روسيه
پشت ايران را
خالی می‌كند

سياست خارجی جديد
ترور و انفجار درعراق
مذاكرات اتمی با امريكا

از دو ديدگاهی كه در باره فن آوری هسته‌ای و در واقع توليد سلاح هسته‌ای در حاكميت وجود داشته( بموجب استعفا نامه حسن روحانی كه تسليم خاتمی شد) خط دوم، يعنی خط مقابله بر خط مذاكره برتری يافته است. يعنی همان خطی كه احمدی نژاد، حسين شريعتمداری، علی لاريجانی و فرماندهان سپاه طرفدار آن هستند. بنابراين، نه تنها ايران به سمت حوادث بسيار مهم پيش می‌رود، بلكه جابجائی كادرهای ديپلماتيك جمهوری اسلامی نيز براساس اين سياست تعيين می‌شوند. از جمله، قرار است علی لاريجانی دبيرشورای عالی امنيت ملي( جانشين حسن روحانی) و احتمالا، درعين حال وزير خارجه شود.
اين كه او در سيمای جمهوری اسلامی چه كرد و چه سياستی را پيش برد، بجای خود همچنان مطرح است، اما اين كه او چه سياستی را می‌خواهد در پست و مقام جديدش دنبال كند بحث امروز است.
برای آگاهی از بينش علی لاريجانی نسبت به مذاكرات اتمی بايد بازگشت به مصاحبه‌هائی كه او پيش از انتخابات رياست جمهوری و در مصاحبه‌های مختلفی كه در مخالفت با سياست مذاكره اتمی كرده بود منعكس است.
علی لاريجانی بارها، در آن مصاحبه‌ها اعلام كرد كه بهترين سياست برای بيرون آمدن از زير فشار نظامی امريكا، درگير كردن هرچه بيشتر امريكا در عراق است. جمهوری اسلامی بايد ابتكار عمليات را در عراق دردست داشته باشد تا بتواند بر سر ميز نهائی مذاكرات با اين برگ بازی كند. به تعبيری ديگر، استهشاديونی كه ثبت نام شده اند و آنها كه به عراق اعزام شده اند و يا از ايران تغذيه بمبی و مالی می‌شوند بايد ترور و انفجارها را گسترش بدهند. يعنی به قيمت كشته شدن مردم، سياستی نه درجهت دفاع از استقلال عراق و بسيج افكار عمومی جهان و تشديد تضادهای اروپا و امريكا برای خارج ساختن نظاميان امريكائی از عراق، بلكه ادامه عمليات تروريستی برای توجيه ماندن نظامی امريكا درعراق و در عوض چانه زنی با آن در سر ميز مذاكره با ايران.
اين آن سياستی است كه سمت گيری اصلی سياست خارجی جمهوری اسلامی را می‌خواهد تعيين كند. اين سياست را علی لاريجانی و فرماندهان سپاه كه از او حمايت می‌كنند امروز اتخاذ نكرده، بلكه بلافاصله پس از سقوط رژيم صدام حسين، دهها مامور امنيتی و كارشناسان انفجار و ترور با نام فيلمبردار تلويزيونی وخبرنگار و ديپلمات جديد به عراق اعزام شدند كه معروف ترين آنها "سعيد و سهيل" بودند. همان‌ها كه مستند ساز سيمای جمهوری اسلامی معرفی شده بودند و ماه‌ها بعنوان ماموران امنيتی در بازداشت امريكائی‌ها بودند و وقتی به ايران مسترد شدند لباس شخصی‌ها، بسيج و ياران احمدی نژاد با شعار "سعيد وسهيل- لايق نوبل" در فرودگاه مهر آباد به استقبال آنها رفتند. آنها را مستقيما از فرودگاه به بيت رهبری بردند و رهبر تا محوطه بيرونی و آزاد بيت به استقبال ماموران از بند رها شده رفت.
اين سياست نظامی- امنيتی درجمهوری اسلامی غلبه يافته و كادرهای آن نيز مصدر امور شده و خواهند شد. بنابراين انتخابات رياست جمهوری، حادثه عجيبی نبود، قطعی بود! به موضع گيری‌های صريح تر فراكسيون نظامی‌ها در مجلس هفتم توجه كنيد، همين خط را با حمايت از عمليات استشهادی دنبال می‌كند. مداحان و روضه خوان‌های مساجد محلات كارگزار سياست هيجان سازی در جوانان بيكار و اغلب لمپن اين محلات شده اند. با چند ده هزار تومان حقوق ماهانه استخدام می‌شوند.
15 ميليون
همه آنها كه اخبار و مصاحبه‌های قبل از انتخابات رياست جمهوری را مرور كرده اند به ياد دارند كه دبيركل موتلفه اسلامی "محمد نبی" در سخنرانی داخلی موتلفه گفته بود "رهبر گفته است 15 ميليون رای كافی است"
اين 15 ميليون گوشت دم توپ سياست جديد است. سياست آماده شدن برای حمله نظامی امريكا به گوشت دم توپی نيازمند است كه دولت جديد با صدقه و جهيزيه و... می‌خواهد سخنگوی آن شده آن را پشتيبان خود كند. بنابراين نقش مداحان، ثبت نام استشهاديون، تشويق و تشديد خرافات درسراسر كشور... نبايد يك حادثه تلقی شود. اين يك سياست است.

خشم ضدتروريستی مردم
پرچم ج. ا
درلندن
به آتش كشيده شد