|
سایه روشن های
انتخابات 1400 بتدریج
کم رنگ شده و آنچه
حدس زده می شد از
پرده بیرون می آید.
رقابت های سرداران
سپاه با یکدیگر برای
رسیدن به کرسی ریاست
جمهوری از هم اکنون
تبدیل به آنچنان آش
شوری شده که بعید به
نظر می رسد خود رهبر
جمهوری اسلامی که در
عین حال فرمانده کل
قوا نیز هست بتواند
یک قاشق آن را بخورد.
باحتمال زیاد خود او
آشکار یا پنهان،
بصورت پیغامی و یا
غیر پیغامی این
نگرانی خود را آشکار
کرده و فیتیله رئیس
جمهور شدن سرداران
سپاه را پائین خواهد
کشید. در اساس نیز با
مذاکراتی که بر سر
جاری شدن خون تازه در
رگهای برجام جریان
دارد و امید به تفاهم
ایران و امریکا برای
نشستن پشت میز برجام
روز به روز بیشتر می
شود، نیاز به رئیس
جمهوری نظامی را
منتفی کرده است.
بویژه که دیگر صحبت
از جنگ نیست و حتی
امریکا خروج برخی
امکانات نظامی خود از
خلیج فارس را آغاز
کرده و عربستان نیز
پیام های غیر مستقیم
برای آشتی با ایران
می فرستد. صحبت بر سر
پیمان 25 ساله است که
عمدتا اقتصادی است،
نه جنگ و ادامه تحریم
ها و ...
یافتن جانشینی برای
روحانی که دیپلماتی
ورزیده و حقوقدان است
و خونسردی او برای
تحمل شدیدترین
کارشکنی ها و جنگ
روانی زبانزد شده نیز
آسان نیست. تیم
جهانگیری، ظریف و
روحانی مثلثی است که
در سخت ترین سالهای
حیات جمهوری اسلامی
توانستند از غرق شدن
کشتی نظام جلوگیری
کنند. قرائن نشان
میدهد که رهبر جمهوری
اسلامی نیز در دور
دوم ریاست جمهوری
روحانی با او همسوئی
داشته و سهمی نیز در
خنثی کردن توطئه ها و
مخالفت ها با دولت و
شخص روحانی و ظریف
داشت.
حال باید دید چه کسی
دارای ظرفیتی است که
بتواند جانشین روحانی
شود. چه کسی از زیر و
روی نظام و پشت پرده
ها خبر دارد، چه کسی
با سپاه و روحانیون
سابقه ارتباط دارد و
چه کسی کارگزاران 42
سال گذشته نظام را می
شناسد، چه کسی
مسئولیت هائی در حد
دبیری شورای عالی
امنیت ملی، ریاست صدا
و سیما، وزارت و ...
را دارد. از اینجا به
بعد است که علی
لاریجانی قد علم می
کند. کسی سکان ریاست
مجلس را از ناطق نوری
(منهای دوره کوتاهی
که حداد عال بر کرسی
مجلس نشست و برخاست)
تحویل گرفته است. نه
در جمع اصولگرایان
است و نه در جمع
اصلاح طلبان، اما در
میان هر دو گروه
اعتبار دارد. موقعیتی
مشابه که اسحاق
جهانگیری معاون اول
روحانی دارد.
با این مقدمه است که
باید سخنان غلامرضا
تاجگردون نماینده
سابق مجلس که در
مجالس نهم و دهم
نزدیک ترین رابطه را
با علی لاریجانی داشت
و کمیسیون برنامه و
بودجه مجلس را هدایت
می کرد اهمیت دارد.
او دو روز پیش گفت:
«آمدن لاریجانی و
رئیس جمهور شدنش یک
تصمیم حکومتی است.»
آیا نظام تصمیم قطعی
خود را برای حمایت از
لاریجانی گرفته؟
اصولگرایان و اصلاح
طلبان -
حتی طیف هائی از آنها
- از لاریجانی حمایت
خواهند کرد؟ فضای
انتخاباتی گرم خواهد
شد؟ لاریجانی خواهد
توانست دست های خود
را روی این گرمای
احتمالی گرم کند؟ |
