1- برخی از جوانان مي‌گويند مدل اُكرائينی را مي‌خواهيم. من مي‌گويم اگر مدل اُكرائينی را هم مي‌خواهيد، اول بايد بياييد در انتخابات شركت كنيد. اگر نامزدتان را رد كردند، اينجا را اُكرائين بكنيد، نه اين كه در خانه بنشينيد و بگوييد ما اُكرائين مي‌خواهيم بشود. بعضی از دوستان به ما مي‌گويند شما بي‌خودی مي‌ترسيد از جناح راست، افكار عمومی جهانی و اينترنت و فشار آمريكا و اروپا به گونه‌ای است كه نمي‌گذارد اينها هيچ كار خلافی بكنند، من پاسخم اين است كه آقا! مي‌شود همه‌ی اينها را جمع كرد و بسيج كرد كه فشار بياورند به اين اقتدارگراها كه ما فعلاً يك انتخابات آزاد برگزار كنيم، بقيه‌اش پيش‌كش.2- من به بعضی از دوستان ‌گفتم اگر من به جای رهبری بودم پيام نوروزی را امسال به دعوت از هركسی كه به قانون اساسی التزام دارد اختصاص مي‌دادم كه: بياييد ثبت نام كنيد، كشور مال خودتان است. ملت بيايند حاكم بشوند بر كشورشان، هم ايران نجات پيدا كند، هم ثبات سياسی ما حفظ شود و هم بتوانيم جايگاه خود را در منطقه حفظ كنيم و يك الگوی بهتر در جهان ارائه كنيم. 3- به جای اينكه به خيابان فكر كنيم بهتر است به صندوق رای فكر كنيم. در هيجدهم تير جنايتی كه آنها كردند كافی بود تا خيلی چيزها در اين مملكت اصلاح شود، اما تا دانشجويان به خيابان ريختند، آنها طلبكار شدند. يعنی كشت و كشتاری راه انداختند كه معلوم نبود كار چه كسی بود و بعد آمدند و گفتند می‌خواهيم مملكت را نجات دهيم. به نظر من اگر دانشجويان يك ماه از دانشگاه خارج نمی‌ شدند و از دانشجويان دانشگاههای ديگر دعوت می‌كردند كه هر روز بروند و از آنجا بازديد كنند و با مردم ارتباط برقرار می‌كردند خيلی چيزها تغيير می‌كرد.

اسناد و نشانه های دهها نمونه تجاوز به دانشجويان و زندانيان برای شکنجه و اعتراف گيری وجود دارد که سنت های اجتماعی مردم مانع انتشار اخبار آن است. با گشودن اين بخش از پرونده زهرا کاظمی، بايد گريبان شکنجه گرانی را گرفت که با آگاهی از همين سنت های اجتماعی روح و روان زندانيان را در هم شکستند و اعتراف گرفتند.

دو سئوالی كه قصد انتشار آن موجب توقيف وقايع اتفاقيه و جمهوريت شد
2 سئوال ممنوعه شيرين عبادی
در دادگاه قتل زهرا كاظمی:

 شهريور

اگر دست از سر مردم بردارند
نحسی سال بدر شده!

تهران- پارك لاله- مردم به پيروی از سنت و آئينی كه نه با اسلام آمد و نه با جمهوری اسلامی، ديروز را، حتی برای ساعاتی از روز هم شده از خانه بيرون زدند و هر كجا كه سبزه و آبی بود سفره پهن كردند. يادگاری از دوران زرتشت و زرتشتيان. نمودی از نياكان و پاكان. سيزده نوروز پشت سر ماند. اميد كه زلزله ای ايران را نلرزاند، سيل و برف خانه و كاشانه مردم را ويران نكند، حاكمان جنگی را به ملت تحميل نكنند و دست از سر مردمی كه به اميد به در كردن نحسی سيزده  به پارك و كوه و كمر رفتند بردارند.        عكس ايسنا - خسن غريب