در مرزهای مشترك ايران- افغانستان- پاكستان مثلثی وجود دارد كه آن را مثلث طلائی می گويند. در اين مثلث طلائی  كه بخش عمده آن درخاك افغانستان است، بزرگترين معاملات بين المللی مواد مخدر انجام می شود. دو ضلع بزرگ اين مثلث در پاكستان و افغانستان پايه های اساسی مثلث های ديگری اند كه امريكا ضلع بزرگ آنست. در اينجا قتل، ترور، جنگ وتوطئه سازماندهی می شود. حوادث يازدهم سپتامبر در نيويورك با اين مثلث در ارتباط بود، همچنان كه چنگ اندازی طالبان بر افغانستان، قتل فجيع رئيس جمهور وقت افغانستان(دكتر نجيب الله)، ترور احمد شاه مسعود در آستانه سقوط طالبان و حضور نظامی امريكا در افغانستان و توطئه های پرشمار ديگری با اين مثلث پيوند خورده است.
از مثلث طلائی هروئين و ترياك به ايران سرازير می شود و از ايران به جهان. از مثلث امريكا- افغانستان- پاكستان چه چيز جز پيوند دادن سرنوشت ايران به استراتژی نوين امريكا برای حضور در منطقه می تواند می تواند صادر شود؟
بخش چهارم كتاب "جنگ و جهانی شدن" از مثلث افغانستان- پاكستان- امريكا می گويد و آخرين ماموريتی كه بعد از به توپ بسته شدن مجسمه های بودا در كوههای باميان اين كشور، يا به كمك طالبان انجام شد و يا بنام طالبان: ترور احمد شاه مسعود!
در فاصله نهم تا يازدهم سپتامبر پاكستان عملا در كانون بزرگترين حادثه ای قرار داشت كه بعدها در تاريخ جهان همانگونه ثبت خواهد شد كه حريق در رايشتاك آلمان و آغاز جنگ جهانی سوم!
از 11 تا 13 سپتامبر نيز طرح توطئه ها برای حضور امريكا در افغانستان همينگونه پيش رفت و آنها كه جاده حضور نظامی امريكا در افغانستان را فراهم ساختند، در پاكستان آهسته و بی جنجال از مقامی به مقامی ديگر كوچ كردند، آنچنان كه ملاعمر و بن لادن از مخفيگاهی  به مخفيگاهی ديگر!
هموار كنندگان راه حضور امريكا در ايران، پس از پايان ماموريتی كه در حاكميت كنونی كشور و بنام دفاع از ارزش ها ايفا می كنند به كدام يك از اين دو گروه و در كدام نقطه از منطقه خواهند پيوست؟

فصل چهارم
نقش سازمان ای.اس.ای. پاكستان در عمليات تروريستی

  دولت آمريكا همواره و با آگاهی كامل از "تروريسم بين‌المللی” برای پيشبرد سياست خارجی خود بهره برداری كرده است و سرويس اطلاعاتی نظامی پاكستان را واسطه اين امر قرار داده است. طنز تاريخ اينجاست كه در حاليكه همه ميدانند شبكه القاعده بن‌لادن با پشتيبانی ای.اس.ای. پاكستان تشكيل شده، دولت بوش در هياهوی حوادث يازدهم سپتامبر از همين سازمان اطلاعاتی پاكستان ميخواهد كه "در مبارزه عليه تروريسم بين‌المللی” به آمريكا كمك كند.

روز سيزدهم سپتامبر يعنی دو روز پس از واقعه يازدهم سپتامبر، مطبوعات آمريكا خبر دادند كه يك هيئت بلندپايه پاكستانی به رياست ژنرال محمد احمد - رييس ای.اس.ای.- برای مذاكره با مقامات وزارت خارجه آمريكا به واشنگتن آمده است.

