آنچه می خوانيد بخش سوم و پايانی مقدمه جالبی است كه دو ويراستار كتاب خاطرات اسدالله علم بر اين خاطرات نوشته اند. با آنكه از كارگزاران رژيم گذشته بوده اند، نگاه انتقادی آن ها به رژيم گذشته، بكلی متفاوت با نگاه هائی است كه تاكنون، ديگر وابستگان به آن رژيم داشته و منتشر كرده اند. كلام و نگاه انتقادی آنها، كلام و نگاه انتقادی ما و يا ديگر نيروهای ملی و چپ نيست، اما نگاه انتقادی كارگزاران و نزديكان دربار شاهنشاهی نيز نيست؛ و اين همان نكته ايست كه ما را بر آن داشت تا تمام اين مقدمه را در سه بخش منتشر كنيم. ما سعی خواهيم كرد در شماره آينده پيك نت، انتشار گزيده های خاطرات علم در پيك هفته را به پايان ببريم. برای اين كار چند موضوع را يكجا منتشر خواهيم كرد. از جمله قتل های حكومتی معروف و مهم در زمان شاه و يا نقش آخرين همسر شاه(فرح) در سالهای آخر سلطنت شاه كه تقريبا می رفت تا جانشين شاه شود و برخی واقع بينی های خود درباره وضع مملكت را درعرصه عمل آزمايش كند. بيم از واكنش نظامی ها در برابر اين جانشينی و مقاومت در برابر تغييرات نيز از فصول جالب كتاب خاطرات علم است كه سعی می كنيم در شماره آينده آن را هم خلاصه كرده و منتشر كنيم. اين شتاب برای تمام كردن خاطرات علم به آن دليل است كه چند كتاب خاطرات مهم ديگر را برای انتشار در نظر داريم، كه هر يك به نوعی، نه تنها بازگو كننده دلائل سقوط رژيم گذشته اند، بلكه بازتاب دهنده اوضاع امروز ايران نيز هستند. در حقيقت، انگيزه اصلی ما برای انتشار اين خاطرات كه با استقبال فراوان نيز همراه شده، همين دو مسئله است. يعنی نگاه به گذشته و يافتن همسوئی های كنونی حاكميت جمهوری اسلامی با آن نظامی كه سرانجام بدست انقلاب سپرده شد.
در آخرين فصل مقدمه خاطرات علم، می خوانيد كه چگونه شاه مدعی انواع پيشرفت ها بود و شايد خود نيز به آن باور كرده بود، اما واقعيات چيز ديگری بود. واقعيات تمدن بزرگ بيسوادی 50 درصدی در ايران سال 1354 بود. خيز بيمارگونه شاه برای داشتن ارتش يك ميليونی و مجهزبه مدرن ترين سلاح ها، اما اين خيز روی مرداب بحران اجتماعی نمی توانست و نتوانست رژيم او را بيمه كند. هيچكس حق انتقاد از برنامه ها و نظرات او را نداشت، زيرا تصور می كرد كسی بهتر از او نمی فهمد و اتفاقا نفهمی او در همينجا نيز نهفته بود. اينها، همان بلائی است كه گريبان جمهوری اسلامی را گرفته است. چنان كه حتی نامه غيرعلنی اعضای مجلس ششم به رهبر چون حاوی تذكراتی به وی بود موجب حذف آنها از ليست كانديداهای مجلس هفتم شد. و يا سخنرانی های فرمايشی رهبر برای افرادی كه به خدمتش برده می شوند و يا پرهيز مطلق او از شركت در يك مصاحبه مطبوعاتی و نداشتن طاقت شنيدن سئوالی كه كمی بوی انتقاد از وضع بدهد!