عنوان اول پیک نت 26 خرداد

اگر یک "مترسک" هم

جای همتی بود، باید به او

 رای داد تا رئیسی متوقف شود

مجید انصاری از جمله ورزیده ترین و آگاه ترین روحانیون جمهوری اسلامی است که فعلا عضو مجمع مصلحت نظام نیز هست. او علم اقتصاد را می داند و از زیر و بم حکومت نیز با خبر است. دیدار چند ساعته اش به همراه اسحاق جهانگیری با رهبر جمهوری اسلامی پیش از انتخابات 92 با پرونده قطوری از اوضاع اقتصادی و سیاسی کشور که می رفت تا به انفجار ختم شود، موجب شد تا زمینه آزادی مشروط آن انتخابات فراهم شود. آن انتخابات پس از رد صلاحیت هاشمی رفسنجانی و در میدان ماندن روحانی انجام شد و روحانی رئیس جمهور شد اما از همان فردای پیروزی یک دولت سایه و برخوردار از قدرت مالی و نظامی و تبلیغاتی علیه وی بسرعت سازماندهی شد. این قدرت مانع اجرای برجام شد، شورش ناکام دیماه 96 را با هدف سرنگونی روحانی سازمان داد و زمینه را برای روی کار آمدن ترامپ فراهم کرد، تصویب فاتف را گروگان گرفت، پولهای به غارت برده شده را به مشهد منتقل کرد و "حلقه مشهد" را برای انتخابات 1400 تشکیل داد. درهای صدا و سیما به روی روحانی بسته شد و به روی جبهه پایداری گشوده. از یک طرف گلوی مردم را با گرانی و احتکار و بازی با دلار در بازار بورس گرفتند و از طرف دیگر بی امان مردم را زیر بمباران تبلیغاتی گرفته و دولت را بعنوان متهم این وضع معرفی کردند. جبهه پایداری مار خورده افعی شده ای بود که ضربه انتخابات 76 را خورده بود و با جان سختی توانست دوران خاتمی را بسر آورد، البته با انواع حوادث و جنایات. آنها در فرماندهی سپاه نفوذ کردند، در بیت رهبری سکاندار شدند، سیما را دراختیار گرفتند اما ضربه ای که با بیانیه هاشمی در انتخابات مجلس خبرگان خوردند برایشان مسجل شد که تا هاشمی از سر راه برداشته نشود حتی با داشتن همه این امکانات نخواهند توانست حاکم مطلق شوند. قتل هاشمی در دستور کارشان قرار گرفت. پرونده این قتل را روحانی در اختیار رهبر جمهوری اسلامی قرار داده اما به توصیه شخص او مهر سکوت بر لب زده است. هدف را درست تشخیص دادند. هاشمی اگر امروز درحیات بود با دو خط نامه خطاب به مردم و یا با یک مصاحبه ویدئویی همه کاسه و کوزه های آقایان را می شکست. مردم امروز نمیدانند از کجا خوردند و چرا و چگونه؟ به این دلیل که هر روزنه اطلاع رسانی را در این سالها به روی مردم بستند و حتی به رئیس جمهور وقت ندادند در سیما با مردم صحبت کند. در ادامه همین بستن روزنه ها، انتخابات کنترل شده 1400 را ترتیب دادند، چنان که مبادا نامزدی در میان نامزدهای ریاست جمهوری باشد که به یکباره دهان گشوده و از رئیسی بخواهد درباره گورستان خاوران به مردم توضیح بدهد. گورستانی که یک "گردان" زندانی سیاسی اعدام شده با حکم رئیسی در آن زیر خاک خفته اند. رئیسی اگر رئیس جمهور شود شخم زدن این گورستان و سرکوب خانواده قربانیان و سپس تبدیل آن به یک محل مسکونی با آپارتمان های ارزان قیمت را خواهد داد. آن دسته از خانواده قربانیان در خاک خفته در خاوران این روزها در مصاحبه با بی بی سی و ایران اینترنشنال بر طبل تحریم می کوبند و آن سیاسیون چپ که داعیه خونخواهی آن قربانیان را دارند و در این روزها به تحریم پیوسته و یا ماست در دهان گرفته و سکوت کرده اند، همه باهم غفلت کرده و می کنند.
جبهه پایداری که بنیانگذارش مصباح یزدی است و مجتبی خامنه ای از شاگردان او، قدرت را قبضه کرده اند و تنها چند گام دیگر تا رسیدن به نقطه پایان و ختم انقلاب و جمهوریت فاصله دارند. تمام غفلت و فرصت سوزی های طرفداران تغییرات و اصلاحات درست در همینجاست که نرفتند به میان مردم و این حقایق را حداقل در همین روزها بگویند، نتوانستند درک کنند که اگر بجای همتی، حتی یک "مترسک" هم در مقابل رئیسی قرار گرفته بود باید با حمایت از این مترسک بازی را بهم زده و مانع آخرین گام های حجتیه و یا پایداری شوند. در رویاهای روشنفکرانه باقی ماندند، چنان که چوب این غفلت را در آینده نزدیک از دارو دسته ای که برسر کار خواهند آمد خواهند خورد. آنچنان که پای برخاستن نداشته باشند. دادگاه های کودتای 88 سایه کمرنگی از آن آینده ایست که در صورت رئیس جمهور شدن رئیسی در پیش است. مجید انصاری در سخنانی که می شنوید از "ما" سخن می گوید و می پرسد و این "ما" همان است که دربالا خواندید.
شاید بخشی از انگیزه انفعال اصلاح طلبان و فعالان سیاسی عمدتا داخل کشور این باشد که امکاناتی برای تبلیغ نیست و زمان نیز از دست و فرصتی برای تبلیغ و معرفی همتی به مردم نیست. آنها فراموش کرده اند این وظیفه سیاسی را که "برُد" بخشی از تلاش سیاسی است نه همه آن. بخش دیگر مربوط به قضاوتی است که مردم پس از یک اشتباه درباره خود و رهبران سیاسی می کنند. اعتبار سیاسی در همین نکته است. یعنی دیدن و گفتن حقیقت و خواستن عمل از مردم. حتی در تنگ ترین محدوده زمانی. در مرحله دوم جنگ با عراق، آن احزاب و سیاسیونی نامشان در تاریخ جمهوری اسلامی می ماند که در همان زمان و با قبول خطرات حکومتی با ادامه جنگ مخالفت کردند و آن را هم اعلام کردند. حتی به قیمت جانشان! اینست آن سیاستی که نیرو می آفریند و احزاب و افراد سیاسی هویت ملی و ماندگار می بخشد.

