|
مسعود خوانساری
رئیس اتاق
بازرگانی تهران
است و روزنامه
"دنیای اقتصاد"
ارگان مطبوعاتی
این اتاق و خط
دهنده بسیاری از
مطبوعات و رسانه
های ایران. گفته
می شود بسیاری از
مطبوعات کنونی که
همگی خط ضدیت با
چین و روسیه را
علیه سیاست
نزدیکی به شرق
پیش می برند،
دستشان در جیب
اتاق بازرگانی
است و الا با ۵
هزار نسخه فروش
روزانه توان
ادامه انتشار
نداشتند. این کمک
مالی اغلب غیر
مستقیم و از طریق
آگهی های تجاری
صورت می گیرد تا
ظاهر قانونی
داشته باشد.
اتاق بازرگانی
بشدت نگران به
خطر افتادن تجارت
و نظام اقتصادی
متکی به تجارت در
جمهوری اسلامی
است و روسیه
ستیزی و چین
گریزی و مخالفتش
با گردش به شرق
جمهوری اسلامی
نیز از همین
زاویه صورت می
گیرد. سرمایه
داری تجاری
بزرگترین قدرت
اقتصادی حاکم در
ایران است و
انواع مافیاهای
اقتصادی وابسته
به آن هستند.
دوراز تصور نیست
که حامی و مشوق
خشونت از دو طرف
- اعتراض کنندگان
و حکومتیان- (در
اجرای سیاست
استراتژیک امریکا
و اسرائیل
درایران) هم
باشند تا بلکه از
آب گل آلوده ماهی
تثبیت موقعیت خود
در نظام را
بگیرند. آنها با
تولید سر سازش
ندارند و به همین
دلیل از گردش به
شرق وحشت
دارند. از عقب
نشینی نکردن
ایران از مواضع
اتمی و شکست کامل
برجام وحشت دارند
زیرا می ترسند
حساب های بانکی
شان در اروپا
مسدود شود و در
صورت ادامه نقش
نظامی ایران در
اوکراین، این
پولها توسط دولت
های عضو ناتو
بالا کشیده شود.
بازار ارز در
اختیار آنهاست،
دهها کشتی باری
سرگردان حامل
واردات که این
هفته ها منتظر
تخلیه در بنادر
جنوب ایران هستند
و به بهانه عدم
امنیت بدلیل
ادامه اعتراضات
با دستی که در
گمرگ هم دارند
تخلیه را به عقب
می اندازد تا
گرانی و فشار بر
مردم بیشتر شود
از شاهکارهای
آنهاست. آنها دست
درازی نه تنها در
حاکمیت سیاسی
بلکه در ارگان
های نظامی و
امنیتی و مذهبی
دارند و بازار
سنتی و حزب سیاسی
آن "موتلفه
اسلامی" نیز تابع
همین اتاق است.
حتی گفته می شود
که بخش مهمی از
بودجه تلویزیون
ایران اینترنشنال
بصورت غیر مستقیم
و از حساب
مافیاهای وابسته
به این اتاق در
بانکهای غربی و
منطقه ای پرداخت
می شود و تبلیغ
پیاپی "شبکه
سعودی ایران
اینترنشنال" برای
گمراه کردن است.
مسعود خوانساری
روز گذشته طی
سخنانی که در
روزنامه دنیای
اقتصادی منتشر شد
گفت:
«بهبود چشم‌انداز
تجارت خارجی کشور
در گرو رفع
تحریم‌های خارجی،
ثبات سیاسی و
اصلاح ساختار
اقتصاد در داخل
است؛ وگرنه تداوم
وضع کنونی به
خشکیدن درخت
پرثمر تجارت
می‌انجامد.
فراموش نکنیم که
تجارت،
کوتاه‌ترین
میان‌بر در مسیر
حرکت به‌سوی
توسعه است.
تحریم، ریسک
تجارت را هم برای
فعالان اقتصادی
در داخل و هم
شرکای خارجی
بسیار بالا برده
و ناآرامی‌ها و
اعتراضات در داخل
علاوه بر تشدید
فضای نااطمینانی،
به نوعی اعتبار
صادرکنندگان و
واردکنندگان ما
در بازارهای
جهانی را
تحت‌الشعاع قرار
داده است.»
این سخنان انطباق
کامل ندارد با
آنچه که در مقدمه
بالا نوشتیم؟ |