رسانه های گروهی آمريكايی چنين وانمود كردند كه دولت پاكستان اين هيئت را براساس دعوت رسمی دولت آمريكا و بعد از وقايع يازدهم سپتامبر به آمريكا اعزام نموده، در حاليكه واقعيت چيز ديگری است. براساس گزارش نيويورك تايمز رييس سازمان جاسوسی پاكستان "به هنگام وقايع تروريستی يازدهم سپتامبر" در ايالات متحده حضور داشت. براساس همين گزارش ژنرال احمد برای "مشورت های رسمی ادواری” با همتايان آمريكايی خود به آمريكا رفته بود. اما نيويورك تايمز به "فعاليتهايی كه وی درست يك هفته قبل از عمليات تروريستی در آمريكا انجام داده" اشاره نمی كند. به گزارش نيوزويك " ژنرال احمد به هنگام عمليات تروريستی در واشنگتن بوده و بدليل ممنوعيت پروازهای بين‌المللی همچون بقيه مسافران در آنجا ماند"

درواقع ژنرال احمد در چهارم سپتامبر 2001 يعنی يك هفته قبل از عمليات تروريستی در نيويورك و واشنگتن وارد آمريكا شد. اما تنها پس از حوادث يازدهم سپتامبر و اعلام دعوت بوش از پاكستان برای كمك به مبارزه عليه "تروريسم بين‌المللی” بود كه خبر جلسه 13 سپتامبر وی با مقامات وزارت امور خارجه آمريكا منتشر شد.

روزنامه نيويورك تايمز تاييد مي‌كند كه ژنرال احمد با ريچارد آرميتاژ معاون وزارت امور خارجه آمريكا در روزهای 12 و 13 سپتامبر پشت درهای بسته ملاقات كرده است. در همين روزها ژنرال احمد با سناتور ژوزف بيدن مسئول كميته قدرتمند سناتوری روابط خارجی نيز ديدار ميكند. بتدريج خبرهای گوناگونی از ديدارهای "مشورتی” كه ژنرال احمد با همقطاران آمريكايی اش در هفته قبل از وقايع واشنگتن و نيويورك داشته، منتشر شد. براساس اين خبرها احمد با مقامات سازمان جاسوسی آمريكا – سيا- ، پنتاگون و شورای امنيت ملی در اين دوران ملاقات و گفتگو می كرده است.

از مسائل مورد بحث در اين "ملاقاتهای مشورتی ادورای” هيچ خبری منتشر نشده است. آيا موضوع اين جلسات به نحوی از انحا مربوط به تصميماتی است كه در ديدارهای دوازدهم و سيزدهم سپتامبر اتخاذ شد و براساس آنها پاكستان برای دوران پس از يازدهم سپتامبر به همكار آمريكا تبديل شد؟ آيا برنامه ريزی جنگ در دستور اين جلسات بوده است؟

محور ای.اس.ای. – اسامه – طالبان
در نهم سپتامبر 2001 احمد شاه مسعود رهبر اتحاد شمال افغانستان ترور شد. اتحاد شمال و دولت بوش از دخالت احتمالی سرويس جاسوسی پاكستان در اين واقعه خبر دادند. اطلاعيه رسمی اتحاد شمال تاكيد كرد "محور ای.اس.ای. – طالبان و اسامه" ترور احمد شاه مسعود را بوسيله دو عرب سازمان داده بودند. ... ما معتقديم كه اتحاد مثلث اسامه بن‌لادن – طالبان و سرويس جاسوسی ارتش پاكستان در پشت اين واقعه ميباشد"

البته اگر اين اطلاعيه هم نبود قضيه اتحاد ميان طالبان – ای.اس.ای. و اسامه بن‌لادن برهمه عيان بود و از جمله در كنگره آمريكا با جزييات كامل مورد بحث قرار گرفته و اسناد آن منتشر شده بود. (به فصل سوم مراجعه شود)

  عليرغم آنكه دولت بوش از روابط بين اسامه بن‌لادن، طالبان و سرويس جاسوسی پاكستان و نقش آنها در ترور احمد شاه مسعود اطلاع داشت، دو روز قبل از وقايع يازدهم سپتامبر دولت بوش در جلسه وزارت امور خارجه تصميم گرفت "بصورت مستقيم" با سرويس اطلاعات نظامی پاكستان ای.اس.ای. همكاری كند.