جدال 40 و چند ساله

برای رسیدن به حکومت اسلامی

بحث بر حکومت یا جمهوریت، از همان دوران انقلاب و پیش از سرنگونی رژیم شاه جریان داشت. پشت شعار "حکومت" حجتیه قرار داشت و شماری از روحانیون مرجع در قم و مشهد نیز از آن حمایت می کردند. از جمله آیت الله شریعتمداری که ساکن قم بود و گویا مرجع اعلم نیز بود. پشت شعار جمهوری آیت الله خمینی قرار داشت و بالاخره کار به آنجا کشید که آیت الله خمینی اعلام کرد "جمهوری اسلامی نه یک کلام بیشتر و نه یک کلام کمتر". کشاکش با این "تشر" آیت الله خمینی فرو خوابید زیرا نه حجتیه و امثال مصباح یزدی قدرت و جسارت ایستادن در مقابل خمینی را داشتند و نه مردم به حرف آنها اهمیت میدادند. اما آن "تشر"  و این "اهمیت ندادن" به معنای از میان بدر رفتن طرفداران حکومت نبود. پس از انقلاب طرفداران حکومت ابتدا به زعامت آیت الله شریعتمداری در تبریز قیام کردند و چند روی نیز تبریز را در اختیار گرفتند که دولت مستعجل شد و خیلی زود بساطشان جمع شد. از آن پس طرفداران حکومت که در بالا به آنها اشاره شد بسیار دقیق و سازمان یافته رخنه در نهادهای حکومتی را با اسامی مختلف برای کار علنی سازمان دادند و آغاز کردند. این رخنه امروز به آنجا رسیده که علنی ترین سازمان طرفدار حکومت با نام علنی جبهه پایداری از میان فرماندهان سپاه عضو گیری کرده، صدا و سیما را در اختیار دارد، در عمق بیت رهبری رخنه کرده، شورای نگهبان را در اختیار گرفته، مجلس و قوه قضائیه را بُرده و برای سنگر بعدی که ریاست جمهوری باشد خیز برداشته است. این کشاکش و رخنه 40 و چند سال ادامه داشته تا به امروز رسیده است. عکس بالا از معدود عکس هائی است که از اولین تظاهرات تبریز با شعار "حکومت" همراه با عکس آیت الله شریعتمداری یافته ایم.

