و دولت
بعدی حل مشکلات
خوزستان را به
صورت جدی دنبال
کنند. اگر به
توصیه‌هایی که
نسبت به آب و
فاضلاب خوزستان
انجام شده بود
توجه میشد، حالا
مسلما این
اشکالات را
نداشتیم. مردم
ناراحتیشان را
بروز دادند و هیچ
گله‌ای نمیشود از
آنان داشت.»
مطابق معمول وی
فقط سخنران بود و
به همین دلیل کسی
نبود که از وی
سئوال کند: آن
توصیه هائی که به
آنها عمل نشده
کدام بوده؟ و
ضمنا ایشان چرا
مسئولیت مستقیم
خود در فرمان
اجرای طرح کشت
وسیع گندم در
خوزستان که می
گویند بخشی از
بحران کنونی آب
ناشی از همان طرح
است را نمی
پذیرد؟
وی در ادامه
سخنرانی یکطرفه
اش اضافه کرد:
«در این
۷-۸
روز اخیر یکی از
نگرانی های ما
مسئله خوزستان و
مسئله آب مردم و
مشکلات مردم
بوده. مردم
ناراحتیشان را
بروز دادند و
اظهار کردند. هیچ
گله‌ای نمیشود از
مردم داشت.
ناراحت‌اند،
مشکل آب مشکل
کوچکی نیست آن هم
در آن هوای کذایی
خوزستان.»
بسیار بعید است
که این همدردی را
مردم خوزستان
بپذیرند و آن را
سخنانی صادقانه
ارزیابی کنند،
گرچه در اعتراضات
جاری در خوزستان
او با بهره گیری
از تجربه تلخ
سرکوب مردم در دو
اعتراض 96 و 98،
علیرغم حضور
گسترده نیروهای
بسیج و سپاه در
شهرهای خوزستان
فرمان تکرار
سرکوب 96 و 98 را
نداد. پرهیزی
عاقلانه، گرچه
تاکنون نیز گفته
می شود 10 نفر در
این اعتراضات به
ضربت گلوله کشته
شده اند.
ریشه های آنچه در
خوزستان و بتدریج
در شهرهای بزرگ
استانهای دیگر
درحال روی دادن
است، ناشی از
نارضائی عمومی از
نظام است و در کم
آبی خلاصه نمی
شود. مردم رای
میدهند و رئیس
جمهور انتخاب می
کنند اما رهبر
عملا زیر بار
قبول رای مردم
نمی رود و رئیس
جمهور را فلج می
کند. مردم در
انتخابات مجلس و
ریاست جمهوری رای
نمیدهند ایشان
مجلس حداقلی را
مجلس انقلابی و
انتخابات 1400 را
یک حماسه معرفی
می کند. گلوی
رسانه ها و احزاب
گرفته شده و بدین
ترتیب است که
برای مردم راهی
جز به خیابان
آمدن باقی نمانده
است و راه حل
سرکوب نیز به
شهادت چند سرکوب
سالهای اخیر دیگر
جواب نمیدهد.
یکسال پیش آیت
الله خوئیئی ها
نامه ای محترمانه
خطاب به رهبر
جمهوری اسلامی
نوشت و به وی
توصیه کرد که در
سیاست های 30 سال
گذشته تجدید نظر
کند، اما این میخ
هم بر سنگ بیت
رهبری فرو نرفت و
دو انتخابات
حداقلی مجلس و
ریاست جمهوری را
ایشان روی دست
مردم گذاشت و شد
آنچه که امروز
شاهدیم.
|