رسانه های گروهی غربی از دخالت ای.اس.ای. در ترور احمد شاه مسعود بی اعتنا گذشتند و اين توطئه را حادثه ای عادی جلوه دادند. اين رسانه ها درباره ارتباط ترور مسعود با وقايع يازدهم سپتامبر كه سرانجام آن به اشغال افغانستان ختم شد هيچ پرسشی را مطرح نكردند. بدون هيچ بحث و گفتگويی پاكستان به مقام دوست و هم پيمان ايالات متحده ارتقا يافت.

تمام رسانه های گروهی آمريكا تقريبا همصدا با هم منطق فوق العاده عجيبی را مطرح كردند كه براساس آن چون پاكستان بر رهبران طالبان كه واشنگتن آنان را به پناه دادن بن‌لادن متهم مي‌كند نفوذ دارد، به همين دليل مسئولان آمريكايی از اين كشور تقاضای "همكاری” نموده‌اند.

درورای اعلام "مبارزه بر عليه "تروريسم بين‌المللی” دروغ بزرگی اختراع شده بود كه بنظر ميرسد بجز يك خبرنگار كسی آن را مطرح نكرد. اين خبرنگار هنگام مصاحبه مطبوعاتی كالين پاول در وزارت خارجه آمريكا در سيزدهم سپتامبر از او پرسيد: آيا ايالات متحده پاكستان را يك دوست ميداند يا اين كشور را آنطور كه در گزارش "الگو های تروريسم جهانی” عنوان شده محلی برای آموزش تروريستها؟ پاكستان را جزو كدام گروه بايد به حساب آورد؟"  پاسخ كالين پاول چنين بود: "ما فهرستی از اقداماتی را كه تشخيص داده ايم به نفع ماست  به دولت پاكستان ارائه داده ايم و از اين كشور خواسته ايم كه در اين موارد با ما همكاری كند. درمورد اين اقدامات امروز بعدازظهر با رييس‌جمهور پاكستان صحبت خواهيم كرد."

سندی كه خبرنگار به آن اشاره می كرد يكی از سندهای منتشره از جانب وزارت خارجه امريكاست. بعبارت ديگر اسناد رسمی خود دولت آمريكا جواب بی ربط آقای پاول را نقض می كند. ما عينا قسمتی از اين سند رسمی را نقل ميكنيم : "... پاكستان به طالبان از لحاظ تجهيزات، سوخت، منابع مالی و همكاری و مشاورت نظامی كمك مي‌كند. پاكستان مانع نمی شود كه تروريستهای اين كشور به افغانستان رفته و در كنار طالبان بجنگند. حكومت اسلام‌آباد در جهت محدود كردن فعاليتهای بعضی از مدارس علميه كه در خدمت گرفتن نيرو برای تروريستها هستند هيچ مانعی نگذاشته است."

اين اسناد بدون هيچ نوع شبهه‌ای ارتباط بين رييس‌جمهور پاكستان ( وهمچنين سرويس جاسوسی پاكستان) را با "تروريسم بين‌المللی” تاييد ميكنند. و انگاه دولت بوش به دنبال "كمك" كسانی نظير سرويس جاسوسی پاكستان است كه خود آن را حامی تروريستها ميداند. درخواستی كه شايد ابلهانه باشد اما با اهداف استراتژيك واشنگتن در آسيای مركزی و خاورميانه همآهنگی دارد.

جلسه سيزدهم سپتامبر وزارت امور خارجه كه بين معاون وزارت امور خارجه ريچارد آرميتاژ و ژنرال محمود احمد در پشت درهای بسته برگزار شد، در برنامه ريزی جنگ نقشی مهم بازی كرد. "آقای ريچارد آرميتاژ معاون وزارت امور خارجه فهرست تدابيری را كه دولت پاكستان بايد براساس خواست واشنگتن اتخاذ كند در اختيار رييس ای.اس.ای. قرار داده است"  "بعد از يك مكالمه تلفنی بين كالين پاول وزير امور خارجه آمريكا و پرويز مشرف رييس‌جمهور پاكستان سخنگوی وزارت امور خارجه اعلام كرد كه "پاكستان قول همكاری داده است" كمی بعد در همان روز سيزدهم سپتامبر رييس‌جمهور جرج بوش اعلام كرد پاكستان قبول نموده با ما در مورد تعقيب كسانی كه اين حمله ناجوانمردانه برعليه آمريكا را انجام داده اند همكاری نمايند.

