ریشه های
واکنش
منفی و
رو به
گسترشی
که نسبت
به زبان
و تاریخ
اعراب در
دو نسل
پس از
انقلاب و
تاسیس
جمهوری
اسلامی
وجود
دارد، در
بسیاری
از سیاست
های
فرهنگی و
اقتصادی
و نظامی
و ... از
یکسو و
ستیزی که
با تاریخ
پیش از
اسلام در
ایران از
سوی
حکومت
دنبال می
شود
نهفته
است.
نشانه و
دلائل
بسیار
است. از
جمله در
سخنرانی
های
روحانیون
حاکم، در
خطبه های
نماز
جمعه ها،
در
برنامه
های صدا
و سیما،
در تحمیل
اسامی
اسلامی
به
خانواده
ها برای
نامگذاری
نوزادان،
در تخت
جمشید
ستیزی و
امام
زاده
پرستی.
بحث ما،
نه ریشه
یابی و
نشان
دادن
بازتاب
مسئله
ایست که
در بالا
به آن
اشاره
شد، بلکه
بحث بر
سر حکمی
است که
چند روز
پیش آقای
خامنه ای
برای
آملی
لاریجانی
برای
ریاست بر
مجمع
مصلحت
نظام
صادر و
در رسانه
ها منتشر
شد. این
حکم نیز،
خود
مصداقی
است از
آنچه در
بالا
نوشتیم.
شاید
آقای
خامنه ای
خواسته
حکمی
صادر کند
که مردم
از آن سر
در
نیآورند
و خواص
حکومتی
سر در
آورند که
این خود
نوع
دیگری از
سانسور
است،
شاید
خواسته
مانند
سخنرانی
هائی که
می کند
حرفی چند
پهلو
بزند تا
او بعدا
بتواند
روی
تفسیرهای
مختلف آن
مانور
کند.
نمیدانیم
هدف
واقعی اش
چه بوده،
اما
توصیه می
کنیم این
حکم را
بخوانید
و ما
البته
زحمت
اکثریت
خوانندگان
را کم
کرده و
دو لغت
عربی آن
را ترجمه
کرده
ایم:
تنسیق
و
مُتَمحّض
(یعنی
سازماندهی
و
تمرکز).
مگر آقای
آملی
لاریجانی
قرار است
رئیس
مجمع
مصلحت
عراق یا
سوریه و
یا
عربستان
شود؟ این
چه فضلی
است که
مثل یک
ایرانی
ننویسید
سازماندهی
و متمرکز
و بجای
آن تنسیق
و متمحض
نوشته
شود؟ و
منظور
اصلی را
هم چند
پهلو
مطرح
کنید؟
عیبی
دارد که
نوشته
شود: تا
تعیین
ریاست
جدید قوه
قضائیه
شما امور
این قوه
را
سازماندهی
کنید و
متمرکز
سازید تا
آن را
تحویل
رئیس
جدید قوه
قضائیه
که بزودی
تعیین
خواهم
کرد
بسپارید.
و یا در
مجمع
مصلحت
تمرکز را
دنبال
کنید و
سازماندهی
نوینی را
مطابق
نظرات من
بوجود
آورید که
لابد این
نظرات
تبدیل
مجمع
مصلحت به
نهادی با
اختیارات
مجلس
سنای
شاهنشاهی
است. چرا
عربی؟
چرا چند
پهلو؟
چرا هراس
از گفتن
صریح و
به فارسی
سلیس
نظرات؟
آقای
خمینی هم
عربی را
بهتر از
آقای
خامنه ای
میدانست
و هم
دانش و
مدارج
مذهبی اش
بسیار
بیشتر از
ایشان
بود اما
اگر تمام
احکام و
سخنرانی
های او
را
بخوانید
ممکن
نیست
حکمی و
نثری از
اینگونه
که آقای
خامنه ای
صادر
کرده
پیدا
کنید.
هنر او
نه فضل
عربی
فروشی،
بلکه سخن
گفتن به
زبان
توده
مردم
ایران
بود.
اینگونه
است که
مردم
واکنش
نشان
میدهند
به زبان
و تاریخ
عرب و
اسلام.
متن حکم
رهبر
جمهوری
اسلامی
را نیز
در همین
شماره
پیک نت
منتشر
کرده
ایم. |