نمی گويم نظرات خود را در مورد اسرائيل عوض کنيد، يا هولوکاست را نفی نکنيد؛ يا... می خواهم بگويم دارای هر ايدئولوژی که باشيد استراتژی اشتباهی را در پيش گرفته ايد. استراتژی دنيای امروز مبارزه اقتصادی است و جنگ ما را ويران خواهد کرد. بحث ترس نيست. من شما را شجاع فرض می کنم، اما برخی اوقات شجاعت دودمان ملتی را بر باد می دهد. اين به هلاکت رساندن خود است. روی مردم (برای جنگ) نمی توان حساب کرد، چرا که استراتژی جنگی آمريکا روی زمين نخواهد بود و تنها ضربات پياپی هوايی انتظار می رود. پس فکر خاکريز نباشيد که حتی اگر ميليونها نفر پشت اين خاکريزها باشند باز هم بازی را باخته ايم.
قائم مقام را همه خوب می شناسيم. زمانی که شاه مقتدر قاجار به تحريک فرماندهان نظامی می خواست جنگی را با يکی از کشورهای همسايه(روسيه) آغاز کند چنين گفت: مالياتی که دولت روسيه می گيرند چقدر است؟ شاه برآشفت از اين سئوال و پاسخ داد: ششصد کرور. قائم مقام گفت: شاهنشاها مالياتی که ما می گيريم چقدر است؟ شاه گفت: شش کرور. امير ادامه داد:
جنگ شش کرور و ششصد کرور نه شرط عقل است.
قائم مقام در ميان ما نيست و تحليل اين گفته پر معنی بماند برای بعد. اما چرا نبايد سئوال او را تکرار کرد که:
آقای رئيس جمهور! مالياتی که آنها می گيرند چقدر است؟ مالياتی که ما می گيريم چقدر است؟ به خدا اين جنگ نه شرط عقل است.
به فرض که تنگه هرمز را ببنديم. به فرض که تلاويو را با خاک يکسان کنيم. آقای رئيس جمهور! تنها با چند صد حمله هوايی آمريکا صدها ميليارد دلار خسارت به بار خواهد آمد که جبرانش دهها سال طول می کشد. مراکز اتمی، پالايشگاهها و فرودگاهها روی هم چقدر می ارزند؟ مطمئن باشيد که با بستن تنگه هرمز - البته اگر توانش باشد- امنيت انرژی دنيا به خطر می افتد و همه به جان ما خواهند افتاد. شما همه را با اين استراتژی عليه کشور خواهيد شورانيد.
شجاعت داشته باشيد و مملکت را به دم تيغ نسپاريد. باور کنيد که درغير اينصورت اوضاع آشفته تر خواهد شد.
شمارش معکوس بوش شروع شده است. اين تشويش اذهان عمومی نيست، بلکه تنوير افکار عمومی است. کشور به حمله آمريکا اصلاح نمی شود، بلکه ويران می شود. بايد از ويرانی جلوگيری کرد.

"گروهی از نمایندگان دمکرات و جمهوری خواه کنگره آمریکا، برای تصویب قانونی که حمله به ایران را بدون اجازه کنگره ممنوع می‌سازد، تلاش کردند."
تیتر خبر در روزنامه های ایران بسیار فریبنده بود: "طرح کنگره برای محدود کردن اختیار بوش در حمله به ایران"
وقتی می‌گویند سیاست بازی، این یک نمونه بارز آن است. خبر چیزی را به نمایش می‌گذارد که کل حقیقت نیست. حقیقت این خبر را باید از لابلای معانی آن پیدا کرد.
دو نکته کلیدی در این خبر نهفته است، اول اینکه گروهی که گفته می‌شود پیشنهاد را به کنگره آمریکا داده‌اند جمهوری خواه هستند. دوم و اساسی تر اینکه در پیشنهادی که به کنگره ارائه شده گفته می شود "رئیس جمهوری تنها در صورتی می‌تواند بدون اجازه کنگره دستور حمله به ایران را بدهد، که ایران یا به آمریکا حمله کند و یا نیروهای این کشور را در خارج از مرزهای آمریکا مور حمله قرار دهد."
نکته اول را می‌توان به این صورت شکافت: چرا گروهی از جمهوری خواهان چنین پیشنهادی را مطرح کرده‌اند!؟ مگر نه اینکه رئیس جمهور آمریکا از همین حزب است؟ آیا معقول به نظر می‌رسد در شرایطی که حزب جمهوری خواه پس از انتخابات گذشته آمریکا تضعیف شده است عده‌ای از همان حزب دست به تضعیف بیشتر رئیس جمهور خود بزنند؟، چرا عده‌ای از همین حزب قصد دارند دستان رئیس جمهور خود را هم در چنین شرایطی ببندند!؟
نکته دوم و اساسی‌تر این است که در این پیشنهاد دستان رئیس جمهور را کاملا نمی‌بندند، بلکه شرایطی را می‌خواهند قانونی کنند که اگر این شرایط مهیا شد آقای رئیس جمهور بتواند بدون هیچ عقوبتی دست به جنگ با ایران بزند. در این پیشنهاد گفته می‌شود که اگر نیروهای ایران در خارج از مرزهای آمریکا نیروهای این کشور را مورد حمله قرار دهد. جالب است نه!؟
مگر نه اینکه در همین یکی چند روز پیش سیاستمداران کاخ سفید بارها ادعا کرده‌اند که فعالیت نیروهای سپاه پاسداران در عراق به کشته شدن نیروهای آمریکا در این کشور منجر شده!؟ خوب پس می‌بینید که اینها قصد دارند لایحه‌ای را به تصویب برسانند که کارت سبزی باشد برای بوش برای حمله به ایران، شرایط آن هم از قبل مهیا شده و اگر هم نشده باشد برای فراهم کردن چنین شرایطی راه چندان طولانی نیست. کافی است یکی از نیروهای مقتدا صدر یکی از سربازان آمریکایی را در عراق بکشد تا این شرایط مهیا شود. آنگاه آمریکا بدون اجازه گرفتن از کسی یا ارگانی می‌تواند به هر طریق که لازم بداند ایران را مورد حمله قرار دهد.