ماموريت رييس سازمان جاسوسی پاكستان در افغانستان
در همان روز سيزدهم سپتامبر پرويز مشرف رييس‌جمهور پاكستان قول ميدهد كه رييس ای.اس.ای. را به افغانستان اعزام نمايد تا با طالبان و برای استرداد بن‌لادن مذاكره نمايد. بدنبال اعلام اين مطلب كه تصميم آن احتمالا به درخواست واشنگتن در ديدار بين آرميتاژ و ژنرال احمد گرفته شد، رييس سازمان جاسوسی پاكستان به اسلام آباد برای سازمان دادن ماموريتی ناممكن مراجعت مي‌كند.

"ژنرال احمد به درخواست امريكاييها به قندهار در افغانستان رفت و درخواست گستاخانه خود را با محمد عمر رهبر طالبان در ميان گذاشت و از وی خواست كه يا بايد بن‌لادن را تحويل دهد يا آنكه آمريكا و متحدانش جنگ برعليه طالبان را آغاز ميكنند."

دوبار مذاكرات ژنرال احمد و طالبان نتيجه ای نداد و با شكست مواجه شد. در عين حال "شكست" اين مذاكرات درمورد استراد بن‌لادن خود جزيی از برنامه ريزی امريكاييان برای شروع به جنگ و دخالت نظامی در منطقه بود. يعنی درصورتيكه طالبان حاضر ميشد بن‌لادن را تحويل دهند جنگ برعليه "تروريسم بين‌المللی” از مهمترين توجيه خود محروم ميشد و در آن موقع اگر جنگی برعليه افغانستان صورت ميگرفت مشخص ميشد كه اين حمله براساس منافع استرتژيكی- اقتصادی آمريكا قبل از وقايع يازدهم سپتامبر برنامه ريزی شده است. همزمان با اين وقايع مقامات بلندپايه پنتاگون و وزارت خارجه آمريكا جهت بررسی نهايی نقشه جنگ به اسلام اباد رفت و آمد ميكردند. يكشنبه قبل از شروع بمباران شهرهای اصلی افغانستان (يكشنبه قبل از هفت اكتبر) ژنرال احمد از پست خود تحت عنوان "جابجايی عادی " بركنار شد. بعدا مشخص شد كه وی به مقام بسيار مهم فرمانداری پنجاب در مرزهای غربی با هند منصوب شده است.

حلقه مفقوده
چند روز بعد از بركناری ژنرال احمد ، روزنامه تايمز هند در مقاله ای كه تقريبا تمام روزنامه های غربی آن را نديده گرفتند؛ روابط ميان ژنرال احمد و محمد عطا مسئول حادثه تروريستی يازدهم سپتامبر را برملا ساخت. برای كسانی كه در پی درك واقعيت يازدهم سپتامبر هستند از بسياری جهات اين مقاله حلقه مفقوده زنجيری است كه آنان را به حقيقت رهنمون مي‌كند. تايمز هند در شماره نهم اكتبر 2001 مينويسد "درحاليكه سخنگوی دولت پاكستان وانمود مي‌كند ژنرال احمد رييس ای.اس.ای. روز هشتم اكتبر تقاضای بازنشستگی كرده است(روزی كه امريكاييها بمياران افغانستان را شروع كردند) منابع كاملا اگاه روز سه شنبه نهم اكتبرتصديق كردند كه ژنرال احمد بدليل اسنادی كه احتمالا هند در مورد رابطه وی با يكی از عاملان عمليات تروريستی يازدهم سپتامبر افشا نموده از كار بركنار شده است. مقامات آمريكايی بعد از آگاهی از اينكه ژنرال احمد بواسطه "عمر شيخ" مبلغ صدهزار دلار به يكی از هواپيماربايان يعنی محمد عطا پرداخت كرده است بركناری وی را خواستار شدند. مقامات دولتی تاييد ميكنند كه هند نقش بسيار مهمی در افشای اين مسئله ايفا نموده است. اين مقامات بدون ذكر جزييات مسئله اذعان دارند كه اطلاعاتی كه هند مخصوصا در رابطه با تلفن جيبی عمرشيخ افشا نموده به اف.بی.آی. كمك موثری در كشف اين ارتباط نموده است. وجود رابطه مستقيم بين سازمان ای.اس.ای. و عمليات تروريستی يازدهم سپتامبر ميتواند پيامدهای سنگينی بدنبال داشته باشد. ايالات متحده نميتواند باور كند كه ديگر نظاميان بلندپايه پاكستان درجريان اين ارتباط نبوده اند. شواهد وجود توطئه ای وسيع ميتواند اعتماد ايالات متحده را در مورد مشاركت پاكستان در اتحاد ضدتروريستی خدشه دار كند"