من، شیخ مهدی کروبی

به ناصر همتی رای خواهم داد

حریق رو به گسترش در نجف

حریقی در بخش قدیمی شهر نجف که اماکن مذهبی تشیع نیز در آن محدوده قرار دارد آغاز شده است.

تا لحظه انتشار این خبر این حریق درحال گسترش بوده و بیم سرایت آن  به برخی اماکن تجارتی و بعضی پاساژهای بزرگ گزارش شده است. دلیل حریق معلوم نیست و از استان های همجوار نجف واحدهای آتش نشانی به محل حریق اعزام شده است.

راه توده 791 منتشر شد

هفته نامه راه توده - شماره 791 (چهارشنبه 25 خرداد 1400) منتشر شد و مطالب آن علاوه بر سایت این نشریه، روی فیسبوک و کانال تلگرام راه توده نیز قرار گرفت. سرمقاله این شماره نیز به انتخابات 1400 و سه عامل بازدارنده هر تحولی در جمهوری اسلامی اختصاص دارد. بخش دیگری از خاطرات محمدعلی عموئی از فعالیت پس از انقلاب حزب توده ایران و دوران زندان در جمهوری اسلامی در این شماره منتشر شده است. در این شماره مقالاتی نیز می خوانید با عناوین زیر:

خوش باوری پنهان در پشت سیاست تحریم، بیراهه تحریم، حکومت را به کجا می برد؟، نا امنی و بحران با رئیس جمهوری تحمیلی حل نمی شود، شورای نگهبان پشت درهای بسته مصلحت قدرت را می سنجد، عراق توپ در گردش میان حوادث منطقه، غارت جهان را اقتصاد دانهای سرمایه داری تئوریزه می کنند، تجاوزهای ترکیه در عراق و سوریه باید متوقف شود، کشتار مذهبی را شاهان صفویه آغاز کردند، کیانوری را انقلاب 57 به رهبری حزب توده ایران رساند (بخش پایانی پرسش و پاسخ در سمینار 80 سالگی حزب توده ایران) و بالاخره جدال 40 و چند ساله برای تبدیل جمهوریت به حکومت در جمهوری اسلامی.

فعالیت اوباش برای خانه نشین کردن مردم

چهار گزارش از

فضای انتخاباتی در شهرها

اتحاد متزلزل 7 کشوربزرگ

سرمایه دار جهان علیه چین

ونگه ولت - ترجمه رضا نافعی

عنوان اول پیک نت 25 خرداد

شکاف درجبهه تحریم انتخابات1400

عدو شد سبب خیر

مصلحی کم عقل

آمد خدمت کند، ضربه زد

مردم ایران

با دل پر خون بروید پای صندوق رای

تاج زاده:

3 سئوال کلیدی مردم

در برابر رهبر جمهوری اسلامی

روزنامه جمهوری اسلامی:

ایران گرفتارقحط الرجال نیست

که رئیس‌جمهورش اینها بشوند!

عنوان اول پیک نت 24 خرداد

 روزهائی که می تواند

نتیجه انتخابات را زیر و رو کند

حیدر مصلحی میخواهد با ابراهیم رئیسی باز گردد

اسرائیل برای نفوذ

از همین تفکرات احمقانه استفاده کرد

سومین مناظره 1400

با حمایت و رای به همتی

بازی‌حکومت را میتوان‌بهم زد

او که تلفن دراختیار دارد چرا پیام را تلفنی نخوانده؟

در قبول و تفسیر

بیانیه موسوی عجله نباید کرد!

نا امیدی نماینده روسیه

گره خوردن مذاکرات وین

با سرنوشت انتخابات 1400

نگاهی به گزارش رئیس سابق موساد

رخنه اسرائیل در حساس ترین

نهادهای امنیتی ج. اسلامی!