شاه، خبرنگاران و مطبوعات ايران را قابل مصاحبه نمی دانست و تنها گهگاه با خبرنگاران مطبوعات مهم جهان و يا تلويزيون های مهم امريكا و انگليستان مصاحبه می كرد. از گرفتاری های او در مصاحبه با مطبوعات اروپا و امريكا كه عمدتا برای بيان نظرات نفتی و توصيف پيشرفت ها و انقلاب سفيد بدست او با آن ها مصاحبه می كرد، سئوالاتی بود كه آنها درباره وضع حقوق بشر، اعدام ها و شكنجه در زندان ها مطرح می كردند و اين بغايت موجب خشم شاه می شد. حتی وقتی روزنامه ها و يا هفته نامه ها و يا حتی برخی تلويزيون های انگلستان يا امريكا گزارشی درباره اوضاع ايران منتشر كرده و اشاره به همين مسائل، يعنی محاكمات نظامی در پشت درهای بسته، حكم اعدام كه قبل از محاكمه توسط خود شاه(به اعتراف علم در نوشته های زير) صادر شده بود، شكنجه در زندان ها و...می كردند. شاه در تهران خشمگين شده و چون دستش به جائی بند نبود صفحه آگهی در مطبوعات غرب می‌خريد تا پاسخ تبليغی منتشر كند و يا به مطبوعات داخل كشور دستور واكنش می داد كه دريك مورد از قول علم می خوانيد كه "مطبوعات داخل كشور اعتباری حتی در ميان مردم خود كشور نداشتند چه رسد به انعكاس واكنش آنها در كشورهای غربی). ... ادامه