براساس تحقيقات اف.بی.آی. محمد عطا هواپيماربايی است كه اولين برج ساختمان تجارت جهانی را مورد هدف قرار داده و احتمالا وی طراح عمليات بوده است. مقاله تايمز هند براساس اطلاعات رسمی تهيه شده كه سرويس اطلاعاتی هند رسما به واشنگتن ارائه داده است. خبرگزاری فرانسه در دهم اكتبر 2001 در همين مورد چنين گزارش ميدهد: برپايه اطلاع يك مقام بلندپايه دولتی هند به خبرگزاری فرانسه ارتباط ژنرال احمد با محمد عطا و انتقال پول به نامبرده جزيی از اطلاعاتی است كه هند رسما به مقامات آمريكايی داده است. وی ميگويد: "اطلاعاتی كه ما به ايالات متحده داده ايم خيلی بيش از دادن يك برگه اطلاعاتی ساده بود كه روابط يك ژنرال "شرور" را با يك اقدام تروريستی نشان دهد"

تحقيقات بعدی اف.بی.آی. اطلاعات سرويس اطلاعاتی هند در مورد ارتباط سرويس مخفی پاكستان - ای.اس.ای. – با تروريستها و انتقال پول بدانان را تاييد كرد.

اف.بی.آی. بدون اينكه به ارتباط ای.اس.ای. با تروريستها اشاره كند به مشخص شدن افرادی اشاره ميكند كه با بن‌لادن مرتبط بوده اند و در حقيقت حواله كنندگان پول به تروريستها می باشند. مسولان اف.بی.آی. در رابطه با حوادث يازدهم سپتامبر به اژانس ا.ب.ث نيوز اعلام كردند كه آنها توانسته اند منبع صدهزار دلار پولی را ردگيری كنند كه از بانكهای پاكستانی به دو بانك در فلوريد به حسابهای محمد عطا متهم به هواپيماربايی واريز شده است. امروز صبح (29 سپتامبر) مجله تايمز نوشت كه بخشی از اين مبلغ تنها چند روز قبل از عمليات تروريستی به آمريكا رسيده است و ميتوان بدون ترديد منشا آن را كه افراد مرتبط با بن‌لادن هستند پيگيری نمود. تمام اين كشفيات تا اين لحظه نتيجه تحقيقاتی  است كه اف.بی.آی. انجام داده و رهبر توطئه و فرستندگان پول و كسانی كه برنامه ريزی و هماهنگی عمليات تروريستی را بعهده داشته اند رديابی كرده است.

آيا سرويس اطلاعات نظامی پاكستان در جريان توطئه بوده است؟

افشاگری های "تايمزهند" و تاييد اف.بی.آی. از چند جهت قابل بررسی است و نشاندهنده آن است كه نه تنها رييس سازمان ای.اس.ای. (مظنون به فرستادن پول) و رهبر تروريستهای مركز تجارت جهانی محمد عطا با هم رابطه داشته اند، بلكه بقيه رهبران ای.اس.ای.. هم احتمالا با تروريستها مرتبط بوده اند. تايمز هند تاكيد مي‌كند كه يازدهم سپتامبر يك "تروريسم خودجوش" نيست كه توسط يك هسته از شبكه القاعده انجام شده باشد. اين عمليات مطمئنا توسط يك گروه امنيتی برنامه ريزی و هماهنگی شده كه منشا آن ای.اس.ای.. پاكستان است. همچنين اين مقاله سعی مي‌كند دليل حضور ژنرال احمد و هيئت نمايندگی سرويس اطلاعاتی پاكستان را از يك هفته قبل از عمليات تروريستی در آمريكا پيگيری نمايد و از اين احتمال پرده برميدارد كه آنان طی اين مدت با تروريستها در تماس بوده اند. اما عليرغم آنكه تحقيقات اف.بی.آی. شركت پاكستان در عمليات تروريستی يازدهم سپتامبر را تاييد می نمايد دولت بوش با تكيه به همكاری دولت پاكستان قصد "مبارزه برعليه "تروريسم بين‌المللی” را دارد.

در اينجا لازم است ياداوری كنيم كه ژنرال احمد با حمايت ايالات متحده به رياست سرويس اطلاعاتی پاكستان منصوب شد. احمد از سال 1999 بمثابه رييس ای.اس.ای.. با همتايان آمريكايی خود در سازمان سيا ، سرويس اطلاعات دفاعی آمريكا - د.ای.آ. - و پنتاگون رابطه مسقيم داشت. همچنين بايد يادواری كرد كه از پايان جنگ سرد تا كنون سازمان ای.اس.ای.. بعنوان سكوی پرتاب "عمليات مخفی سيا در كشورهای حوزه بالكان ، قفقاز و آسيای مركزی را عمل كرده است"

بعبارت ديگر ژنرال احمد در خدمت منافع ايالات متحده قرار داشت. بركناری مشكوك وی كه براساس دستور واشنگتن صورت گرفت نميتواند برآمده از يك اختلاف بنيادين سياسی باشد. اگر پشتيبانی ايالات متحده از طريق ای.اس.ای.. پاكستان نبود، طالبان به هيچ عنوان نميتوانست در افغانستان حكومت تشكيل دهند. مجله جنيس ديفنس در همين رابطه است كه مينويسد: "نيمی از مهمات و قوای كمكی به طالبان از طريق پاكستان و بوسيله سازمان ای.اس.ای.. وارد افغانستان ميشدند، سازمانی كه از حمايت ايالات متحده برخوردار بود. "

علاوه براين قتل رهبر اتحاد شمال احمد شاه مسعود – كه احتمالا ای.اس.ای.. در آن دست داشت به هيچ عنوان در سياست خارجی ايالات متحده تاثير نگذاشت. ايالات متحده از پايان دهه هشتاد در جهت تضعيف احمد شاه مسعود عمل كرد و در اين مسير گاه از طالبان و گاه از گروههای شيعی مذهب و گلبدين حكمتيار بهره ميگرفت. دليل ديگر مخالفت آمريكا حمايت مسكو از مسعود بود. بعد از ترور مسعود اتحاد شمال به چند شاخه تقسيم شد. اگر مسعود زنده ميماند پس از سقوط طالبان براثر بمباران آمريكايی ها، وی ميتوانست در راس حكومت قرار گيرد.

همانطور كه كميته روابط خارجی مجلس نمايندگان آمريكا تاييد ميكند كمك آمريكايی ها به طالبان از طريق ای.اس.ای. پاكستان و بن‌لادن، بخشی از سياست حكومت ايالات متحده در دوران پس از پايان جنگ سرد است. و چنانكه در گزارش 12 ژوييه مجلس نمايندگان آمريكا به صراحت گفته ميشود: "درتمام اين مدت ايالات متحده آمريكا از طالبان پشتيبانی و حمايت مالی نموده است ..... در پاكستان يك حكومت نظامی زير رهبری رييس‌جمهور مشرف وجود دارد كه در حال مسلح كردن طالبان تا دندان است ...... اجازه بدهيد اضافه كنم كه كمكهای آمريكا همواره به قسمتهای اشغلی توسط طالبان سرازی مي‌شود ..... ما از طالبان پشتيبانی ميكنيم به همين دليل كمكهای ما فقط متوجه اين گروه است ..... و زمانی كه ديگران از خارج سعی ميكنند به بقيه مناطق كمك برسانند وزارت خارجه ما با برنامه های آنان مخالفت مي‌كند .... همزمان با اين مسايل پاكستان به يك عمليات بزرگ جهت تجهيز دوباره طالبان دست زده است كه ميتواند شكست تمام نيروهای ضدطالبان را در منطقه درپی داشته باشد."